Υποψ
- Υποψήφιος Περιφερειάρχης : Γουλής Θεόδωρος
- Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης : Μαντζουράτος Δημήτρης
- Υποψήφιος Δήμαρχος : Γκισγκίνης Νίκος
- Υποψήφιος Δήμαρχος Ιθάκης: Νώντας Μαυροκέφαλος
- Ερωτηματικά προκάλεσαν δημοσιεύματα στον τύπο - που δεν διαψεύστηκαν – ότι σε σχετική σύσκεψη του ΠΑΣΟΚ, παρουσία όλων των στελεχών με τον κ. Κίτρο από το κεντρικό οργανωτικό επιτελείο, απορρίφθηκαν οι διαγραφές «ανταρτών». Κι αν μεν για τον κ. Φόρτε γίνεται όλο και πιο φανερό ότι το ψηφοδέλτιο που συμμετέχει υπό τον κ. Καλούδη είναι το δεύτερο ψηφοδέλτιο της κυβέρνησης, περνάει «στα ψιλά» η συμμετοχή πρωτοκλασάτων αυτοδιοικητικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όπως του κ. Αρτελάρη, στο ψηφοδέλτιο του κ. Παρίση. Τι να συμβαίνει πραγματικά;
Οι απαντήσεις που «προσπαθούν» να δώσουν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, αναπαράγουν ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές και διλήμματα. Τα περί «προσωπικών σχέσεων», περί της δυνατότητας των κάθε είδους εκδουλεύσεων, περί «μπερλουσκονισμού» κ.ά. δεν δίνουν πολιτική αλλά ανώδυνη παραπολιτική απάντηση. Άλλωστε ο ίδιος ο υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ αναγνώρισε σαν τίτλο τιμής τον χαρακτηρισμό που του αποδίδεται ως «θεληματάρη», δήθεν για το καλό του λαού. Οι διάφορες ερμηνείες για τη σχέση του με την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, τον κ. Μητσοτάκη αλλά και με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα– στο παραπολιτικό επίπεδο – ασφαλώς δε μπορούν να βοηθήσουν το λαό να προβληματιστεί και να κρίνει επί της ουσίας. Ούτε βεβαίως οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και ο περίγελος πρακτικών του υποψηφίου αυτού, μπορούν να προσφέρουν το παραμικρό.
Ο κ. Παρίσης σκόπιμα κρατάει στην προεκλογική περίοδο χαμηλούς τόνους. Δεν αναφέρεται καν στην «αντιμνημονιακή» καρικατούρα της συναίνεσης που προτάσσει η ΝΔ. Σε ανύποπτο χρόνο, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ παρείχε στις τράπεζες το πρώτο «πακέτο» των 28 δις, έχει τοποθετηθεί με άρθρο του στην εφημερίδα «Αξία». Η τοποθέτηση αυτή είναι πράγματι απολύτως συνεπής με τη στάση που είχε σαν βουλευτής, νομαρχιακός σύμβουλος κ.λ.π. Μπορεί να συνοψιστεί στο δίπτυχο: σκληρή – αδυσώπητη πολιτική υπέρ του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του από τη μια, καλλιέργεια αυταπατών και αξιοποίηση των προβλημάτων που γεννά αυτή η πολιτική από την άλλη.
Πιο συγκεκριμένα:
Αναφέρει στο εν λόγω άρθρο του ο κ. Παρίσης:
…Ο κύριος σκοπός της κρατικής αυτής οικονομικής βοήθειας [σσ. προς τους τραπεζίτες] είναι η επαναφορά της ομαλότητας στην διατραπεζική αγορά χρήματος και η αποκατάσταση της σταθερότητας στην τραπεζική χρηματοδότηση της εγχώριας αγοράς. Οι παραπάνω κινήσεις στήριξης του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος βρίσκονται σε πλήρη συσχέτιση με τη γραμμή «πλεύσης» των περισσοτέρων ευρωπαίων εταίρων μας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρότατα προβλήματα λόγω της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οι ελληνικές τράπεζες που ως γνωστόν διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο ελληνικό επιχειρηματικό γίγνεσθαι, αποτελούν έναν από τους βασικούς παράγοντες για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να θωρακιστούν και να αντιμετωπίσουν καλύτερα τους κινδύνους που δεν μπορούν να προβλεφθούν…
«Θωράκιση» λοιπόν των τραπεζών – πλήρης εναρμόνιση με την πρακτική της ΕΕ. Να ποια είναι η διέξοδος από την κρίση για τον κ. Παρίση. Ο λαός πρέπει να γνωρίζει – και γνωρίζει από την πείρα του – ότι το δικό του υστέρημα είναι που κλέβουν τα μέτρα τόσο της προηγούμενης όσο και της νυν κυβέρνησης, ότι το δικό του υστέρημα είναι που «θωρακίζει» τις τράπεζες. Κι ακριβώς το πραγματικό πρόβλημα είναι η τεράστια κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών – την οποία αναγνωρίζει ο υποψήφιος αναφέροντας ότι: «το αποτέλεσμα [της ισχυρής ανάπτυξης] ήταν να αντλήσουν αρκετά κέρδη και να μην έχουν ουσιαστικό πρόβλημα ρευστότητας …».
Πού λοιπόν και πώς θα γίνουν οι επενδύσεις αυτής της εντυπωσιακής στ’ αλήθεια ρευστότητας για τα μονοπώλια ώστε το συσσωρευμένο χρήμα να μετατραπεί σε κεφάλαιο; Νέα πεδία κερδοφορίας (όπως η ενέργεια – πράσινη ανάπτυξη, η παιδεία, η υγεία, κ.λ.π.), αποδέσμευση πακτωλού χρημάτων από τις δημόσιες δαπάνες στον κρατικό προϋπολογισμό για ενισχύσεις της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», ώστε να βγει πιο αποτελεσματικά στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Αυτή είναι η πολιτική που ευαγγελίζεται ο κ. Παρίσης. Πιο φθηνή εργατική δύναμη, μεγαλύτερη εντατικοποίηση, απολύσεις είναι οι όροι για τη μεγαλύτερη μονοπώληση της αγοράς. Αυτή η πολιτική αντικειμενικά και ανεξάρτητα από προθέσεις οξύνει όλα τα λαϊκά προβλήματα. Γι αυτό ο υποψήφιος της ΝΔ διαψεύδεται κατηγορηματικά σε κάθε τι που έλεγε πως θα προωθήσει σχετικά με λαϊκά προβλήματα.
Τι έλεγε για την Υγεία στο Νομό; Για τη «σύμβαση» που είχε υπογραφεί ανάμεσα στο ίδρυμα Βεργωτή και στο Υπουργείο Υγείας έγραφε σε σχετικό Δελτίο Τύπου: «Επρόκειτο για ρύθμιση που έβαλε τέρμα σε μία σημαντική εκκρεμότητα που ταλάνιζε την τοπική κοινωνία, επιτρέποντας έτσι την αξιοποίηση της δωρεάς Βεργωτή για την ανέγερση Νέας Πτέρυγας του Γενικού Νοσοκομείου Κεφαλληνίας». Η κατάσταση σήμερα πανηγυρικά τον διαψεύδει. Και βεβαίως δεν είναι η μεσολάβηση του όποιου παράγοντα για τη «ντακότα» που θα σώσει έναν ασθενή.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν το λαό (παιδεία, πρόνοια, υποδομές κ.λ.π.). Για παράδειγμα η θέση του για ίδρυση των σχολείων με ΣΔΙΤ που θα φορτώσει στις πλάτες των γονέων και το κόστος των ενοικίων των σχολείων προς τους ιδιώτες επιχειρηματίες. Ας μας πει τι έχει συμβεί με έργα που έχει παρουσιάσει ότι πραγματοποιήθηκαν (ή ότι πραγματοποιούνται) όπως π.χ. ο βιολογικός Λειβαθούς ύψους 28 εκατομμυρίων ευρώ, η αναμόρφωση της οδού Σάμης – Αργοστόλι λόγω ένταξης στην Ιόνια Οδό, η κατασκευή του 2ου Λυκείου…
Ο κ. Παρίσης στάθηκε συνεπής στην αντιλαϊκή πολιτική είτε σα νομαρχιακός σύμβουλος είτε σαν βουλευτής και μέλος της επιτροπής μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής. Δεν υπήρξε μέτρο αντιδραστικό που να μην το στήριξε. Πρέπει να του αναγνωριστεί η δυνατότητα να καλλιεργεί ένα χαμηλό – φιλολαϊκό προφίλ και το θράσος του να προσφωνεί τους κεφαλλονίτες «αδέρφια του». Έχοντας δώσει «γη και ύδωρ» στο κεφάλαιο, έχοντας καύχημα ότι και ο ίδιος είναι επιχειρηματίας, κατασκευάζει την εικόνα εκείνου που δεν έχει οικονομική ανάγκη αλλά νοιάζεται για το λαό. Λέει ότι «θα φύγει πιο φτωχός από την πολιτική σε σχέση με όταν μπήκε». Το σύστημα όμως στέκει πάνω και πέρα από πρόσωπα και προσωπικές εκδοχές. Βλέπει την ουσία – το δικό του δηλαδή ταξικό συμφέρον. Το καπιταλιστικό σύστημα καλλιεργεί την αυταπάτη στο λαό πως για τα μεγάλα – τα πολιτικά δε γίνεται τίποτε (μονόδρομος) αλλά για τα μικρά – τα επιμέρους, για τη διαχείριση δηλαδή των προβλημάτων που διαμορφώνει αυτή η πολιτική υπάρχουν λύσεις μέσα από προσωπικές εκδοχές. Σε αυτό ανταποκρίνεται ο κ. Παρίσης και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα.
Είναι τραγικό να βλέπεις ορισμένους αγρότες – μικρούς κτηνοτρόφους να συστρατεύονται με τον άνθρωπο των επιχειρηματιών, στο όνομα της αντιπαράθεσης με την ΚΥΑ για παράδειγμα. Η «πράσινη ανάπτυξη» που υπηρετούν ΠΑΣΟΚ – ΛΑΟΣ – ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως και ο υποψήφιος της ΝΔ στο Δήμο Κεφαλονιάς σημαίνει πως ο Αίνος θα ιδιωτικοποιηθεί, οι κτηνοτρόφοι και οι μικροκαλλιεργητές θα εκδιωχθούν. Είναι τραγικό να βλέπεις τον απολυμένο στους δήμους ή αλλού να συναγελάζεται με τον εκλεχτό της ΝΔ (και όχι μόνο) ή να υποκύπτει στις υποσχέσεις, όταν αυτός ο εργαζόμενος βρίσκεται στο δρόμο, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του Καλλικράτη που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ – ΝΔ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΟΣ, της δήθεν «νέας» πολιτικής «εξορθολογισμού» στο δημόσιο και της «ευελιξίας» στον ιδιωτικό τομέα.
Αν δεν υπήρχε λοιπόν ο κ. Παρίσης το ΠΑΣΟΚ «θα έπρεπε να τον εφεύρει», για να παραφράσουμε τη ρήση άλλου αυτοδιοικητικού στελέχους. Είτε ως άλλοθι για υπερψήφιση των (πολλών) άλλων ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια και το Δήμο είτε ως προοπτική συναινετικών διεργασιών ο κ. Παρίσης είναι απαραίτητος για το σύστημα. Γι αυτό η στήριξή του τροφοδοτείται και από το ΠΑΣΟΚ με τον τρόπο που αυτό ξέρει. Και ασφαλώς η ΝΔ στηρίζει τον εκλεχτό της – ο οποίος δια της σιωπής παίρνει το μνημόνιο «υπό μάλης» - επειδή η πολιτική της δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά από εκείνη του ΠΑΣΟΚ. Μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό. Όποιος φεύγει από τον ένα πόλο του δικομματισμού να μαζεύεται στον άλλο. Άλλωστε το έχουν αποδείξει και σε κεντρικό επίπεδο: Οι περιπτώσεις του Κοντογιαννόπουλου, του Μάνου, του Ανδριανόπουλου παλιότερα, του Τατούλη τώρα, είναι ενδεικτικές. Στον κύριο Αρτελάρη και πρώην δήμαρχο του ΠΑΣΟΚ κύριο Κατσιβέλη (που σε προηγούμενες εκλογές στήριξε τον κύριο Παρίση – τώρα στηρίζει Κοτσιλίνη) αλλά και σε όποιον άλλο τοπικά θα κολλήσουν;
Στη «μάχη» για το Δήμο Κεφαλονιάς ο λαός πρέπει να δει και αυτός το δικό του ταξικό συμφέρον. Να πει τόσο στον υποψήφιο της ΝΔ, όσο και σε εκείνον του ΠΑΣΟΚ: «Είστε επικίνδυνοι και οι δύο, ο καθένας διαφορετικό χαρτί στο ίδιο στημένο παιχνίδι». Να κάνει την έκπληξη. Μαύρο σε ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, μαζική υπερψήφιση στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Το Γραφείο Τύπου
Της Λαϊκής Συσπείρωσης
