Απο το πρώτο δημοτικό συμβούλιο κάτι τρεμόπαιζε στην ατμόσφαιρα και δεν ήταν μόνο η θλίψη του Αντίοχου Ευαγγελάτου, που σ αυτό τον άλλοτε χώρο των τεχνών εγκαταστάθηκε η πολιτική δίψα, ήταν και το “εγώ”.
¨Ένα εγώ -μπαμπούσκα- που γένησσε καταστάσεις απίστευτες.
Κάθε δημοτικό συμβούλιο και μια υπόσχεση για αποσχίσεις, εντάσεις, τραγέλαφους.
Στο τελευταίο, έβγαλε κόκκινη κάρτα ο πρόεδρος Ανουσάκης στον επικεφαλής της “Λαικής Συσπείρωσης¨ Γκισγκίνη, δηλαδή τον απέβαλε...
Τον απέβαλε, γιατί ζητούσε τον λόγο, ενώ ο ίδιος επέτρεψε να καλλιεργηθεί το έδαφος για ερωτήσεις με την παρουσία και την τοποθέτηση-ενημέρωση του “Συμπαραστάτη του πολίτη”, κ. Αλυσανδράτου εκτός ημερήσιας διάταξης.
Δηλαδή τι περίμενε για έναν τόσο σημαντικό θεσμό να ακούσει;
-Καλησπέρα σας, καλωσορίσατε, τι κάνετε ,καλορίζικος, καλή θητεία, καλή σας νύχτα;
Ας με συμπαθήσει(πράγμα δύσκολο) ο κ. Ανουσάκης ,όμως, όταν ο ίδιος μικραίνει την απόσταση μεταξύ του “εδώ” και του “αλλού”, τότε δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να αλλάξουν πορεία οι άλλοι.
Θα τον συμβούλευα επίσης εγώ η αδαής, να ακούσει έστω και μια φορά τον εαυτό του -ως ακροατής-
γιατί μόνον έτσι θα καταλάβει, ότι δεν είμαστε αυτό που εμείς νομίζουμε, αλλά αυτό που βλέπουν και ακούν οι άλλοι.
Ίσως έτσι ανακαλύψει, ότι ο χρόνος που παραχωρεί στον κάθε ομιλητή, τις περισσότερες φορές είναι πολύ λιγότερος , γιατί ο ίδιος τον διακόπτει, αναλαμβάνοντας να υπερασπιστεί τον Δήμαρχο, την παράταξη του, τον ιδεολογικό του χώρο κ.λ.π. Θεμιτό είναι να υπάρχουν πολιτικές αντιπαλότητες και αντιπαραθέσεις, όμως το μάταιο κυνήγι των “μαγισσών” και τα απωθημένα δεν ωφελούν αυτό τον τόπο, ούτε και εξυπηρετούν τον ίδιο στο δύσκολο όντως έργο που έχει αναλάβει.
Στα “επί προσωπικού”, θα χαιρόμουν πολύ να μου απαντήσει μια και δεν σηκώνει “μύγα στο σπαθί του”, όμως ας έχει υπόψη του, ότι η πραγματική ευφυΐα, είναι αυτή των ανυστερόβουλων αποφάσεων και ότι δεν πρέπει να χάνει το έσχατο όπλο του-όπλο όλων μας- το μέτρο.
Όσο για τα ηλεκτρονικά πρακτικά, αληθεύει ότι σβήστηκαν; Αν ναι, είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, που επισύρει κατηγορία για φθορά δημόσιου υλικού.
Τελικά όλα μοιάζουν σ αυτό τον “Καλικρατικό “ Δήμο, με γυναίκα που είναι “ολίγον έγκυος”.
Από την μιά οι παλινωδίες του “Οδικού Χάρτη”, από την άλλη η επιτήρηση που παραμένει ασαφής,
όπως και η Δημοτική οικονομική πολιτική, η επικείμενη κατάργηση φορέων, υπηρεσιών κ.λ.π, πληγώνουν την όποια αξιοπιστία αυτού του Αυτοδιοικητικού εγχειρήματος.
Η κατάσταση της “ημιεγκυμοσύνης” έχει ακριβώς αυτό το κακό.
Επίσης έχει όλα τα κακά της εγκύου, όπως οι ζαλάδες ,η δυσκινησία και καμιά φορά η ακινησία, Xωρίς να έχει τα καλά της.
Τη δύναμη δηλαδή που δίνει η ελπίδα και η προσμονή ότι κάτι καινούριο θα γεννηθεί
Δεν υπάρχει τομέας της Καλλικρατικής πολιτικής εν γένει-και στην Περιφέρεια-που να μην υποφέρει από το σύνδρομο της ολίγον έγκυος.
Η Αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση έχει εκληφθεί ως μία αριθμητική πράξη ,με την οποία θα πρέπει να διορθωθούν με το στανιό κάποιοι αριθμοί που πάσχουν και είναι αμφίβολο εάν κάτι καινούργιο θα γεννηθεί.
Ελευθερία Κουλουριώτου Δημοσιογραφος ΕΡ.ΑΚ
