Πήρα την πρωτοβουλία να συναντηθούμε σήμερα, για να σας ενημερώσω για τα σημαντικά αποτελέσματα του άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Παρασκευής.
Πρώτα απ’ όλα, να ξεκινήσω με την τραγωδία στην Ιαπωνία. Σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο, η Ελληνική Κυβέρνηση, εκφράζουμε την οδύνη μας και τα θερμά συλλυπητήρια για τα θύματα αυτής της βιβλικής καταστροφής.
Η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός συμπαραστέκονται στο δοκιμαζόμενο λαό της Ιαπωνίας. Μια τέτοια τραγωδία, μας θυμίζει το ευάλωτο της ζωής μας, την κοινή μοίρα της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και την αδήριτη ανάγκη αλληλεγγύης στο συνάνθρωπό μας, όπου γης.
Ανακοινώνω την ετοιμότητά μας να στείλουμε βοήθεια κάθε μορφής, αλλά ιδιαίτερα τα Ειδικά Σώματα ΕΜΑΚ, που μπορούν να συμβάλουν στον απεγκλωβισμό ανθρώπων από τα ερείπια. Είμαστε σε επαφή με τις Αρχές της Ιαπωνίας, για κάθε επόμενο βήμα.
Την Παρασκευή στο Άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είχαμε δύο θέματα: των εξελίξεων στη Βόρεια Αφρική και βεβαίως, της Ευρωζώνης.
Σε ό,τι αφορά τη Βόρεια Αφρική, αναδείξαμε την ετοιμότητά μας να συμβάλουμε στη δημοκρατική μετάβαση των χωρών της Βόρειας Αφρικής, αλλά και του Αραβικού λαού. Και είναι σημαντικές αυτές οι αποφάσεις, διότι πρόκειται για τη γειτονιά μας και για τον Αραβικό λαό, με τον οποίο έχουμε στενούς και ιστορικούς δεσμούς.
Είναι μια δική τους επανάσταση, τους ανήκει, δεν επιβλήθηκε έξωθεν. Παράλληλα, όμως, έχουμε κάθε υποχρέωση να ανταποκριθούμε στις δικές τους απαιτήσεις για στήριξη, ηθική, οικονομική, πολιτική, αλλά και θεσμική. Δηλαδή, στη μεταφορά εμπειρίας και τεχνογνωσίας για τη μετάβαση στη Δημοκρατία, κάτι που πολλοί λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν βιώσει πρόσφατα στην ιστορία τους, όπως και η Ελλάδα.
Ως χώρα δημοκρατική, ως χώρα γέννησης της Δημοκρατίας, αλλά και ως φίλη χώρα προς τον Αραβικό λαό, είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε στην ειρηνική μετάβαση στη Δημοκρατία, στην απελευθέρωση των δυνάμεων του Αραβικού λαού, νέων ανθρώπων, γυναικών, αλλά και επαγγελματιών, εργαζομένων και επιχειρηματιών, που ασφυκτιούσαν κάτω από καθεστώτα Aυταρχικά, αδιαφανή και πελατειακά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να συμβάλει και οικονομικά στην ανασυγκρότηση των οικονομιών της Βόρειας Αφρικής, πάντα στο πλαίσιο αυτών των δημοκρατικών αλλαγών. Και σ’ αυτό το πλαίσιο, χαιρετίσαμε την ανακοίνωση του βασιλιά του Μαρόκου, να ιδρύσει κοινοβουλευτική μοναρχία.
Σε ό,τι αφορά τη Λιβύη, επαναλάβαμε την καταδίκη της βίας και του καθεστώτος. Αποφασίσαμε να είμαστε σε επαφή με τις Αρχές της Βεγγάζης, των ανταρτών. Ετοιμάζουμε ευρύ σχέδιο ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά και ζωνών στην περιοχή, για τυχόν προσφυγικά ρεύματα. Σ’ αυτή την προσπάθεια, η Ελλάδα θα παίξει καθοριστικό ρόλο.
Μέχρι και τον Ιούνιο, θα έχουμε ένα πλήρως ανεπτυγμένο σχέδιο για τη διαχείριση γενικότερα των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων προς την Ευρώπη. Έτσι, ενδυναμώνεται στην περίπτωση αυτή και η Frontex. Η Ελλάδα, όπως γνωρίζουμε, αποτελεί ένα παράδειγμα εμπειρίας και αυτή η εμπειρία θα αξιοποιηθεί για το σχεδιασμό αυτό. Μας αφορά ιδιαίτερα αυτό το ζήτημα.
Τέλος, αποφασίσαμε να κινηθούμε μαζί με τον Αραβικό Σύνδεσμο και να συνεργαστούμε με την Αφρικανική Ένωση, προτείνοντας μια τριμερή συνάντηση, με θέμα ακριβώς τις εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική.
Δεν αποφασίστηκε άλλη ενέργεια, πέραν της ενίσχυσης των κυρώσεων απέναντι στο καθεστώς της Λιβύης. Κάθε περαιτέρω απόφαση θα πρέπει να έχει τη σφραγίδα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Σε ό,τι αφορά την Ευρωζώνη, οι αποφάσεις που έλαβε το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναμένεται να επικυρωθούν στην τακτική συνεδρίαση, στις 25 Μαρτίου. Ήταν ένας σημαντικός σταθμός αυτές οι αποφάσεις.
Ήταν, πάνω απ’ όλα, ένας σημαντικός σταθμός για τη χώρα μας, στην πορεία που ξεκινήσαμε μαζί με τους πολίτες, για να βγάλουμε τη χώρα από τη δύσκολη θέση, στην οποία την έφεραν πολιτικές και πρακτικές προηγούμενων ετών, με το χρέος σχεδόν να διπλασιάζεται.
Ήταν μια δύσκολη διαπραγμάτευση, μια δύσκολη μάχη. Το ξέρετε, το ξέρουμε. Προσήλθαμε, με όπλο μας τις πραγματικές, ειλικρινείς και επώδυνες προσπάθειες που κάνει ο Ελληνικός λαός, που όμως αυτές ακριβώς μας έδωσαν αξιοπιστία. Απέδειξαν τη βούλησή μας για μια διαφορετική Ελλάδα. Προσπάθειες, που αποδίδουν καρπούς, που έχουν οδηγήσει στην πρωτοφανή μείωση του ελλείμματος, όπως βεβαίως και το πρόγραμμα των μεγάλων τομών και αλλαγών που υλοποιούμε, μαζί με τους πολίτες, σε σχεδόν όλους τους τομείς της πολιτικής.
Παρουσίασα στους εταίρους μας, το εντυπωσιακό μέχρι σήμερα έργο μας, όπως και το ότι η Ελλάδα έχει πάρει αποφάσεις, δύσκολες και συχνά επώδυνες αποφάσεις, τις οποίες τηρεί και κάνει πράξη.
Και έχουμε αποφασίσει να γυρίσουμε σελίδα. Να αφήσουμε πίσω μας χρόνιες παθογένειες, αυτές που μας έφεραν ως εδώ: την πελατειακή πρακτική, την αδιαφάνεια, τη σπατάλη του δημόσιου χρήματος, την άδικη κατανομή των βαρών, την αναξιοκρατία, την προχειρότητα, αντί της ποιότητας.
Έχουμε αποφασίσει να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας και το κάνουμε. Έχουμε αποφασίσει να χτίσουμε μια δίκαιη κοινωνία, να δημιουργήσουμε μια πιο ισχυρή οικονομία, μια βιώσιμη οικονομία. Μια οικονομία, που δημιουργεί θέσεις εργασίας, που φέρνει επενδύσεις, που δημιουργεί πλούτο για τους Έλληνες, ώστε να εξάγουμε ελληνικά προϊόντα κι όχι μόνο να εισάγουμε ξένα.
Μια οικονομία σταθερή, στην οποία μπορούν όλοι οι Έλληνες, αλλά και οι ξένοι βεβαίως, να έχουν εμπιστοσύνη.
Εξηγήσαμε στους εταίρους μας, ότι το να πετύχει αυτή η δύσκολη προσπάθεια, δεν είναι μόνο προς το συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Είναι προς το συμφέρον όλης της Ευρώπης. Διότι η αδυναμία της Ελλάδας, γίνεται αδύναμος κρίκος σε μια κοινή Ευρωζώνη, εύκολη λεία για κερδοσκοπία.
Ζήτησα να ληφθούν εκείνες οι αποφάσεις, που θα διευκολύνουν και θα επιβραβεύσουν τη δύσκολη αυτή προσπάθεια που κάνει ο λαός μας, με πρώτο στόχο τη διευκόλυνση της διαχείρισης του υπέρογκου χρέους, που αυτή η Κυβέρνηση κλήθηκε να διαχειριστεί.
Ζήτησα να ληφθούν αποφάσεις, που θα επιβραβεύσουν τις προσπάθειες και τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών. Αποφάσεις, που στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα και προς τις αγορές, αλλά και προς αρκετούς κερδοσκόπους, που ποντάρουν στην αποτυχία της Ελλάδας.
Για το λόγο αυτό, διεκδικήσαμε πρώτα απ’ όλα μια συνολική λύση-πακέτο, όχι τη «σαλαμοποίηση» της διαπραγμάτευσης, με κάποια πράγματα να συμφωνούνται τώρα και άλλα αργότερα. Το κάναμε και το έκανα σαφές από την πρώτη στιγμή. Αυτό το σημείο αποτέλεσε και στοιχείο συζήτησης, θα έλεγα, και στήριξης και από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Και είναι σημαντικό, όταν πηγαίνει κανείς σε μια διαπραγμάτευση, να υπάρχει αυτή η εθνική συμφωνία, και για τις Αρχές, και για τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ζητήσαμε να ενισχυθεί ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης και να προικοδοτηθεί κατάλληλα ο νέος μηχανισμός, που θα ισχύσει μετά το 2013.
Ζητήσαμε την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου, ώστε να είναι πιο ομαλή η προσαρμογή.
Ζητήσαμε χαμηλότερα επιτόκια, για να μην είναι τόσο δυσβάσταχτο το ετήσιο κόστος δανεισμού.
Ζητήσαμε ο ευρωπαϊκός μηχανισμός να μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα, για την περίπτωση που κάποια χώρα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να πείσει τις αγορές.
Ζητήσαμε έναν ευρωπαϊκό φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, για να πληρώσουν επιτέλους και οι Τράπεζες αυτή την κρίση που, στο κάτω-κάτω, αυτές δημιούργησαν, και στις ΗΠΑ, αλλά και στη Ευρώπη.
Όλα αυτά αποτυπώθηκαν στην απόφαση που λήφθηκε. Η απόφαση είναι μία και ενιαία και αφορά σε όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν την Ευρώπη, αλλά και τη χώρα μας ειδικότερα.
Αποφασίστηκε να προικοδοτηθεί με 440 δισεκατομμύρια ο σημερινός μηχανισμός και, με 500 δισεκατομμύρια επιπλέον, ο μηχανισμός που θα ισχύσει από το 2013 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μια ασπίδα ασφαλείας για τα κράτη, απέναντι στις ορέξεις των αγορών.
Ο μηχανισμός αυτός μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα κατευθείαν από κάθε χώρα. Και αυτό αφορά και στην Ελλάδα, εάν το χρειαστεί.
Πείσαμε και αποφασίσαμε, παρά τις αντιστάσεις, τον ευρωπαϊκό φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, τον λεγόμενo «Tobin tax», ώστε να πληρώσουν οι Τράπεζες, που δημιούργησαν την κρίση, ένα ασφάλιστρο για το μέλλον. Και επιπλέον, μέσα από αυτό το φόρο, να έχουμε σημαντικά ποσά για επενδύσεις, για υποδομές, για τη μετάβαση των οικονομιών μας στην πράσινη οικονομία και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Ειδικότερα για την Ελλάδα, πετύχαμε την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων, στα 7,5 χρόνια κατά μέσο όρο, δηλαδή διπλασιάσαμε το χρόνο αποπληρωμής.
Επίσης, πετύχαμε τη μείωση του επιτοκίου για ολόκληρο το δάνειο, για το σύνολο δηλαδή του δανείου, και για όσα έχουμε ήδη πάρει μέχρι σήμερα, κατά 100 μονάδες βάσης. Δηλαδή, μειώσαμε τα spreads που πληρώναμε, κατά σχεδόν 30%. Κερδίσαμε σήμερα περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τέλος, συμφωνήσαμε σε ένα Σύμφωνο για το ευρώ και την ανταγωνιστικότητα σε κάθε χώρα χωριστά, αλλά και στην Ευρωζώνη στο σύνολό της, με κανόνες και πολιτικές, που σχεδόν στο σύνολό τους εμείς ήδη εφαρμόζουμε, στο πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που υλοποιεί η χώρα μας. Και εκεί, πετύχαμε σημαντικές βελτιώσεις, όπως π.χ. την υποχρέωση για κοινωνικό διάλογο, για σύγκλιση και για συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Στο κείμενο αυτό, αποτυπώνονται και σημαντικές δικές μας υποχρεώσεις, όπως η βούλησή μας να συνεχίσουμε τις μεγάλες προσπάθειές μας, τις διαρθρωτικές αλλαγές, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, την ενίσχυση της διοικητικής μηχανής, για να μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική, πιο εύχρηστη και πιο σωστή απέναντι στις ανάγκες των πολιτών, όπως βεβαίως και την ήδη αναφερθείσα δέσμευσή μας, να αποτυπώσουμε σε νόμους ελληνικούς, με τον δικό μας τρόπο πάντα, την υποχρέωσή μας να αντιμετωπίζουμε με σωστό τρόπο το χρέος και τα ελλείμματα, από εδώ και στο εξής.
Με αυτές τις δεσμεύσεις, στέλνουμε επίσης ένα μήνυμα στις αγορές: ότι η Ελλάδα έχει πρόγραμμα, που είναι βιώσιμο και εφικτό. Ένα πρόγραμμα, το οποίο θα ελαφρύνει το βάρος των πολιτών σε ό,τι αφορά το χρέος και θα βοηθήσει σημαντικά στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Τι κάνουμε εφεξής: όπως είπα και στην αρχή, αυτές οι αποφάσεις είναι ένας σημαντικός σταθμός. Είναι ένας σταθμός, όμως, σε μια διαδρομή μεγάλη και δύσκολη που κάνουμε, και για τη σωτηρία, και για τη ριζική αλλαγή της χώρας. Είναι ένα ακόμα μεγάλο βήμα, βεβαίως, στη μεγάλη αυτή πο
Πριν πω οτιδήποτε άλλο, οφείλω να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στον Ελληνικό λαό, σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα ξεχωριστά. Εμείς, ως Κυβέρνηση, παλέψαμε πολύ σκληρά, για να φτάσουμε ως εδώ και να πετύχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Προσωπικά, από τη δική μου θέση, έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου, όπως άλλωστε θα συνεχίσω να κάνω, για να βγει η πατρίδα μας από την κρίση και να χτίσουμε μια διαφορετική Ελλάδα.
Θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτές τις προσπάθειες, με όλες μας τις δυνάμεις διότι, στη συνέχεια, η σταθερή μας πορεία, η συστηματική μας διαπραγμάτευση, μπορεί και θα φέρει και νέα θετικά αποτελέσματα.
Όμως τίποτα, μα τίποτα δεν θα είχαμε πετύχει, αν δεν είχαμε δίπλα μας τους πολίτες, να βάζουν καθημερινά πλάτη και να αγωνίζονται μαζί μας. Δική τους επιτυχία είναι οι προχθεσινές αποφάσεις για την Ελλάδα. Ξέρω, ξέρουμε τον πόνο και την πίεση. Όμως, τελικά, η αφοσίωση, οι θυσίες, οι κόποι, οι δυσκολίες - και γνωρίζω ότι ήταν και είναι πολλές – όλα, σήμερα, πιάνουν τόπο.
Πιάνουν τόπο, γιατί όπως πολύ καλά αντιλαμβανόμαστε όλοι, αν είχαμε ως λαός αδιαφορήσει γι' αυτό που μας συνέβαινε, αν είχαμε αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν χωρίς να παρέμβουμε, ούτε βελτίωση των όρων του μνημονίου θα μπορούσαμε να πετύχουμε, αλλά και τώρα, η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει.
Τώρα, δεν θα μιλούσαμε για ανάπτυξη και οικονομία, δεν θα υπήρχε οικονομία. Τώρα, η πατρίδα μας θα ήταν διεθνώς απομονωμένη, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά. Αυτό αποτρέψαμε.
Δουλέψαμε μαζί, όλοι μαζί, πείσαμε τους εταίρους μας, αποκαταστήσαμε μαζί την αξιοπιστία μας ως χώρα και αποδείξαμε μαζί ότι, όταν η Ελλάδα θέλει, μπορεί. Και βέβαια, μαζί θα προχωρήσουμε και στο μέλλον, στη δημιουργία μιας Ελλάδας που θα πατά στα πόδια της, αυτόνομη οικονομικά, μια Ελλάδα για την οποία θα είμαστε όλοι υπερήφανοι και χαρούμενοι, που ζούμε σ’ αυτόν εδώ τον τόπο.
Τίποτα δεν ήταν αυτονόητο. Ούτε πέρυσι, όταν βρεθήκαμε στα πρόθυρα της καταστροφής, ούτε τις προηγούμενες ημέρες. Πολλές οι αντιστάσεις, πολλαπλές οι απόψεις, όταν ολόκληρη η Ευρώπη κλήθηκε να αποφασίσει για το κοινό μας μέλλον.
Και πέρυσι, και φέτος, παλέψαμε όλοι μαζί και βγαίνουμε κερδισμένοι. Κερδίζουμε έδαφος για τη χώρα μας και για το μέλλον κάθε νοικοκυριού. Και αυτός είναι ο οδηγός μας και για το αύριο. Γιατί όσο κι αν μια κυβέρνηση έχει τη βούληση να αλλάξει την Ελλάδα, δεν μπορεί να το πετύχει, αν η προσπάθεια και ο αγώνας δεν είναι συλλογικός, αν δεν είναι ένας αγώνας της ίδιας της κοινωνίας. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για τους μήνες και τα χρόνια που έρχονται.
Γιατί οι αποφάσεις που πήρε η Ε.Ε., ναι, είναι γενναίες, αποτελούν ένα σημαντικό βήμα στην πορεία για την έξοδο από την κρίση, για την Ευρώπη, για την πατρίδα μας, όμως, αυτό που σημαίνουν για εμάς, είναι ένα: ότι η πορεία μας θα εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις δικές μας δυνάμεις, από τη δική μας βούληση, από τη δική μας επιμονή, να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε.
Όχι μόνο γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής Κοινότητα θα ανταποκρίνονται θετικά, όλο και περισσότερο, όταν εμείς πετυχαίνουμε, αλλά διότι όλο και περισσότερο εμείς θα φεύγουμε από την επιτήρηση, στην οποία μπήκαμε λόγω των καταστάσεων που βρήκαμε, και όλο και περισσότερο θα στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, όχι σε «δάνειες» δυνάμεις. Γι' αυτό, οι αποφάσεις και οι εξελίξεις είναι δικές μας, είναι στο χέρι μας.
Ή συνεχίζουμε σταθερά, αξιοποιώντας κάθε θετικό βήμα, με την Ελλάδα να πηγαίνει μπροστά, αφήνοντας πίσω την κρίση, και να αλλάζει, ή τις αγνοούμε αυτές τις αποφάσεις και αυτές τις ευκαιρίες και οπισθοδρομούμε, και η Ελλάδα, γυρίζει σε κακές πρακτικές του παρελθόντος, χωρίς κανόνες, χωρίς ανάπτυξη βιώσιμη, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την αλήθεια, χωρίς μέτρο και καταλήγει πάλι, πολύ σύντομα, στο ίδιο αδιέξοδο.
Αυτό που πετύχαμε τους τελευταίους μήνες, όμως, είναι ενδεικτικό της διάθεσης όλων, της βούλησής μας, να μην αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Μιλάω πάνω απ' όλα για τη συλλογική συνείδηση της χώρας. Μιλάω γι' αυτό που κάθε πολίτης αισθάνεται. Για την αγωνία του για το αύριο, για την πατρίδα του, για τις συζητήσεις που κάνει παντού, στο σπίτι του, σε κάθε γωνιά της χώρας, που ακόμα και αν έχουν να κάνουν με τις δυσκολίες που περνάει ο καθένας, στο επίκεντρό τους έχουν την αγωνία. Την αγωνία για μια άλλη πορεία, για αλλαγή, τη συλλογική αναζήτηση για ένα καλύτερο μέλλον. Και αυτό ακριβώς εμείς υπηρετούμε.
Και ακριβώς αυτή η έγερση όλων των Ελλήνων, αυτή η πρωτοβουλία και η δημιουργικότητα ολόκληρης της Ελλάδας, είναι μια μοναδική ευκαιρία, μια ιστορική ευκαιρία. Συνειδητοποιούμε όλοι την ανάγκη να σώσουμε και να αλλάξουμε την πατρίδα μας, να κάνουμε την κρίση ευκαιρία. Δεν πρέπει να τη χάσουμε αυτή την ευκαιρία και δεν θα την χάσουμε.
Γι' αυτό και σε ό,τι αφορά εμάς, στην Κυβέρνηση, θα ζητήσω ακόμα μεγαλύτερη αφοσίωση στο έργο που έχουμε αναλάβει.
Έχουμε ακόμα μπροστά μας δουλειά, όπως βεβαίως και κατεστημένα, νοοτροπίες και πρακτικές, που όχι μόνο δεν σέβονται τον Έλληνα πολίτη και τις θυσίες του, αλλά και υπονομεύουν τη συλλογική μας προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας.
Θυμίζω, εμείς είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία. Δεν είμαστε υπερασπιστές των κατεστημένων καταστάσεων στα Υπουργεία και στις Διοικήσεις. Απελευθερώνουμε το υπαλληλικό δυναμικό στη Δημόσια Διοίκηση, για να μπορεί να δουλέψει δημιουργικά. Κάνουμε το λεγόμενο «by pass» στην πολυνομία και στη γραφειοκρατία.
Αξιολογούμε καθημερινά τις αποφάσεις μας, μέσα από το πρίσμα της καθημερινότητας του πολίτη. Τον καλούμε να συμμετάχει, αλλά διαμορφώνουμε κι εμείς το πλαίσιο, για να συμμετάσχει και ο ίδιος ο πολίτης σε αυτή την αλλαγή.
Και απαιτείται κάθε μέρα αποφασιστικότητα, απέναντι σε αυτά τα κατεστημένα που ξεβολεύονται - πράγματι, ξεβολεύονται και αντιδρούν - αλλά και αποφάσεις, που τελικά στηρίζουν το δημόσιο συμφέρον και την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Χρέος μας, δέσμευσή μας, είναι να παλέψουμε μέχρι τέλους, να αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία και να συντμήσουμε το χρόνο. Και έχουμε και άμεσα καθήκοντα, στα οποία πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Πριν ξεκινήσουμε αυτή τη διαδρομή, υποσχεθήκαμε να απελευθερώσουμε τις επόμενες γενιές από τα βάρη του παρελθόντος, να δημιουργήσουμε μια κοινωνία ευνομίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και υποχρεώσεων για όλους. Να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αξιοποιώντας συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Να οδηγήσουμε την Ελλάδα σε πορεία ανάπτυξης, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Αυτό που είπαμε, είναι ότι θα ανατρέψουμε μια πορεία που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούσε σε μια χαμένη γενιά Ελλήνων, τη νέα γενιά της χώρας. Ποτέ δεν είπα, ούτε είπαμε, ότι αυτό είναι εύκολο. Οι αλλαγές αυτές, απελευθερώνουν παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας μας, σίγουρα όμως, θα θίξουν και κακώς εννοούμενα προνόμια, που κάποιοι, παλιά, τα θεωρούσαν αδιαπραγμάτευτα κεκτημένα, σε βάρος όλων των υπολοίπων.
Σε κάθε αυτονόητη αλλαγή που κάνουμε, βρίσκουμε καθημερινά επιμέρους προσκόμματα. Κάποιοι, μάλιστα, επενδύουν σε αυτά. Όμως, δεν κάνουμε πίσω. Προέχει το συμφέρον της χώρας και της πλειοψηφίας των πολιτών.
Πολλοί προσπάθησαν, προσπαθούν και θα προσπαθήσουν να πείσουν τους πολίτες, ότι η προσπάθεια είναι χαμένη, ότι δεν αξίζει τον κόπο. Προσπαθούν να ανακόψουν την πορεία του λαού, τη δική μας πορεία, ακόμα και με τη συνεχή «εκλογολογία» ή τα σενάρια περί ανασχηματισμού.
Να τελειώνουν αυτά τα σενάρια. Εμείς έχουμε δουλειά.
Πολλοί έχουν ως μοναδικό τους όπλο την ηττοπάθεια, τον κυνισμό, τη μιζέρια, το «δεν γίνεται», το «όλα είναι μάταια», το «όλα είναι μια συνωμοσία». Είναι αυτοί που, ύπουλα ή όχι, στηρίζουν τα κατεστημένα: «να μην αλλάξει τίποτα, γιατί όλα είναι μάταια. Άρα, γιατί να πληρώνουμε φόρους, γιατί να συμβάλουμε στην ευνομία;».
Για εμάς, ανυπακοή σημαίνει να συμβάλουμε με τις πράξεις μας στο χτύπημα της διαφθοράς, να χτυπήσουμε το φακελάκι, το «γρηγορόσημο», όλες τις πρακτικές και αντιλήψεις που μας έφεραν μέχρι εδώ.
Κανείς δεν είπε ότι ο αγώνας είναι εύκολος. Δίνουμε δύσκολο αγώνα. Αλλά φέρνει αποτελέσματα, βήμα-βήμα. Και η επανάσταση που κάνουμε, είναι και σε επίπεδο Κυβέρνησης, αλλά και σε επίπεδο κάθε πολίτη. Στη ζωή του, στη δουλειά του, στο χώρο εκπαίδευσης, ακόμα και στο χώρο διασκέδασης.
Κάποιοι, ναι, αντιστέκονται. Και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Διότι ως συνήθως, αυτοί που μεμψιμοιρούν και φοβούνται τις αλλαγές, ποτέ και με τίποτα δεν έχουν να πουν την παραμικρή καλή κουβέντα. Όχι για εμάς, αλλά για τον ίδιο τον Ελληνικό λαό, που σήμερα προσπαθεί και κάνει θυσίες για την πατρίδα του και για το μέλλον του.
Επιτέλους, αυτοί ας αναγνωρίσουν και ας σεβαστούν τις θυσίες, αλλά και τις δυνατότητες αυτής της χώρας και αυτού του λαού. Αλλιώς, ας πουν ότι επιθυμούν η Ελλάδα να χρεοκοπήσει, για να τελειώνει η ιστορία. Δεν μπορεί να δίνουμε μια τόσο σκληρή μάχη για τη χώρα, να πετυχαίνουμε αυτά τα αποτελέσματα, ο κύριος συμμέτοχος σ’ αυτή την πορεία να είναι ο λαός που θυσιάζεται και, κάποιοι να λένε, σαν να μην καταλαβαίνει ο πολίτης, ότι «είσαι κορόιδο που προσπαθείς». Και μάλιστα, κάποιοι από αυτούς που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλή δουλειά ακόμα, που θέλει σύνεση και επιμονή. Είμαστε στη μέση της φουρτούνας και οι σειρήνες που ακούμε είναι πολλές. Γι' αυτό, πρέπει να μείνουμε αταλάντευτοι στο στόχο μας, παρά τις σημερινές πραγματικές δυσκολίες, τις επώδυνες συνθήκες που βιώνουν οι Έλληνες, αλλά που δεν είναι για πάντα.
Ξέρουμε ότι η διαδρομή μας, δύσκολη και επίπονη, οδηγεί σε μια διαφορετική Ελλάδα. Κερδίσαμε μια μάχη. Ο πόλεμος δεν τελείωσε. Θα συνεχίσουμε και θα είμαστε δίπλα σε κάθε Έλληνα.
Είμαι δίπλα σε κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα. Ξέρω τις δυσκολίες, όπως ξέρω και τις αγωνίες σας, και την προσφορά του καθενός σας, σε αυτή τη συλλογική μας προσπάθεια.
Σας ζητώ κι άλλη δουλειά, σύνεση και επιμονή. Ζητώ, επίσης, τη δημιουργική αντιπολίτευση απ’ όλα τα κόμματα. Να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της στιγμής, την ιστορικότητα της στιγμής.
Μιας στιγμής δύσκολης για την Ελλάδα, αλλά με προκλήσεις σε διεθνές επίπεδο, όπως είναι οι μεγάλες αλλαγές, οι κοσμογονικές αλλαγές στη Βόρεια Αφρική, στον Αραβικό κόσμο, όπως είναι η διεθνής οικονομική κρίση, ή η κλιματική κρίση, η ενεργειακή κρίση ή η διατροφική.
Γι' αυτό, χρειάζεται πραγματικά η ενότητα όλων μας, για να τα καταφέρουμε. Και θα τα καταφέρουμε. Ο Ελληνικός λαός θα τα καταφέρει.
Θα καταφέρουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας μια Ελλάδα καλύτερη, για τη δική τους προοπτική, για το δικό τους μέλλον. Και γι’ αυτό, αξίζει κάθε προσπάθεια.
Σας ευχαριστώ.
