58 χρόνια μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953 σε Κεφαλονιά και Ιθάκη

Σωτήρης Κουρής: «Κομμάτι του πολιτισμού μας, σύμφυτο με την πορεία των νησιών μας, η ανάμνηση των σεισμών του 1953»

   «Οι σεισμοί του 1953, ένα γεγονός που σημάδεψε τα Επτάνησα. Η Κεφαλονιά, η Ιθάκη και η Ζάκυνθος καταστράφηκαν ολοσχερώς. Ένα γεγονός σύμφυτο, με την ιστορία, την ταυτότητα και την φυσιογνωμία των νησιών μας, ένα γεγονός που ανασύρει, μνήμες, συναισθήματα, θλίψη, πόνο αλλά και ελπίδα».

  

   Αυτό αναφέρει ο Σωτήρης Κουρής, Αντιπεριφερειάρχης Κεφαλονιάς και Ιθάκης, σε δηλώσεις του, με αφορμή τη θλιβερή επέτειο – ανάμνηση των σεισμών του 1953.

  

Σταθμός για το «πριν και μετά» των νησιών  μας

 «Η αλήθεια είναι», προσθέτει ο Αντιπεριφερειάρχης, «ότι το τραγικό αυτό γεγονός αποτελεί σταθμό, κομβικό σημείο του «πριν και μετά», των νησιών που επλήγησαν. Η καταστροφή σήμανε το τέλος μιας εικόνας, μιας πορείας στο χρόνο και την απαρχή μίας καινούργιας, που χαρακτηρίστηκε από δημιουργικότητα και ανάπτυξη. Ήταν ένα γεγονός που συνένωσε τα Ιόνια Νησιά, που κατέδειξε την ανάγκη ομοψυχίας, συνεργασίας και που ανέδειξε μέσα από τον κόλαφο, τα συντρίμμια, την οργή και την πίκρα,  όλα εκείνα τα κοινά στοιχεία που καθρεφτίζονται στο οικείο της συνείδησης, στο γνώριμο της σκέψης, του πολιτισμού, της επικοινωνίας των ανθρώπων.

   Η ανάμνηση εκείνων των ημερών, πλέον αποτελεί κομμάτι του πολιτισμού μας, μνημονεύεται και προβάλλεται,  όχι μόνον ως φόρος τιμής σε όσους χάθηκαν, σε όσα κατεστράφησαν, σε ότι απωλέσθηκε αλλά και γιατί καταδεικνύει την δύναμη όλων μας που αντέξαμε, παλέψαμε, συνεχίσαμε και κατορθώσαμε πλέον με σιγουριά, να θυμόμαστε το τότε, να κοιτούμε κατάματα το τώρα και να προσμένουμε το αύριο χωρίς φόβο, μόνο με νοσταλγία για όσα αγαπήσαμε και έφυγαν, για όλα εκείνα που χάθηκαν στο ζοφερό παρελθόν».

Καταφέραμε να αναγεννηθούμε από τις στάχτες

   «Ο τόπος αναγεννήθηκε, εμείς με την ψυχή και το σθένος που μας χαρακτηρίζει, χτίσαμε  τα θεμέλια μιας πατρίδας που μας κάνει υπερήφανους, που δεν λυγίζει μπροστά στην καταστροφή, μιας πατρίδας που τιμούμε και μας τιμά, μέσα από τον πολιτισμό και την ευημερία που ακολούθησε την ισοπέδωση του εγκέλαδου», τονίζει ο κ. Κουρής,  καταλήγοντας:.

   «Κανείς μας δεν ξέχασε, ούτε θα ξεχάσει το ότι έχει συμβεί,  οι καρδιές των ανθρώπων που χάθηκαν, εξακολουθούν να χτυπούν με τον παλμό της καρδιάς του Κεφαλλονίτη και Ιθακήσιου κάθε γενεάς και θα χτυπούν για έτη πολλά, για όσο παραμένουμε ενωμένοι, ακέραιοι, αγωνιστές και υπερήφανοι για την γενέτειρά μας».