Με ανάμικτα αισθήματα έκπληξης και λύπης πληροφορήθηκα από τον τύπο τις σχετικές ειδήσεις και σχόλια για το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος. Θεωρώ ότι θα αποτελέσει ένα τριπλό σκάνδαλο: ηθικό-πολιτικό, νομικό-διοικητικό και αρχιτεκτονικό-πολεοδομικό με το οποίο αρχίζει η θητεία της νέας Δημοτικής αρχής!
Ηθικό και πολιτικό γιατί δεν υλοποιείται η βούληση των πολιτών που εκφράστηκε μέσω του δημοτικού συμβουλίου και της πρωτοβουλίας υποστήριξης αξιόλογων πνευματικών ανθρώπων του τόπου.
Νομικό και διοικητικό γιατί, αν όπως καταγγέλλεται, γίνεται χωρίς τις απαιτούμενες διαδικασίες τότε θα υπάρξει θέμα οικοδομικών αυθαιρεσιών και παρανομιών που πρέπει να προλάβουμε προτού είναι αργά. Επί πλέον ποιος έχει την διοικητική ευθύνη του έργου;
Αρχιτεκτονικό-πολεοδομικό γιατί α) το κτίριο είναι διατηρητέο και δεν μπορεί να γίνονται οικοδομικές εργασίες ανεξέλεγκτα που ίσως αλλοιώσουν βασικά στοιχεία του. β) η χρήση του ως χώρος πολιτισμού (εικαστικές τέχνες-πινακοθήκη κλπ ) είναι η ενδεικνυόμενη για πολλούς λόγους. Ένας από τους αυτούς είναι η κοινωνική-πολιτιστική τόνωση του κέντρου σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις και τους περιορισμούς του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ). Ο Δήμος οφείλει να ψάξει αλλού μέσα στην πόλη την οριστική στέγη για τα γραφεία και τις υπηρεσίες του, που δεν χωρούν στο κεντρικό μετασεισμικό κτίριο (χαρακτηριστικό δείγμα και αυτό του μεταπολεμικού μοντερνισμού, έργο του αξιόλογου Έλληνα αρχιτέκτονα Κλ. Κραντoνέλη).
Αν και δεν ήμουν- εντελώς συγκυριακά- μεταξύ εκείνων που υπέγραψαν το κείμενο της πρωτοβουλίας συμπαράστασης, συμφωνώ και υποστηρίζω όσα προτάθηκαν τότε αλλά και συμμερίζομαι τα καίρια ερωτήματα που τίθενται σήμερα από συμπολίτες μας, σε σχέση με την σκοπιμότητα και τη νομιμότητα των πράξεων και ενεργειών για την μετατροπή του σε γραφεία του δήμου. Ελπίζω να υπάρξουν πειστικές απαντήσεις από τους αρμόδιους.
