Η λαϊκή θυμοσοφία λέει να κοιτάς τι κάνει το σπίτι σου και να μην το συγκρίνεις με το σπίτι του γείτονα. Ορθό και σοφό. Όμως επειδή δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο και επειδή ολονών τα σπίτια έχουν μπει σε ένα κανάλι που λέγεται Καλλικράτης, μπορούμε να πούμε ότι όλοι ταξιδεύουμε στο ίδιο… καράβι. Το νέο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο έφερε στην επιφάνεια όλα όσα κρύβονταν με τρόπο και με κόπο, από τους προηγούμενους Δήμους. Έτσι ήρθαν στο φως παθογένειες, σφάλματα, χρέη, και πολλές πολλές αμαρτίες του παρελθόντος. Τώρα οι νέες διοικήσεις καλούνται να σηκώσουν τα βάρη των προηγούμενων και να διαχειριστούν δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν ακούγεται, ούτε είναι δίκαιο, όμως δυστυχώς έτσι είναι η πολιτική. Τα του δικού μας Δήμου τα βλέπουμε και τα μαθαίνουμε καθημερινά. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά και τριγύρω. Υπάρχουν περιπτώσεις που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Στον Δήμο Αθηναίων το 1/3 των εργαζομένων είναι συμβασιούχοι, η οποίοι έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη και παράλληλα προχώρησαν σε καταλήψεις. Ο δε Δήμαρχος Αθηναίων περιμένει τα αποτελέσματα της δικαστικής οδού καθώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μετατρέψει τις συμβάσεις του σε αορίστου (άλλωστε η νομοθεσία είναι σαφής και ξεκάθαρη). Έχει δηλώσει ωστόσο ότι θα επιδιώξει με κάθε τρόπο την παράταση της προσωρινής διαταγής τους προκειμένου να μην μείνουν χωρίς εργασία μέχρι την εκδίκαση των υποθέσεών τους.
Στο Δήμο Ρόδου μαθαίνουμε ότι μόνον για τη μισθοδοσία του προσωπικού του νέου Δήμου, απαιτούνται ετησίως 50 εκατομμύρια ευρώ! Απίστευτο ποσό για τα δικά μας δεδομένα. Με τόσα λεφτά, στο Δήμο Κεφαλλονιάς, θα μπορούσαμε να εξοφλήσουμε όλα τα χρέη των πρώην Δήμων και αυτά των δημοτικών επιχειρήσεων και να μας μείνουν και αρκετά εκατομμύρια για αναπτυξιακά σχέδια.
Στο Δήμο Ρόδου συνέβη και το εξής θλιβερό. Δύο Ανώνυμες Εταιρείες που παρέλαβε ο νέος Δήμος, δεν κατέστη εφικτό να συγχωνευθούν και να παραμείνουν ενεργές, αφού τα χρέη τους προς τρίτου έφταναν τα 15 εκατ. Ευρώ και δεν υπήρχε κανένας …λογικός ροδίτης που να ήθελε να μπει στο νέο διοικητικό συμβούλιο, καθώς η νομοθεσία για της ΑΕ δεσμεύει με την προσωπική τους περιουσία τους διοικούντες. Έτσι λύθηκαν και πάνε για εκκαθάριση, αφήνοντας ακάλυπτο το χρέος!
Όσο για τα χρέη από δανεισμό, εκεί δεν υπάρχει μέτρο. Με τη θηλειά στο λαιμό είναι ο Δήμος Νίκαιας αφού ένα μόνον από τα δάνεια που το βαρύνουν ανέρχεται στα 42 εκατ. Ευρώ αλλά το σημαντικότερο είναι ότι πρέπει να εξοφληθεί σε 6 χρόνια. Επιπλέον χρωστάει στην ΕΥΔΑΠ και στο ΙΚΑ άλλα 5,5 εκατ. Ευρώ. Φυσικά τη σκυτάλη των χρεών έχει ο Δήμος Πειραιά που ξεπερνούν τα 170 εκατομμύρια.
Στο Δήμο Ναυπάκτου μια λέξη μόνον μπορεί να περιγράψει τον κυκεώνα των χρεών που αντιμετωπίζει η νέα διοίκηση «ΧΑΟΣ». Δεν ξέρουν τι να πρωτομαζέψουν από χρέη νομικών προσώπων και επιχειρήσεων.
Στο Δήμο Δελφών, οι υπάλληλοι πληρώθηκαν για το μήνα Μάρτιο μειωμένες απολαβές και αυτό γιατί οι ΚΑΠ που έρχονται στο Δήμο είναι πετσοκομμένοι αφού παρακρατούνται μεγάλα ποσά προς εξυπηρέτηση του χρέους.
Με καθυστερήσεις που φτάνουν και τις 3 εβδομάδες πληρώνεται το προσωπικό στους Δήμους Αιγάλεω, Βύρωνα, Χαϊδαρίου και προσφάτως της Λέσβου. Στο Δήμο Λέσβου μάλιστα οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς έχουν να πληρωθούν από το Σεπτέμβριο. Ομοίως στο Δήμο Τρικκαίων, στη δημοτική επιχείρηση οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και 8 μήνες.
Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμο .
Ρεπορταζ Σακης Βουτος Δημοσιογραφος
