Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Καλώς στηνε την κυρά την Παπαντή, την Αζωλιάτισσα 2-2-2011
Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός
Αξιοσημείωτη είναι η ιερά πανήγυρης της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου, που γίνεται στα Ζόλα της Θηναίας. Πανηγύρι που πραγματοποιείται από παλιά με πολλή φροντίδα και αγάπη από τους Αζωλιάτες.
Φέτος, οι επίτροποι του ναού, Γεράσιμος Νικολάου Απέργη και Αργυρή Απέργη, καθώς και οι άλλοι Απεργαίοι, παιδιά του Νικόλα Απέργη Μεταξά, από νωρίς είχαν φροντίσει στην εκκλησιά τους για όλα. Υπέροχος ο εσωτερικός και εξωτερικός στολισμός του ναού και του αύλειου χώρου, με σημαίες, φοινικόκλαρα και δάφνες, με τα ασπρίσματα στα πεζούλια και πλήθος στα βάζα οι βιολέτες και τα άνθη της εποχής, για να λουλουδίσουν την Κυρά του χωριού τους, την Υπαπαντή των Ζόλων, την Υπαπαντή των Απεργαίωνε.
Τούτη η εορτή, (της Παναγίας της Υπαπαντής), όπως την αποκαλούν οι Αζωλιάτες, μαζεύει πολύ κόσμο, που έρχεται για να χαρεί τη μεγάλη μέρα των προφητειών και ιερών αποκαλύψεων, που έγιναν από τον προφήτη Συμεών για τον Ιησού Χριστόν στο σαρανταήμερο από τη γέννησή του.
Στον εσπερινός της εορτής χοροστάτησε ο πρωτοσύγκελος π. Γεράσιμος Φωκάς, που συλλειτούργησε με τον πανοσιολογιότατο π. Σπυρίδων Πετεινάτο, με τον εφημέριο του ναού, π. Κωνσταντίνο Κουμάτο, καθώς και με τους: π. Ιωάννη Μεσολωρά, π. Νικόλαο Παπαναστασάτο, π. Νικόλαο Σωτήρα. Μελωδικά ακούστηκε το Φως Ιλαρόν του Σολωμού, από τη μεγάλη ψαλτική παρέα, του Αγαθάγγελου Γιωργακάτου και του Βασίλη Καλογηρά.
Μαζευτήκαν από νωρίς οι αρτοκλασίες και οι σκουτέλες. Λίγο πριν αρχίσει ο εσπερινός, μπήκε καμαρωτά στην εκκλησία η Μαρία Γασπαράτου, Απεργοπούλα στην καταγωγή, με ένα μεγάλο κάνιστρο στο κεφάλι και γεμάτο στάρι, διακοσμημένο με κάθε λογής ζαχαρωτό, κάνοντάς το, κέντημα γλυκερό και φινετσάτο. Στον εσπερινό έδωσε το παρόν του και ο αντιδήμαρχος Ερύσσου και Οικονομικών, Δημήτριος Πυλαρινός με τη σύζυγό του.
Την άλλη μέρα της εορτής χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος κος Σπυρίδωνας, συλλειτουργώντας με τον διάκο του Παΐσιο και με τον πρωτοσύγκελο, π. Γεράσιμο Φωκά, π. Ιωάννη Μεσολωρά και τον εφημέριο του ναού π. Κωνσταντίνο Κουμάτο.
Όλα ήταν τακτοποιημένα και ποστιασμένα. Ο Σωκράτης, ο Γιώργος και ο Γεράσιμος, παιδιά του Ν. Απέργη Μεταξά, ασταμάτητα έλεγχαν την απαραίτητη λεπτομέρεια και φρόντιζαν την κάθε στιγμή για να πάει το πανηγύρι τση Υπαπαντής τους, καλά.
Μα κάθε φορά που η ψαλτική παρέα του Αγαθάγγελου έλεγε το μεγαλυνάριο «Θεοτόκε η Ελπίς...» δώστου και οι Απεργαίοι και οι άλλοι Ζωλιώτες άρπαζαν τα μεγάλα άσπρα κοντάρια και κουνούσαν τους πολυελαίους και τα άλλα καντήλια για να ξυπνήσουν τη θρησκευτική ενέργεια μέσα στο ναό, να τραβήξουν τη ματιά και να σε κάμουν να νιώσεις την κατάνυξη που εμπνέει αυτή η θεομητορική εορτή.
Την ώρα που έφτασε η στιγμή της Δοξολογίας, ακουστήκανε οι καμπάνες να χαρμοσημαίνουν ασταμάτητα. Ο Γεράσιμος Π. Ξένος και ο Γιώργος Ν. Απέργης χτυπούσαν τα σήμαντρα σαν τρελοί. Πήγα με τον φακό μου να αποτυπώσω τις στιγμές, μα δυνατός ο ήχος και παιχνιδιάρικος μου, έπαιρνε την ακοή.
Ω! Κυρά μου Παπαντή με τις καμπάνες σου,
πού’ ρχεται κόσμος πολύς για τις χάρες σου!
Η εκκλησιαστική χορωδία του Αγαθού Γιωργακάτου, κέντησε εναρμόνια τους εκκλησιαστικούς ήχους, κάνοντας τα κρενσέντα και τ’ άλλα ψαλτικά της ανεβοκατεβάσματα να σε παρασέρνουν να ψιθυρίζεις και εσύ τους εκκλησιαστικούς ήχους. Υπέροχα απέδωσε το αποστολικό ανάγνωσμα, ο μαέστρος Βασίλης Καλογηράς, εναρμονίζοντας θαυμάσια τις αναπνοές του με τη μελωδική εκτέλεση, που πήγαζε από το εκκλησιαστικό κείμενο.
Την παρουσία τους έδωσαν οι: πρώην δήμαρχος Πυλάρου και δημοτικός σύμβουλος Μάρκος Κοτσιλίνης και ο πρώην αντιδήμαρχος του Δήμου Αργοστολίου Σπύρος Σαμούρης. Επίσης, το παρόν έδωσαν τα μέλη του ΚΑΠΗ Αργοστολίου με τον πρώην πρόεδρό του, Αντώνη Λουβερδή, τιμώντας όπως κάθε χρόνο την ιερά πανήγυρη με τη μεγάλη συμμετοχή τους. Κοντά του και ο Γιώργος Αποστόλη Απέργης, πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου, που βοηθούσε με έγνοια για το καλύτερο στο πανηγύρι του χωριού του.
Λίγο πριν τη Θεία Μετάληψη, ο π. Ιωάννης Μεσολωρά μίλησε για τη σημασία της εορτής, ύμνησε το πανηγύρι των Αζολιάτων και συνέδεσε την εορτή με το σήμερα και την πορεία του Ελληνισμού, λέγοντας πράγματα αληθινά και αναγκαία για το πώς διαβαίνουμε το σήμερα.
Ωστόσο, είχαν μοιραστεί μικρά ματσάκια βιολέτες από τους Απεργαίους, Σωκράτη, Γεώργιο και Γεράσιμο και κόσμησαν το χέρια των πιστών με αυτά τα μυριστικά φιόρα της εποχής. Είναι μια ωραία λαογραφική πράξη ανταπόδοσης ευχαριστιών προς τους πιστούς, που με πολλή ευλάβεια ήλθαν στην Υπαπαντή των Ζόλων.
Σε μια μεριά με πολλή κατάνυξη παρακολουθούσε την όλη θρησκευτική πορεία της εορτής και ο Γεράσιμος Γεωργίου Απέργης, που ήλθε από το Σικάγο για την Υπαπαντή του. Ο θείος Γεράσιμος είχε χρόνια να έλθει και να βρεθεί στην Υπαπαντή του, τολμώντας φέτος να αφήσει τα χιόνια του Σικάγου και να συνεορτάσει με τα αδέλφια του και τους άλλους συγγενείς Απεργαίους και συγχωριανούς του.
Το πανηγύρι της Υπαπαντής των Ζόλων, κρατά καλά και δυναμικά μέσα στο χρόνο, και αυτό, γιατί βασίζεται στην αγάπη όλων των Ζολιωτών, ιδίως των Απεργαίωνε, που ανήκει ο ναός της Υπαπαντής. Όλοι φροντίζουν να μη λείψει τίποτε και η ιερά πανήγυρης να γίνει με τον καλύτερο τρόπο. Είναι ευχάριστο που κοντά στους παλιούς Απεργαίους βοηθούν τα παιδιά τους, ο Γαβρίλης, ο Νίκος, ο Μεταξάς, ο Γιώργος και άλλοι, δίνοντας ελπίδα, πως, τούτο το πανηγύρι θα διατηρηθεί και θα συνεχίσει δυναμικά να μαζεύει τον κόσμο, ο οποίος ευλαβείται την κυρά την Υπαπαντή, την Αζωλιάτισσα!
Ήταν δώδεκα και κάτι, που τελείωσε το θρησκευτικό μέρος της ιεράς πανήγυρης της Υπαπαντής και στη συνέχεια στο μεγάλο προαύλειο του ναού δόθηκε ο άρτος και τα κεράσματα στους πιστούς. Χτύπησαν χαρμόσυνα και πάλι η καμπάνες, αυτή τη φορά από τα χέρια του Παντελή Γασπαράτου και ο κόσμος κατηφόριζε για την επιστροφή του. Κοίταξα τον ουρανό και τον ορίζοντα, όσο έπιανε το μάτι μου. Σύννεφα βορινά έρχονταν, ήμουν βέβαιος, πως, κατά το απόγευμα θα φέρει το νερό η Κυρά η Παπαντή. Με προβλημάτιζε η κεφαλλονίτικη παροιμία που λένε στη Λειβαθώ:
«Καλοκαιριά τση Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας»
Μα αφού έβρεξε κατά το απόγευμα, υπολογίζω, πως θα έχουμε αρκετές καλοκαιριές μέσα στον Μάρτιο! Αχ κυρά μου Παπαντή, που’ φερες το νερό σου, καλά έκαμες, γιατί αλλιώς δεν νοείτε η χάρη στην εορτή σου χωρίς το ανεμόβροχο.
Χρόνια πολλά και καλά. Του χρόνου όλοι στο εορταστικό ραντεβού μας, στην Κυρά, την Υπαπαντή, την Αζωλιάτισσα