Tις τελευταίες ημέρες διαβάζω με έκπληξη δημοσιεύματα, κυρίως με ανώνυμες ή με επώνυμες ψευδείς υπογραφές (εκθέτοντας άτομα που έχουν διατελέσει σε αξιώματα), τα οποία προσπαθούν να διασύρουν και να σπιλώσουν προσωπικότητες που έχουν πολύχρονη προσφορά στα κοινά και στην ανάπτυξη του τόπου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επίθεση κατά του πρώην Δημάρχου Ελειού-Πρόννων Κώστα Ζαπάντη.
Τον Κώστα Ζαπάντη τον γνωρίζω από τα φοιτητικά μας χρόνια (δεκαετία ΄70). Είχαμε κοινή πορεία, στη συνέχεια συγκρουστήκαμε σκληρά και σήμερα δεν ανήκουμε στον ίδιο πολιτικό χώρο.
Παρόλα αυτά ουδέποτε αμφισβητήθηκε από εμένα, αλλά ούτε και από την κοινωνία, η εντιμότητά του, το ήθος του, η ευθύτητα λόγων και πράξεών του και η διάθεσή του για προσφορά.
Προσωπικά συνεργάστηκα υποδειγματικά μαζί του τόσο ως αντινομάρχης, όσο και ως βουλευτής. Η συνεργασία μας αυτή κατά τη διάρκεια της θητείας του απέδωσε καρπούς, με έργα και δράσεις που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της περιοχής.
Είναι εύλογο λοιπόν να αισθάνομαι θλίψη, αγανάκτηση και οργή για αυτά που γράφονται, αφού δεν έχουν καμία σχέση με πολιτική αντιπαράθεση. Τα δημοσιεύματα αυτά προσπαθούν έντεχνα να «διαπαιδαγωγήσουν» την κοινωνία σε ένα σύστημα «απ-αξιών». Προσπαθούν να εισάγουν «νέα ήθη» στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Είναι δείγμα της ανθρωπιστικής, κοινωνικής και αξιακής κρίσης που βιώνουμε σήμερα. Είναι αντίθετα με τις αξίες και αρχές που προσωπικά εγώ υπηρετώ.
