Όλο και περισσότερο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε να ξηλωθεί όλη η αντεργατική επιδρομή.
Η πολιτική της μαύρης συμμαχίας κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ οδηγεί στη χρεοκοπία τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά και παρά τις διαψεύσεις του Γ. Παπανδρέου και των λοιπών υπαλλήλων του κεφαλαίου, η επιβολή καθεστώτος οικονομικής αφαίμαξης, κοινωνικού στραγγαλισμού και κανιβαλισμού για τον 21ο αιώνα είναι μπροστά μας. Όλα αυτά παράλληλα με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο , την επικίνδυνη συμμαχία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με το κράτος- δολοφόνο του Ισραήλ αλλά και τις μεγάλες εξεγέρσεις των λαών της βορείου Αφρικής που αποδεικνύουν τη δύναμη των καταπιεσμένων όταν αποφασίσουν να σηκώσουν κεφάλι. Σε αυτή τους την προσπάθεια αναζητούν ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις, με τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ, την Μπακογιάννη και τον Κουβέλη να αναζητούν ρόλους σε αυτή την προσπάθεια, έχοντας στο τσεπάκι τους τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων. Την ίδια ώρα η κοινοβουλευτική αριστερά (ΚΚΕ-ΣΥΝ) δεν τολμά να βάλει στο κίνημα και στα συνδικάτα ζήτημα πτώσης της κυβέρνησης (για ακόμη μια φορά φοβάται τον ίσκιο της).
Η αγανάκτηση και η δυσαρέσκειά , οι αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν αλλά και η ελπίδα για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, μπορούν να γίνουν ο καταλύτης όλων των εξελίξεων, εφόσον συμβάλουμε σε μια λογική παρατεταμένου αγώνα με αναβαθμισμένες μορφές πάλης, συλλαλητήρια, καταλήψεις και απεργίες.
Χρειάζεται μια μαχητική εργατική αντιπολίτευση, ένα νέο εργατικό κίνημα με ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, που να πιστέψει στη δύναμή του και να στείλει από εκεί που ήρθαν όλες τις κυβερνήσεις (τωρινή και μελλοντικές) μαζί με τους συμμάχους τους που υπηρετούν το μνημόνιο, που θα απαιτήσει καμιά απόλυση, αύξηση των μισθών και των συντάξεων, μόνιμη λιγότερη και σταθερή εργασία για όλους, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία, μέσω της διαγραφής του ιμπεριαλιστικού χρέους, την έξοδο από το ευρώ ,την ΟΝΕ τη Ε.Ε και το ΝΑΤΟ, με το πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών, των μεγάλων στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών καθώς και των επιχειρήσεων που κλείνουν χωρίς αποζημίωση, δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατάργηση των φόρων για τους ανέργους και αναλογική φορολόγηση των κερδών και του συσσωρεμένου πλούτου. Δήμευση των περιουσιών όσων επιχειρήσεων προχωρούν σε απολύσεις.
Προϋπόθεση γι’ αυτά είναι μια Αριστερά θα δράσει κοινά, θα βαθύνει πολιτικά και αγωνιστικά τη διαφοροποίηση της από τη βαρβαρότητα κυβέρνησης-τρόικας, θα συμβάλει στην ανάδειξη του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης για την απόκρουση της επίθεσης, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο (οικονομικά και πολιτικά), θα σπάσει κάθε προσπάθεια συναίνεσης και καταστολής, θα αποβάλλει από πάνω της τον κυβερνητισμό, τη διαχείριση και τις ενσωματώσιμες λογικές των αντιμονοπωλιακών, λαϊκών και αντινεοφιλελεύθερων μετώπων, συμβάλλοντας στην ανατρεπτική κοινή δράση της εργαζόμενης πλειοψηφίας των ανέργων και των νέων, οικοδομώντας τον πόλο της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής αριστεράς, επαναθεμελιώνοντας την εργατική εξουσία και τον κομμουνισμό της εποχής μας.
Η απεργιακή κινητοποίηση της 23 Φεβρουαρίου μπορεί να πιάσει το αγωνιστικό νήμα, μπορεί να γίνει πετυχημένη μάχη στον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο εάν περάσει στα χέρια των ίδιων των αγωνιζομένων.
ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ (ΝΑΡ)
νεολαία Κομμουνιστική απελευθέρωση
συμμετέχουν στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
