Υπάρχουν σύγχρονοι καλλιτέχνες οι οποίοι σηματοδοτούν με το έργο τους όλες τις μορφοπλαστικές αναζητήσεις της εποχής, μιας εποχής ανήσυχης, πολυτάραχης και αντιφατικής. Ύστερα από απεγνωσμένες προσπάθειες απαλλαγής από τα πρότυπα του παρελθόντος και μετά από πειραματισμούς κάθε λογής προκειμένου να ανοιχτούν νέοι δρόμοι και να αποκαλυφθούν νέοι ορίζοντες, επήλθε ο συμβιβασμός στο πνεύμα μιας μεταμοντέρνας πια αντίληψης, σύμφωνα με την οποία μπορεί ο καλλιτέχνης να ακολουθεί τις δικές του παρορμήσεις, επιλέγοντας το στυλ που του πάει, αρκεί το αποτέλεσμα να έχει μια αισθητική στάθμη.
Σ΄αυτούς τους μεταμοντέρνους καλλιτέχνες του εκλεκτικισμού και του πλουραλισμού ανήκει και ο Κώστας Ευαγγελάτος.
Καθώς ήταν αδύνατον να ικανοποιηθούν οι πρώιμες καλλιτεχνικές του ανησυχίες από την επιστήμη της Νομικής, την οποία σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ξανοίχθηκε τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική προκειμένου να σπουδάσει τα νέα καλλιτεχνικά ρεύματα και να βρει μέσα απ΄αυτά το δικό του δρόμο.
Στην πραγματικότητα κινήθηκε σε πολλές κατευθύνσεις και επέλεξε πολλούς ατραπούς. Από την αφαίρεση ως τη συνθετική, ρεαλιστική παράσταση, την εννοιολογική τέχνη, την performance, την body art, ως τις νεορομαντικές ονειροπολήσεις (ουρανογραφίες), προχώρησε ακόμα στην pop art, στα graffiti και τις κατασκευές, χωρίς προκαταλήψεις και δογματικούς περιορισμούς. Η συμμετοχή του σε εκθέσεις και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ανά την υφήλιο, του έδωσαν άλλωστε την ευκαιρία να συναγωνισθεί με ομοτέχνους και ομοϊδεάτες του και να ενταχθεί στο πλατύ φάσμα μιας διεθνούς πρωτοπορίας.
Το ανθρώπινο σώμα, του οποίου οι εκφραστικές δυνατότητες φαίνονται ανεξάντλητες, απασχολεί τον καλλιτέχνη τόσο στην απεικόνιση όσο και στην ρεαλιστική του αξιοποίηση σε performance διαφόρων ειδών. Το πρόσωπο, ιδίως σε μια πρόσφατη φάση της δουλειάς του, θα αποκαλύπτεται σε συνθέσεις αφηρημένης ή ημιαφηρημένης υφής. Η γραμμική – γραφιστική απόδοσή του ανταποκρίνεται περισσότερο σε μια «χαρακτική» προώθηση των περιγραμμάτων. Πράγματι, ο Κώστας Ευαγγελάτος σε πολλά έργα του φαίνεται να τον επηρεάζει έντονα η τεχνική της χαρακτικής, της ξυλογραφίας ή της οξυγραφίας, αφού η διαφοροποίηση και ένταση της γραμμής τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Άλλωστε ακόμα και τα graffiti τα οποία καλλιεργεί όπου του δίνεται η ευκαιρία, είναι ουσιαστικά «χαρακτικού» χαρακτήρα.
Είναι άλλωστε ενδιαφέρον, ότι τα graffiti απασχολούν τον καλλιτέχνη με την ίδια έμφαση που παρουσιάζουν τα έργα του πρωτόγονου ανθρώπου. Όπως εκείνος αισθανόταν την ανάγκη να χαράξει τα σχήματα πάνω σε πέτρες, πηλό ή κόκαλα, το ίδιο και ο Ευαγγελάτος: οπουδήποτε είναι δυνατόν αποτυπώνει γραφές – έννοιες – σχήματα, όπως π.χ. πάνω στο πλαστικό πόδι μιας κούκλας βιτρίνας ή σε ξύλα ξεπλυμένα από το κύμα της θάλασσας ή ακόμα και στο πνεύμα των ready mades.
Αλλά αυτή είναι μια μόνο πλευρά των εικαστικών δυνατοτήτων του καλλιτέχνη, που δεν περιορίζεται σε τεχνικούς τύπους και όρους. Στις νεφελογραφίες του καλλιεργεί μια τονική ζωγραφική αδιάφορο αν και σ΄αυτές τις περιπτώσεις ακόμα, κάποιο σημείο μπορεί να δεχτεί γραμμικά graffiti. Η πολυπλοκότητα των εκφραστικών μέσων μπορεί να οδηγεί και σε πειραματισμούς, όπως σε ζωγραφικά αποξενωμένα αντικείμενα, ενώ το ελεγχόμενο τυχαίο παίζει επίσης ένα ρόλο σε ορισμένες στιγμές.
Γενικά ο εικαστικός καλλιτέχνης Κώστας Ευαγγελάτος προσφέρει τον τύπο εκείνο του δημιουργού, που χωρίς οποιεσδήποτε προκαταλήψεις, ανήκοντας στο παρελθόν και στο παρόν ταυτόχρονα, εκφράζει την νοοτροπία ενός πληθωρικού σε δυνατότητες κόσμου, όπου τίποτα δεν είναι απορρίψιμο, αρκεί το πνεύμα να είναι ενεργητικό και ικανό να μετουσιώνει τα πιο απλά πράγματα σε τέχνη.
Καθηγητής Στέλιος Λυδάκης
Ιστορικός της Τέχνης
