Ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ και αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής του Ταμείου, Π. Ρουμελιώτης σε συνέντευξή του στην σημερινή ‘Ελευθεροτυπία” αποκαλύπτει ότι η συζήτηση που γίνεται στην Ε.Ε. αφορά την επιμήκυνση αποπληρωμής όχι μόνο του δανείου των 110 δισ. ευρώ αλλά του συνόλου του ελληνικού χρέους και επισημαίνει ότι χρειάζεται παράλληλα αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού.
Θυμάστε τι έλεγε ο Σαμαράς στον Παπανδρέου στην Βουλή ότι δεν διαπραγματεύτηκε καθόλου με το ΔΝΤ; Ιδού πως αποκαλύπτεται τώρα η αλήθεια:
Ε Η κριτική που ασκείται ακόμη και από το εσωτερικό της κυβέρνησης είναι ότι δεν διαπραγματεύθηκε καθόλου κι ότι αποδέχθηκε τους όρους που ζήτησε η τρόικα για το μνημόνιο. Δεν θα μπορούσε να διαπραγματευθεί καλύτερα, ώστε πολλές προβλέψεις να είναι διαφορετικές;
Α Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Οταν η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά στην αδυναμία αναχρηματοδότησης του χρέους της και όδευε στη χρεοκοπία, είχε να επιλέξει ή τη χρεοκοπία ή να συζητήσει με τους εταίρους της στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ το πώς θα αποφύγει αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη. Με βάση τη διεθνή εμπειρία, δεν υπάρχουν χίλιοι αλλά μόνο ένας τρόπος που αντιμετωπίζονται αυτές οι κρίσεις: η χώρα που αντιμετωπίζει πρόβλημα και θέλει να αποφύγει τη χρεοκοπία απευθύνεται στους εταίρους της, ζητάει χρηματοδοτική στήριξη με τη μορφή δανείου και προτείνει στους δανειστές της με ποια μέτρα θα μειώσει το έλλειμμά της και θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της.
Επίσης τονίζει ότι τα μέτρα του μνημονίου δεν επιβλήθηκαν, αλλά είναι εισηγήσεις της ελληνικής κυβέρνησης.
Οσο για το πότε θα φύγει το ΔΝΤ από την Ελλάδα; «Ποτέ» είναι η απάντησή του. Οι αυστηροί έλεγχοι όμως θα συνεχιστούν όχι ώς το 2013, αλλά μέχρι την αποπληρωμή του δανείου, το 2018.Θυμάστε τι έλεγε ο Σαμαράς στον Παπανδρέου στην Βουλή ότι δεν διαπραγματεύτηκε καθόλου με το ΔΝΤ; Ιδού πως αποκαλύπτεται τώρα η αλήθεια:
Ε Η κριτική που ασκείται ακόμη και από το εσωτερικό της κυβέρνησης είναι ότι δεν διαπραγματεύθηκε καθόλου κι ότι αποδέχθηκε τους όρους που ζήτησε η τρόικα για το μνημόνιο. Δεν θα μπορούσε να διαπραγματευθεί καλύτερα, ώστε πολλές προβλέψεις να είναι διαφορετικές;
Α Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Οταν η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά στην αδυναμία αναχρηματοδότησης του χρέους της και όδευε στη χρεοκοπία, είχε να επιλέξει ή τη χρεοκοπία ή να συζητήσει με τους εταίρους της στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ το πώς θα αποφύγει αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη. Με βάση τη διεθνή εμπειρία, δεν υπάρχουν χίλιοι αλλά μόνο ένας τρόπος που αντιμετωπίζονται αυτές οι κρίσεις: η χώρα που αντιμετωπίζει πρόβλημα και θέλει να αποφύγει τη χρεοκοπία απευθύνεται στους εταίρους της, ζητάει χρηματοδοτική στήριξη με τη μορφή δανείου και προτείνει στους δανειστές της με ποια μέτρα θα μειώσει το έλλειμμά της και θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της.
Ε Εμείς προτείναμε μέτρα; Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι επιβλήθηκαν μέτρα κι εμείς απλώς τα δεχθήκαμε
Α Αυτό δεν είναι αληθές. Επειδή ήμουν στις διαπραγματεύσεις, το ΔΝΤ από την αρχή είπε: το έλλειμμά σας είναι 15%. Συμφωνείτε ότι πρέπει να μειωθεί στο 3% με βάση τους κοινοτικούς κανόνες; Εκεί συμφωνήσαμε. Η κυβέρνηση ανέλαβε να κάνει σειρά από προτάσεις στο ΔΝΤ για το πώς θα μειωθεί το έλλειμμα στο 3%. Ηταν φυσικό να εξεταστούν όλες οι δαπάνες και όλοι οι τρόποι είσπραξης φορολογικών εσόδων, ώστε να καταλήξουμε σε συμφωνία που πήρε τη μορφή του μνημονίου. Η διαπραγμάτευση ήταν μια διαδικασία όπου οι πιστωτές απαιτούσαν από την Ελλάδα να διευκρινίσει με ποιους τρόπους θα πετύχει τη μείωση του ελλείμματος, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού της συστήματος.
