ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ
ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ

ΤΕΛΟΣ ΕΔΩ ΜΟΝΟ ΑΡΧΕΙΟ

ΝΕΟ ΣΑΙΤ

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

ΜΑΓΓΑΝΟΠΗΓΑΔΟ απο την Δημοσιογραφο Κουλουριωτη Ελευθερια για το ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ


                                    
           
ΤΕΙ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΘΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Ανοιχτές Συζητήσεις, Θέατρο Κέφαλος, Αργοστόλι.
“Ώρα έναρξης 20:00
Σάββατο 27 Αυγούστου 2011.
Ο ρόλος των τοπικών ΜΜΕ στη νέα ψηφιακή εποχή.
Συμμετέχουν
Εκπρόσωποι των Τοπικών ΜΜΕ των Ιονίων Νήσων
Συντονίζει ο Καθηγητής Εφαρμογών
Αγησίλαος Κονιδάρης.

Αυτή ήταν η πρόσκληση-δελτίο τύπου.
Και για πρώτη φορά, καθίσαμε -όχι όλοι-οι των ΜΜΕ  της Κεφαλονιάς και της Λευκάδας σε ένα τραπέζι.
Βέβαια η πρόσκληση  αναφερόταν στα ΜΜΕ των Ιονίων Νήσων , όμως δεν ανταποκρίθηκαν οι υπόλοιποι για τους όποιους λόγους.
Δεν ανταποκρίθηκαν βέβαια και οι “επιμορφούμενοι” φοιτητές, οι οποίοι προφανώς όσοι είναι, εξέλαβαν το Θερινό Σχολείο του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων ως “καλοκαιρινές διακοπές ,,”
Δεν ανταποκρίθηκαν και οι τοπικοί μας άρχοντες, και αν υπάρχει μία δικαιολογία για τους περιφερειακούς που συνεδρίαζαν στην Κέρκυρα αυτό δεν σημαίνει ότι απαλλάσσονται της ευθύνης που δεν έστειλαν κάποιο εκπρόσωπο τους για να τιμήσουν όλοι μαζί, τους “απελπιστικά διαθέσιμους “ δημοσιογράφους που έχουν την απαίτηση να τους καλύπτουν παντού και πάντα.

Σχετικά καλά τα πήγαμε καταθέτοντας τα “διαπιστευτήρια μας”, αν εξαιρέσει κανείς, ότι ο Σάκης Βούτος αποχώρησε από την αρχή μη αντέχοντας προφανώς την περι-φερόμενη ιδεολογία, που μετέτρεψε και εμένα σε θηρίο, αλλά και τον Φώτη Χαλιώτη που αποχώρησε εν μέσω της συζήτησης.

Ιδεολογία!!!
Στα τέλη του 18ου αιώνα για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε η λέξη ιδεολογία από τον κόμη Antoine Destutt de Tracy για να προσδιορίσει την οργανωμένη συλλογή ιδεών.
Από τότε την δύστυχη την ιδεολογία  την σύρανε σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στην πολιτική. όπου την διακόρευσαν , την διαπόμπευσαν πολλοί και πολλάκις.
Το άλφα της όμως πάντα δραπετεύει , γιατί δεν φρόντισαν να το σκεπάσουν με μιά περισπωμένη, όπως και στο σ αγαπώ, από τότε που βγάλανε την περισπωμένη από το ωμέγα, εκείνο πέταξε μακριά και έμεινε  το σ αγαπώ -σ αγαπ- χωρίς το ωμέγα του,  λειψό κι ανολοκλήρωτο.

Με ελκυστικότατη λογοτεχνική υπερβολή ο Τζορτζ  Όργουελ στη δυστοπική κοινωνία του”1984”.
χαρακτηρίζει την ιδεολογία ”dobletηink”, δηλαδή ως την δυνατότητα να πιστεύεις δύο αντιφατικά πράγματα ταυτόχρονα δίχως αυτό να φέρνει τη λογική σου σε αδιέξοδο.
Ατυχώς την συσχετίζουν  και με την δημοσιογραφία κάποιοι αναβάτες του καλαμίου, μπερδεύοντας προφανώς την ιδεολογία με την δημοσιογραφική δεοντολογία.

Την δημοσιογραφική δεοντολογία που την έχουν ρυπάνει, όσοι δεν την είχαν ποτέ κάτω από το μαξιλάρι τους για να την ανασύρουν και να την χρησιμοποιούν ως σύστημα ηθικής, για το οποίο ηθικές πράξεις είναι οι πράξεις σύμφωνα με το καθήκον και ανεξάρτητα από το ποιές μπορεί να είναι οι συνέπειες  για αυτόν που εκτελεί το ηθικό καθήκον η  και συνολικά.

 Η δεοντολογική ηθική (για αυτό δεν συμφέρει όσους “ιδεολόγους ”καταστρατηγούν τα πάντα  φτάνοντας να αγγίζουν ακόμη και την ανομία  γλύφοντας όλα τα κομματικά κουτάλια για να χορτάσουν) αντιπαρατίθεται συνήθως με τη συνεποιοκρατική ηθική και συχνά θεωρείται ότι διορθώνει την τάση της συνεποιοκρατίας να μοιάζει με μία κατά περίπτωση ηθική, η να καταλήγει να αποδέχεται ότι :”ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”.

Οι παραβιαστές των κανόνων της δεοντολογίας, είναι από καιρό εδώ και γι αυτούς  υπερισχύει η δική τους γνώμη, το δικό τους μέσο που το υπερασπίζονται πάντα, και θα συνεχίζουν να μεταμορφώνουν σε ρινόκερους τους ανθρώπους όσο οι άνθρωποι “αγοράζουν “αυτό που εκείνοι “πουλάνε.”
Κατάχρηση δεν έχουμε μόνο στην δημοσιογραφία, αλλά και στην ανάγνωση.
και κατά τον Ιονέσκο, οι άνθρωποι οι μεταμορφωμένοι σε ρινόκερους, δεν σκέφτονται..

¨Όσο για αυτούς που κραυγάζουν παραδίδοντας μαθήματα δεοντολογίας,  θα ισχύει πάντα το παράδειγμα των δύο βατράχων, του Κουάξ και του Κουίξ που παίζοντας δίπλα στο ποτάμι έπεσαν μέσα.
Ο Κουάξ, άρχισε να φωνάζει να κάνει φασαρία, χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια  για να σωθεί,  ώσπου στο τέλος κατέληξε στον βυθό του ποταμού
Ο Κουίξ, χωρίς κραυγές άρχισε να κουνάει τα πόδια του, να αγωνίζεται και στο τέλος, πάτησε σε κάτι σταθερό και έφτασε στην όχθη του ποταμού σώος.
Το σταθερό στο όποιο πάτησε ήτανε γάλα που με τις κινήσεις του έπειξε και έτσι κατάφερε να σωθεί.

Η δεοντολογία δεν χάθηκε!!!

Υ.Σ δεν ξέρω, γιατί , αλλά νιώθω ότι και για το ΤΕΙ κάποιοι είμαστε απελπιστικά διαθέσιμοι.
Περιμένω τον απολογισμό του Θερινού Σχολείου  σε όλα τα επίπεδα ευχόμενη να αλλάξω γνώμη..

Και μια ερώτηση με πολλούς αποδέκτες...πως γίνεται  οι ελεγχόμενοι  να  ελέγχουν , οι ελέγχοντες να μην ελέγχουν τους ελεγχόμενους και να συνεχίζουν να εκτρέφουν  προς χάριν της αμφάζ  και προφίλ εμφάνισης τους φαινόμενα παράτυπης κερδοσκοπίας;

Η δεοντολογία δεν χάθηκε!!!
                                                                          Κουλουριώτου Ελευθερία Δημοσιογράφος ΕΡ.Α.Κ

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ