Πέρασαν κιόλας 6 Χρόνια αλλά εμείς δεν ξεχνάμε τα αδικοχαμένα Παιδιά μας γιαυτό σαν ένα μικρο φόρο τιμής γράφω αυτό το ρεπορτάζ που είχα την ατυχία να ζήσω και εκείνη την μέρα που ευχόμουν να μην ξανασυμβεί να ζήσω τέτοια γεγονότα ,αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα συνεχίζει αυτή η ζωή να μας κάνη να ζούμε και να βιώνουμε αδίκους χαμούς νέων παιδιών από διάφορες καταστάσεις και περιστατικά ,ελπίζω να είναι και τα τελευταία ρεπορτάζ από χαμούς νέων παιδιών . Και να πάμε 6 χρόνια πίσω και να ζήσουμε αυτό που κανείς δεν θα ήθελε να ζήση
Σε ένα βαρύ κλίμα και με μια κουρελιασμένη μεσίστια σημαία στο Αεροδρόμιο Κεφαλληνίας περιμέναμε το C130 της Πολεμικής Αεροπορίας να μεταφέρει την σορό του Αδικοχαμένου Υποσμηναγού Λυκουδη Γεωργίου , που χάθηκαν άδικα μαζί με τους Επισμηναγούς Κόμματα από τον Λαγκαδά τον Α Σιουτα από την Καλαμπάκα και τον Υποσμηναγό Γ Αντωνόπουλο με το F16 σε διατεταγμένη υπηρεσία στο Πήλιο
Στο αεροδρόμιο ήταν Άγημα τιμών της Πολεμικής Αεροπορίας καθώς και οι Συγγενής και φίλοι του στην συνέχεια οδηγήθηκε σε βαρύ κλίμα στο σπίτι του στα Bλαχατα στον αγαπημένο του πατέρα και αείμνηστο παπά Θεόφιλο την μητέρα του τα αδέλφια του καθώς και όλου του κόσμου που με μια φωνή όλοι φώναξαν ήρωας δίνοντας κουράγιο στους δικούς του
Ακολούθησαν στην συνέχεια η ακολουθία στην εκκλησία και στο κοιμητήριο Bλαχατων όπου άγημα έριξε πυροβολισμούς σαν μια τελευταία ένδειξη τιμής σε ένα άδικο χαμό των παιδιών της Πολεμικής μας Αεροπορίας
Αξέχαστε και αγαπημένε μας Φίλε εκεί ψηλά που βρίσκεσαι φίλα τους Δικούς σου και τους φίλους που σε θυμούνται
Τιμή και Δόξα στους Ήρωες Πιλότους Μας που έστω και σε καιρό ειρήνης πέφτουν Υπέρ Πατρίδας
Ο Φίλος σου Βουτος Σάκης Δημοσιογράφος που είχε την τύχη να σφίξη την καρδιά του και να κανη το Ρεπορτάζ αυτό που όμως θα θυμίζει στους νεότερους ότι Υπάρχουν και Ήρωες
