Η κατανάλωση δεν εξελίσσεται όσο γρήγορα εξελίσσεται η παραγωγή. Ενώ στην Ευρώπη μειώθηκαν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και γενικά μειώθηκε η παραγωγή, νέες παραγωγικές χώρες, με μεγάλη δυναμική, όπως Αυστραλία, Χιλή, τελευταία η Ινδία, παράγουν μεγάλες ποσότητες οίνου γιατί η αμπελουργία αφήνει ένα σημαντικό κέρδος.
Η αμπελουργία έχει την ιδιαιτερότητα να απασχολεί πολύ κόσμο συγκεντρώνοντας άνδρες- γυναίκες, δίνοντας ένα αποτέλεσμα επαγώγιμο στην οικονομία πολύ σημαντικό και επομένως κάθε χώρα του κόσμου που έχει ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες αναπτύσσει την αμπελουργία. Την αναπτύσσουν με μια φιλοσοφία τελείως διαφορετική από την δική μας. Βασίζεται στην ανάλυση της ζήτησης, στο μάρκετινγκ, και γενικότερα σε μεθόδους παραγωγής υπέρ-μοντέρνες αφού δεν υπάρχουν εσωτερικά εμπόδια ανάπτυξης. Μπορούμε να μιλήσουμε για ολοκληρωμένες αγροτικές επιχειρήσεις. Αντιθέτως, στην πατρίδα μας συναντάται ένας πολυκερματισμός, πολλοί μικροί παραγωγοί, ενώ στην Αυστραλία 4 εταιρείες εκπροσωπούν το 80% της παραγωγής. Εκεί υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις, διαφορετικές συνθήκες, ενώ η ιστορία δεν θέτει προβλήματα στην ανάπτυξη.
Μέχρι τώρα είχαμε κυρίως την εσωτερική κατανάλωση και γενικότερα ένα καθεστώς εξαγωγών που ήταν αρκετά ευνοϊκό για την Ευρώπη. Σήμερα όμως η παγκοσμιοποίηση των ανταλλαγών έφερε ελευθερία διακίνησης προϊόντων και συνεπώς υπάρχει διείσδυση οίνων από τις εκτός Ευρώπης χώρες. Η Ευρωπαϊκή αγορά είναι η μόνη αγορά ενημερωμένων καταναλωτών και συνεπώς η παγκόσμια αγορά συγκεντρώνεται γύρω από την Ευρώπη. Βρισκόμαστε λοιπόν απέναντι σε μια δύσκολη κατάσταση και η ανατροπή της αποτελεί πολύπλοκη λύση.
Σημαντικό εργαλείο αποσυμφόρησης είναι η αναδιάρθρωση. Είναι ένα σχέδιο εκμοντέρνισης που μπορεί να οδηγήσει τελικά σε αποθέματα ποιοτικών οίνων.
Πως όμως θα αντιμετωπίσουμε στην δική μας αγορά προϊόντα που έχουν παραχθεί με εντελώς διαφορετικές πρακτικές, πως θα προστατέψουμε τις καταγωγές μας, τις παραδοσιακές μας ενδείξεις, τους οίνους ονομασίας προέλευσης όπως η Ρομπόλα. Οφείλουμε να διατηρήσουμε και να δείξουμε την σωστή γνώση παραγωγής που διαθέτουμε. Πρέπει να δούμε το πρόβλημα των πωλήσεων των οίνων πιο σφαιρικά και αποτελεσματικά. Δεν δίνουμε στον καταναλωτή το δικαίωμα να προσδιορίσει την ποιότητα. Προσδιορίζουμε την ποιότητα με τις ιδέες μας, την φιλοσοφία μας και τις γνώσεις μας. Τι σκέφτεται όμως ο απλός καταναλωτής που πίνει στο εστιατόριο ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ για το προϊόν που του προτείνουμε; Είναι ευκαιρία μέσω της αναδιάρθρωσης να μοντερνίσουμε τους αμπελώνες και μέσω της ιχνηλασιμότητας την παραγωγή, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα και να προσεγγίσει τον καταναλωτή.
Οφείλουμε να δεχτούμε το μάρκετινγκ της ζήτησης και να ξεχάσουμε το μάρκετινγκ της προσφοράς. Να δεχθούμε και να ακούσουμε την άποψη του καταναλωτή και όχι να μιλάμε και να επιβαλλόμαστε εμείς στον καταναλωτή. Μπορούμε να οργανώσουμε όσες αποστάξεις θέλουμε και να δώσουμε βοήθεια στους παραγωγούς, αλλά αυτά είναι απλά βοηθητικά μέτρα. Το σημαντικότερο είναι ο αριθμός των φιαλών που ανοίγονται από τον καταναλωτή. Όλα τα υπόλοιπα είναι φιλοσοφίες. Οι Αυστραλοί- Χιλιανοί μίλησαν στον καταναλωτή κατάφεραν να τον προσεγγίσουν. Έχουμε ετησίως ως χώρα, περίπου 8 εκατομμύρια τουρίστες και μια οινική παραγωγή που δεν ξεπερνά τα 4 εκατομμύρια εκατόλιτρα, ένα όνομα παράδοσης πολύ δυνατό, μία διατροφή πολυδιαφημισμένη σε όλο τον κόσμο. Στηρίζουμε λοιπόν την πολιτική της αναδιάρθρωσης και της διασφάλισης της ποιότητας στις αξίες αυτές και όχι σε διεθνείς τάσεις που εφαρμόζονται παντού.
Υγεία καταναλωτή, περιβάλλον, καθαρή γεωργία χωρίς χημικά, σωστή τιμή για τον παραγωγό και τον καταναλωτή, ταυτότητα, πολιτιστική κληρονομιά, ιστορία, κουλτούρα. Όλα αυτά με μια δόση καινοτομίας θα δώσουν στην αμπελουργία μεγάλες προοπτικές.
