ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

    

  Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, ιδιαίτερα από την αντιπολίτευση του Δήμου Κεφαλλονιάς, σχετικά με την τηλεοπτική κάλυψη των δημοτικών συμβουλίων.

      Ο Δήμαρχος Κεφαλλονιάς, προς αποκατάσταση της αλήθειας, κάνει γνωστά τα εξής:

 Το Δημοτικό Συμβούλιο συνεδριάζει δημόσια και κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει την κάλυψή του από τους δημοσιογράφους του έντυπου και του ηλεκτρονικού τύπου.

   Ο Δήμος Κεφαλλονιάς δεν νομιμοποιείται, ούτε να πληρώνει δημοσιογράφους προκειμένου να καλύπτουν τα δημοτικά συμβούλια, ούτε να αγοράζει τηλεοπτικό χρόνο 7 και πλέον ωρών για την αναμετάδοσή τους.

3.     Απαγορεύεται ρητά τέτοιο κονδύλι και τέτοια ενέργεια με την πράξη 43/2005 απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου και την πράξη 221/2009 του ίδιου οργάνου, που είναι το αρμόδιο ελεγκτικό όργανο της πολιτείας μας. Κατά συνέπεια η πληρωμή τηλεοράσεων και δημοσιογράφων αποτελεί παράνομη πράξη με τις συνέπειες που για αυτή προβλέπονται.

4.     Επειδή κάποιοι ισχυρίζονται ότι για την κάλυψη των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου έχει εγκριθεί σχετικό κονδύλι στον προϋπολογισμό του Δήμου μας, τους παραπέμπουμε στις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι οποίες αναφέρουν σαφέστατα ότι «ακόμη και αν προβλέπεται τέτοιο κονδύλι στον προϋπολογισμό δεν αρκεί για να καταστεί νόμιμη η δαπάνη».

5.     Αν τα ανωτέρω δεν είναι γνωστά στον «βετεράνο» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Μάρκο Κοτσιλίνη του τα γνωστοποιούμε σήμερα. Αν πάλι του είναι γνωστά και πάραυτα καλεί τον Δήμαρχο Κεφαλλονιάς να παρανομήσει, τότε ζητάμε από τους πολίτες να τον κρίνουν…

6.     Οι κραυγές λοιπόν που ακούγονται ότι ο Δήμαρχος δεν θέλει την τηλεόραση και απαγορεύει την κάλυψη των δημοτικών συμβουλίων είναι κραυγές φτηνού λαϊκισμού, αποτελούν κορυφαίο ψεύδος, ενώ όσοι τα επικαλούνται και τα χρησιμοποιούν είναι απλά κοινοί συκοφάντες και δημαγωγοί.

Τέλος, αναφέρουμε ότι ο Δήμαρχος Κεφαλλονιάς δεν φοβάται ποτέ την δημοσιότητα γιατί ήταν, είναι και θα παραμείνει ο άνθρωπος και ο πολιτικός που κινείται πάντα στο φως, δεν έχει τίποτε να κρύψει και πολύ περισσότερο δεν έχει υιοθετήσει ποτέ στη ζωή του το σκοτάδι ως μέσον επιβίωσής του.

Αυτά είναι χαρακτηριστικά άλλων…

Υ.Γ. Αποστέλλονται συνημμένες οι δύο αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που αφορούν στο θέμα προκειμένου να ενημερωθούν, τόσο οι πολίτες του νησιού μας, όσο και ο κ. Μάρκος Κοτσιλίνης, έτσι ώστε στο μέλλον να δημοσιοποιεί «σοβαρότερα» δελτία τύπου σχετικά με τις ενέργειες του Δημάρχου και της Δημοτικής Αρχής

43/2005 Πράξη 7^ου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Σύμφωνα με βασική αρχή του δημοσιολογιστικού δικαίου, για τη διενέργεια οποιαδήποτε δαπάνης του δημοσίου, των Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α., είναι αναγκαίο αυτή να προβλέπεται από ρητή διάταξη νόμου. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν δεν προβλέπεται, πρέπει να προκύπτει από τα δικαιολογητικά της δαπάνης ότι αυτή συμβάλλει στη λειτουργική δραστηριότητα αυτών ή ότι συντελεί στην καλύτερη εκπλήρωση των σκοπών που επιδιώκουν και το ποσό της δεν υπερβαίνει το κατά περίπτωση προσήκον μέτρο. Η ύπαρξη πίστωσης από μόνης της δεν αρκεί να καταστήσει νόμιμη μια δαπάνη.

Στην εξεταζόμενη περίπτωση ανατέθηκε απευθείας η εργασία της τηλεοπτικής κάλυψης, μεταξύ άλλων, και των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου.

Όμως οι εντελλόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, διότι δεν προβλέπονται από διάταξη νόμου, ούτε συντελούν στην εκπλήρωση των σκοπών και της αποστολής του δήμου. Επίσης οι διατάξεις του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα προβλέπουν τον τρόπο ενημέρωσης των δημοτών για τις δραστηριότητες του δημοτικού συμβουλίου.

Κατόπιν των ανωτέρω τα χρηματικά εντάλματα δεν πρέπει να θεωρηθούν

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΤΜΗΜΑ VII (Γ΄ ΔΙΑΚΟΠΩΝ)
ΠΡΑΞΗ 221/2009

Αποτελούμενο από την Πρόεδρο του Τμήματος Φλωρεντία Καλδή, Αντιπρόεδρο και τα μέλη Ευαγγελία – Ελισάβετ Κουλουμπίνη και Δέσποινα Κωνσταντάρα - Καββαδία, Συμβούλους, Ευφροσύνη Παπαδημητρίου και Νικόλαο Βόγκα (εισηγητή), Παρέδρους με συμβουλευτική ψήφο.
Συνεδρίασε στην αίθουσα διασκέψεων του Καταστήματός του, που βρίσκεται στην Αθήνα, στις 31 Ιουλίου 2009,με την παρουσία της Γραμματέως του Βασιλικής Τσιαντή.
Για να αποφανθεί, ύστερα, από σχετική διαφωνία, που ανέκυψε μεταξύ του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Νομό ΧΧΧ και του Δήμου ΧΧΧ, αν πρέπει να θεωρηθεί το 576, οικονομικού έτους 2009, χρηματικό ένταλμα του εν λόγω Δήμου.

Αφού μελέτησε τα στοιχεία του φακέλου
Και έλαβε υπόψη

Την 207/14.7.2009 έγγραφη γνώμη του Αντεπιτρόπου της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο, Ιωάννη Κάρκαλη, σύμφωνα με την οποία το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο

Ι. Ο Αναπληρωτής Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Νομό ΧΧΧ αρνήθηκε, με την 35/3.6.2009 πράξη επιστροφής, να θεωρήσει το 576, οικονομικού έτους 2009, χρηματικό ένταλμα πληρωμής, ποσού 6.442,66 ευρώ, που εκδόθηκε από το Δήμο ΧΧΧ στο όνομα της φερόμενης ως δικαιούχου εταιρίας με την επωνυμία «ΧΧΧ» και αφορά σε δαπάνη προμήθειας κυκλώματος ζωντανής μετάδοσης των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, μέσω internet. Η άρνηση έγινε με την αιτιολογία ότι η εν λόγω δαπάνη δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου, δεν εξυπηρετεί τις λειτουργικές δαπάνες του Δήμου, ούτε συμβάλλει άμεσα ή έμμεσα στην αποτελεσματική εκπλήρωση των σκοπών του, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 75 του Δ.Κ.Κ. (ν. 3463/2006). Ο Δήμος ΧΧΧ επανυπέβαλε, με το 10170/12.6.2009 έγγραφο του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Οικονομικών – Διοικητικών Υπηρεσιών του, το ανωτέρω χρηματικό ένταλμα για θεώρηση, υποστηρίζοντας τη νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης. Επιπλέον προέβαλε ότι με την τοποθέτηση του εν λόγω κυκλώματος η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου δύναται να χρησιμοποιηθεί και ως αίθουσα τηλεδιασκέψεων, με σκοπό την εξ αποστάσεως επικοινωνία με άλλα δίκτυα ή φορείς για διαχείριση κρίσεων, συζητήσεων, ομιλιών κ.λπ.Ο Επίτροπος, όμως, ενέμεινε στην άρνησή του να το θεωρήσει, με συνέπεια να ανακύψει διαφωνία για την άρση της οποίας, με την από 30.6.2009 έκθεσή του, νομίμως απευθύνεται στο Τμήμα τούτο του Δικαστηρίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 1 του π.δ/τος 774/1980, 139 παρ. 1 του π.δ/τος 1225/1981, σε συνδυασμό με τις 3786/1992 (ΦΕΚ 140 Β΄), 15778/1992 (ΦΕΚ 561 Β΄), ΦΓ8/15686/2002 (ΦΕΚ 1242 Β΄) και ΦΓ8/22431/6.10.2004 (ΦΕΚ 1620 Β΄) αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου τούτου.
ΙΙ. Σύμφωνα με τη γενική αρχή του δημοσιολογιστικού δικαίου, η οποία απορρέει από την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της νομιμότητας που διέπει την δράση των διοικητικών οργάνων και συνάγεται τόσο από τις ισχύουσες διατάξεις του δημοσιολογιστικού δικαίου (άρθρα 155 επ. του ν. 3463/2006, 13 και 21 του β.δ. της 17.5/15.61959, 3 και 40 του ν.δ. 496/1974, 1 παρ. 2α του π.δ. 465/1975, 1 παρ. 1 του ν.δ. 1265/1972, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 παρ. 1 του ν. 968/1979, 20, 22, 26, 28 και 79 του ν. 2362/1995) όσο και από τις προϊσχύουσες αυτών όμοιες (άρθρα 27 και 38 του ν. ΣΙΒ/1852, 1, 26, 28 παρ. 3 του ν.δ. 321/1969, άρθρα 218 επ. του π.δ/τος 410/1995), η διενέργεια οποιασδήποτε δαπάνης του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου πρέπει να προβλέπεται από ρητή γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή, σε αντίθετη περίπτωση, να εξυπηρετεί άμεσα τη λειτουργική δραστηριότητα αυτών ή να συντελεί στην πιο αποτελεσματική εκπλήρωση των επιδιωκομένων σκοπών τους. Περαιτέρω, μόνη η πρόβλεψη σχετικής πίστωσης στον οικείο προϋπολογισμό δεν αρκεί για να καταστήσει νόμιμη τη δαπάνη, εφόσον, κατά τα ανωτέρω, δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου ή δεν εξυπηρετεί, ως λειτουργική δαπάνη, τους σκοπούς του (βλ. πράξεις VII Τμ. 157/2006, 53, 119/2007, 133/2009 κ.ά.). Επίσης, στο άρθρο 96 παρ. 1 του ισχύοντος Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006, ΦΕΚ Α΄ 114), ορίζεται ότι: «1. Οι συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου είναι δημόσιες…», ενώ το άρθρο 97 παρ. 6 και 7 του ίδιου Κώδικα προβλέπει ότι: «6. Τρεις (3) ημέρες μετά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου δημοσιεύεται πίνακας στον οποίο σημειώνονται τα θέματα που συζητήθηκαν, ο αριθμός των αποφάσεων και περίληψη του περιεχομένου τους. Ο πίνακας αυτός αναρτάται στο δημοτικό κατάστημα, εκτός αν άλλες διατάξεις προβλέπουν ειδικό τρόπο για τη δημοσίευση των αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου. Οι κανονιστικού περιεχομένου αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου δημοσιεύονται ολόκληρες στο δημοτικό κατάστημα και οι ατομικές διοικητικές πράξεις τουλάχιστον σε περίληψη. Για τις δημοσιεύσεις συντάσσεται αποδεικτικό από δημοτικό υπάλληλο ή άλλο δημόσιο όργανο. 7. Όποιος έχει ειδικό έννομο συμφέρον μπορεί να ζητήσει, εγγράφως, κυρωμένα αντίγραφα συγκεκριμένων πρακτικών και αποφάσεων ή να λάβει πλήρη γνώση αυτών στην περίπτωση που είναι δυσχερής η έκδοση αντιγράφων». Τέλος το άρθρο 79 παρ. 4 του ανωτέρω Κώδικα, όπου προβλέπεται ειδικά ο τρόπος δημοσίευσης των κανονιστικών αποφάσεων των δημοτικών αρχών ορίζει ότι: «Οι τοπικές κανονιστικές αποφάσεις δημοσιεύονται υποχρεωτικά, κατά το πλήρες κείμενό τους, σο δημοτικό ή κοινοτικό κατάστημα του Δήμου ή της Κοινότητας, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 284 και περίληψη αυτών σε μια ημερήσια ή εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα. Οι αποφάσεις αυτές παραμένουν συνεχώς εκτεθειμένες σε χώρο του δημοτικού ή κοινοτικού καταστήματος που είναι προσιτός στο κοινό. Οι ίδιες αποφάσεις, με φροντίδα του προέδρου του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, μπορεί να καταχωρούνται στην ιστοσελίδα του Δήμου ή της Κοινότητας. Επιπλέον, το δημοτικό και κοινοτικό συμβούλιο λαμβάνει μέτρα για την όσο το δυνατόν ευρύτερη δημοσιοποίηση των αποφάσεων αυτών, μέσω των τοπικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, εκδίδοντας ειδικούς οδηγούς ενημέρωσης των κατοίκων και των οικείων επαγγελματικών τάξεων και χρησιμοποιεί, για τον ίδιο σκοπό, οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέσο». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων προβλέπει τη δυνατότητα των δημοτών να παρίστανται στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, τονίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα τους. Επιπλέον καθορίζει αναλυτικά τον τρόπο ενημέρωσής τους για τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε αυτό, προβλέποντας τον τρόπο δημοσίευσης των κανονιστικών ή ατομικών πράξεων, ενώ παράλληλα ρυθμίζει και τη δυνατότητα πρόσβασης των δημοτών στο περιεχόμενο των αποφάσεων που τους αφορούν.
ΙΙΙ. Στην προκειμένη υπόθεση, από τα συνοδεύοντα το επίμαχο χρηματικό ένταλμα, στοιχεία προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την 6870/28.4.2009 απόφαση του Δημάρχου ΧΧΧ εγκρίθηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές της Τεχνικής Υπηρεσίας που αφορούν την προμήθεια ηλεκτρονικού, ηλεκτρικού και κεφαλαιακού εξοπλισμού του Δήμου και αποφασίστηκε η απευθείας ανάθεση στην ΧΧΧ της προμήθειας και εγκατάστασης κυκλώματος ζωντανής μετάδοσης μέσω internet και καταγραφής των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου προς ενημέρωση των δημοτών. Ακολούθως, υπογράφηκε η από 28.4.2009 σχετική σύμβαση μεταξύ του Δήμου και της ως άνω εταιρίας συνολικού συμβατικού ποσού 5.414,00 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α.). Για την εν λόγω δαπάνη προμήθειας εκδόθηκαν από την ως άνω εταιρία το 12/7.5.2009 δελτίο αποστολής - τιμολόγιο και το 26/7.5.2009 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών εγκατάστασης συνολικού ποσού 6.442,66 ευρώ και συντάχτηκαν από την Επιτροπή Παραλαβής Προμηθειών του Δήμου, το από 7.5.2009 Πρωτόκολλο Παράδοσης και Παραλαβής των προμηθευομένων ειδών, καθώς και η σχετική βεβαίωση παραλαβής των εργασιών εγκατάστασης του συστήματος. Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε προηγούμενη σκέψη, η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνη, κατά την κρίση του Τμήματος, δεν είναι νόμιμη, γιατί, αφενός δεν προβλέπεται από ρητή διάταξη νόμου, αφετέρου δεν εξυπηρετεί άμεσα ή έμμεσα τις λειτουργικές ανάγκες του Δήμου ούτε και συντελεί στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη εκπλήρωση των σκοπών και της αποστολής του. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα άρθρα 96 παρ. 1, 79 παρ. 4 και 97 παρ. 6 και 7 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα προβλέπεται ειδικά τόσο η δημοσιότητα των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου, ώστε τυχόν ενδιαφερόμενοι δημότες να παρίστανται σε αυτές αυτοπροσώπως, όσο και τρόπος δημοσίευσης των λαμβανόμενων αποφάσεων, ώστε να επιτυγχάνεται η έγκαιρη και πλήρης ενημέρωση των δημοτών. Τέλος, ο προβαλλόμενος από τον Δήμο ισχυρισμός ότι με την προμήθεια του επίμαχου κυκλώματος η αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου δύναται να χρησιμοποιηθεί και ως αίθουσα τηλεδιασκέψεων για εξ αποστάσεως επικοινωνία με άλλα δίκτυα ή φορείς με σκοπό τη διαχείριση κρίσεων ή την πραγματοποίηση ομιλιών ή συζητήσεων, είναι απορριπτέος, καθόσον η τεχνική αυτή δυνατότητα δεν προκύπτει από τη υπ’ αριθμ. 35/2009 μελέτη της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών που αφορά στην εν λόγω προμήθεια.Κατ’ ακολουθία αυτών, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Για τους λόγους αυτούς

Αποφαίνεται ότι το 576, οικονομικού έτους 2009, χρηματικό ένταλμα πληρωμής του Δήμου ΧΧΧ, ποσού 6.442,66 ευρώ δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Άρθρο 158 του ΔΚΚ (Ν. 3463/2006)
Σχετική Νομολογία

Οι Δήμοι και οι Κοινότητες μπορούν με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου να διαθέτουν πιστώσεις, μεταξύ άλλων, και για την προμήθεια αναμνηστικών δώρων, τα οποία θα προσφερθούν αποκλειστικά σε προσωπικότητες, αντιπροσωπείες του εσωτερικού ή εξωτερικού, καθώς και σε πρόσωπα που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη και προβολή του Ο.Τ.Α. Ως αναμνηστικά δώρα νοούνται τα αντικείμενα που προσφέρονται στα ανωτέρω πρόσωπα με σκοπό την ανάμνηση της επίσκεψής τους με σαφή αναφορά στην ιστορία, παράδοση, κλπ. και συνδέονται με άμεσο τρόπο με τον Ο.Τ.Α. που τα προσφέρει. Στην εξεταζόμενη περίπτωση με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου εγκρίθηκε η προμήθεια εκατό αντιτύπων ενός βιβλίου γενικού περιεχομένου, το οποίο θα προσφέρονταν ως δώρο στους επίσημους καλεσμένους και σε μαθητές των σχολείων του Δήμου. Όμως η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που επιβάλλει ο νόμος. Το βιβλίο είναι γενικού περιεχομένου, δεν παραπέμπει στο Δήμο που το προσφέρει και συνεπώς δεν εμπίπτει στην έννοια του αναμνηστικού δώρου. (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 26/2005)

Οι Δήμοι και οι Κοινότητες μπορούν με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου να διαθέτουν πιστώσεις, για την πληρωμή δαπανών που αφορούν εθνικές ή τοπικές εκδηλώσεις, συνέδρια και συναντήσεις που οργανώνει ο Ο.Τ.Α., εφόσον σχετίζονται με την περιοχή του και προάγουν τα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα ή τα πολιτιστικά και πνευματικά ενδιαφέροντα των δημοτών του. Στην εξεταζόμενη περίπτωση με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου εγκρίθηκε η τηλεοπτική κάλυψη της εκδήλωσης με αφορμή την παράδοση ενός ιστορικού χώρου και μνημείου στο Δήμο. Η ανωτέρω δαπάνη δεν αποτελεί αναγκαίο και απαραίτητο στοιχείο της εκδήλωσης και η μη ανάληψή της δεν θα επέφερε κανένα πρόβλημα στη λειτουργία του Δήμου, ούτε θα εμπόδιζε την επιδίωξη των σκοπών του. Συνεπώς η τηλεοπτική κάλυψη της εκδήλωσης δεν στηρίζεται σε γενική ή ειδική διάταξη νόμου, ούτε μπορεί να κριθεί λειτουργική. (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 15/2005)

Για τη διενέργεια οποιασδήποτε δαπάνης του Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου είναι αναγκαίο να προβλέπεται η δαπάνη αυτή από γενική ή ειδική διάταξη νόμου, ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις, έστω και αν δεν προβλέπεται από συγκεκριμένη διάταξη, να προκύπτει από τα δικαιολογητικά της υπό κρίση δαπάνης, ότι πρόκειται για δαπάνη που ανάγεται στην λειτουργική δραστηριότητα της υπηρεσίας και ότι η πραγματοποίησή της συντελεί άμεσα ή έμμεσα στην καλύτερη εκπλήρωση του σκοπού που αυτή επιδιώκει. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να εξετάζεται, αν υπάρχει συνάφεια μεταξύ της εντελλόμενης δαπάνης και του σκοπού για τον οποίο αυτή διατίθεται, καθώς και αν το ποσό της δαπάνης, που πραγματοποιήθηκε, βρίσκεται μέσα σε λογικά πλαίσια. (ΕλΣ, Πράξεις Ι Τμ. 211/1990, 445/1991, IV Τμήματος 73/1998, 17/1992, 10, 64/1993 κ.ά.).

Μόνη η ύπαρξη πιστώσεως στον προϋπολογισμό δεν αρκεί για να καταστήσει νόμιμη τη δαπάνη, εφόσον η τελευταία δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου ή δεν εξυπηρετεί, ως μη λειτουργική, τους σκοπούς του. (ΕλΣ, Πράξη IV Τμ. 23/1998 και Πρακτικά 45ης Συν. της 15-7-1987)

Η αρμοδιότητα που έχει κάποιο όργανο για την έγκριση δαπανών, δεν καθιστά, με μόνη την έγκριση, νόμιμες δαπάνες που δεν προβλέπονται από το νόμο ή δεν συντελούν στην εκπλήρωση των σκοπών της υπηρεσίας ή του νομικού προσώπου. (ΕλΣ, Πράξη ΙV Τμ. 23/1999).

Η δαπάνη για τη φιλοξενία συγγραφέα δεν προβλέπεται μεν ρητά από διάταξη νόμου, πρέπει όμως να γίνει δεκτό ότι συμβάλλει έμμεσα στην αποτελεσματικότερη εκπλήρωση των σκοπών του Δήμου, και λαμβανομένου υπόψη ότι το ποσό της συγκεκριμένης δαπάνης δεν υπερβαίνει το από τις περιστάσεις επιβαλλόμενο μέτρο, η δαπάνη αυτή είναι νόμιμη. (ΕλΣ Πράξη Ι Τμ. 83/2000)

Δεν είναι νόμιμες οι δαπάνες για προμήθεια αναμνηστικών καρφιτσών που διατέθηκαν σε μαθητές που πέτυχαν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 17/2000), για παράθεση γεύματος προς τιμή αποχωρήσαντος διευθυντή και συνταξιούχων υπαλλήλων του Δήμου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 103/2000 και 11/2002), για τιμητική εκδήλωση σε πρόεδρο δικηγορικού συλλόγου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 90/2001), για δεξίωση σε συνέδρους πανελλήνιου ιατρικού συνεδρίου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 118/2001), για χριστουγεννιάτικη γιορτή των παιδιών των υπαλλήλων (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 19/2003), για αθλητικά είδη της ομάδας μπάσκετ των υπαλλήλων του Δήμου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 158/2003), για αγορά παιχνιδιών για τα παιδιά σεισμοπλήκτων άλλου Δήμου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 165/2003), για χρηματικά βραβεία σε πρωτεύσαντες μαθητές (ΕλΣ Πράξη ΙΙ Κλιμ. 106/2004), για τηλεοπτική κάλυψη εκδήλωσης (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 15/2005), για παράθεση γεύματος σε παράγοντες της Περιφέρειας (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 19/2005), για αγορά βιβλίου γενικού περιεχομένου και προσφορά του σε επισκέπτες και προσκεκλημένους του Δήμου (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 26/2005), για συνδρομή σε περιοδικό που περιέχει θέματα όχι μόνο τοπικού αλλά και γενικότερου χαρακτήρα (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 29/2005), για παράθεση γεύματος και πανό στα πλαίσια εκδήλωσης χάριν των αιμοδοτών (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 33/2005), για αγορά εμφιαλωμένου νερού (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 42/2005), για τηλεοπτική κάλυψη και προβολή των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 43/2005), για προμήθεια βιβλίων που διατέθηκαν ως βραβείο σε επιτυχόντες στα ΑΕΙ μαθητές (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 51/2005), για διαφήμιση του Δήμου με σκοπό την τουριστική του προβολή (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 52/2005), για καταχώρηση του Δήμου σε επαγγελματικό ευρετήριο του νομού (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 56/2005), για προμήθεια ευχετηρίων καρτών (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 65/2005), για προμήθεια λουλουδιών προς τιμή επωνύμων (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 71/2005), για προμήθεια ειδών κρεοπωλείου και διάθεση στους υπαλλήλους (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 74/2005), για δημοσίευση σε τοπικές εφημερίδες ευχών του Δημάρχου (ΕλΣ Πράξη ΙΙ Κλ. 620/2005), για έξοδα κίνησης συμβούλων προς παρακολούθηση εργασιών πανελλήνιου συνεδρίου εκλεγμένων γυναικών (ΕλΣ Πράξη Ι Τμ. 27/2006), για δημοσιεύματα με τα οποία το ΔΣ καλούσε τους Δημότες να συμμετάσχουν σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για την οικονομική πολιτική (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 36/2005), για έξοδα διαμονής του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, ο οποίος δικαιούται εξόδων κίνησης (ΕλΣ Πράξη Ι Τμ. 206/2005), για καταβολή ποσού ως υποτροφία σε φοιτήτριες που αρίστευσαν (ΕλΣ Πράξη ΙΙ Κλ. 533/2005).

Είναι νόμιμες, εφόσον δεν ξεπερνούν το προσήκον μέτρο, οι δαπάνες για παράθεση γεύματος προς τιμή των αρχών της πόλης στα πλαίσια τοπικής εορτής (ΕλΣ Πράξη ΙΙ Κλ. 877/2005 και 349α/2005), για δεξίωση κατά την επίσκεψη υπουργού (ΕλΣ Πράξη ΙΙ Κλ. 156/2005), για αγορά βεγγαλικών το Πάσχα (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 66/2005), για δυο στεφάνια που κατατέθηκαν στην κηδεία αποβιώσαντος συμβούλου, (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 45/2005) για ηχητική κάλυψη επετειακής εκδήλωσης παράθεση γεύματος και φιλοξενία χορωδίας (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 32/2005), για εδέσματα, αναψυκτικά και φωτογράφηση – βιντεοσκόπηση εκδηλώσεων 25^ης Μαρτίου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 131/2004), για παράθεση γεύματος σε δημοτικούς και νομαρχιακούς συμβούλους, πανεπιστημιακούς καθηγητές, αθλητική ομάδα και σχολικές αντιπροσωπείες που επισκέφτηκαν το Δήμο (ΕλΣ Πράξη ΙΙ Κλ. 3146/2003), για αγορά ασημένιων κομπολογιών ως δώρο σε προσωπικότητες στα πλαίσια διεθνών σχέσεων του Δήμου (ΕλΣ Πράξη ΙV Τμ. 168/2003), για παραγωγή και εκτύπωση περιοδικού το οποίο συντελεί στην ενημέρωση, πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση των δημοτών και στην ανάπτυξη της συμμετοχής και επικοινωνίας μεταξύ αυτών και του Δήμου. (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 27/2005), για παράθεση γεύματος ως έκφραση φιλοξενίας, ενταγμένη στο πλαίσιο πολιτιστικής εκδήλωσης που πραγματοποίησε το Πνευματικό Κέντρο (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 69/2006), για παράθεση γεύματος (catering) στους συμμετέχοντες στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού και σε διάφορα άτομα για την άνοδο ομάδας στην Α΄ εθνική κατηγορία που πραγματοποίησε ο Οργανισμός Άθλησης του Δήμου, (ΕλΣ Πράξη VII Τμ. 70/2006).

Σύμφωνα με την κρατούσα τόσο στη νομολογία όσο και στη θεωρία άποψη, η απόφαση η περιέχουσα διαταγή πληρωμής δεν αποτελεί δικαστική απόφαση αλλ απλώς εκτελεστό τίτλο, όπως ρητώς ορίζουν τα άρθρα 631 και 904 παρ. 2 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, εκδιδόμενο από το δικαστή ως ατομικώς δρώντα δικαστικό λειτουργό (Α.Π. 938/2002, 716/2001, 3/2000, 299/1992). Στην προκειμένη περίπτωση, ο ανακόπτων Δήμος συνήψε σύμβαση εκτελέσεως δημοτικού έργου με τον καθ ου η ανακοπή εργολάβο, συνισταμένου στην ασφαλτόστρωση διαφόρων οδών του Δήμου. Ο τελευταίος δε αυτός (εργολάβος), βάσει ενός χρηματικού εντάλματος που είχε εκδοθεί από τον εν λόγω Δήμο, πληρωτέο σε διαταγή του (αλλά μη εκτελεσθέν), ζήτησε, με αίτηση απευθυνόμενη στο Μονομελές Πρωτοδικείο, να εκδοθεί διαταγή πληρωμής σε βάρος του Οργανισμού αυτού. Ο Δικαστής του Πολιτικού Δικαστηρίου δέχθηκε την εν λόγω αίτηση και εξέδωσε την ως άνω διαταγή πληρωμής, με την οποία υποχρέωσε το Δήμο να καταβάλει στον εργολάβο αυτό το ποσό, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της εκδόσεως του χρηματικού εντάλματος έως την εξόφληση του, καθώς και τα δικαστικά έξοδα. Ήδη με την κρινόμενη ανακοπή αμφισβητείται η νομιμότητα του τίτλου αυτού. Ειδικότερα, με την εν λόγω ανακοπή προβάλλεται ότι δεν ήταν κατά νόμο δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής στην προκειμένη περίπτωση, διότι οι ειδικές διατάξεις του Ν.Δ. 1266/1972 (ήδη καταργηθέν άρθρο 12 παρ. 6), του Ν. 1418/1984, των Π.Δ. 171/1987 και 410/1995 (άρθρα 236 και 270) και του Ν.Δ. 31/1968 προβλέπουν, για κάθε διαφωνία κατά την εκτέλεση συμβάσεως δημοτικού έργου και επομένως και περί την αμοιβή του εργολάβου, την υποβολή αιτήσεως θεραπείας στο αρμόδιο όργανο και, στη συνέχεια, την άσκηση προσφυγής στο Διοικητικό Εφετείο. Πλην όμως η τήρηση της διοικητικής διαδικασίας που ορίζουν οι διατάξεις των προαναφερόμενων νομοθετημάτων (υποβολή ενστάσεως και περαιτέρω αιτήσεως θεραπείας) προϋποθέτει πράξη της Διευθύνουσας Υπηρεσίας βλαπτική των συμφερόντων του αναδόχου, προϋπόθεση η οποία δεν συνέτρεχε στην ένδικη περίπτωση, καθ όσον ο καθ ου η ανακοπή εργολάβος υπέβαλε το λογαριασμό με το οφειλόμενο, κατ αυτόν, ως άνω ποσό για τις εργασίες που είχε εκτελέσει και η Διευθύνουσα Υπηρεσία ενέκρινε αυτόν. Με βάση δε τον τελευταίο αυτό εκδόθηκε στη συνέχεια το χρηματικό ένταλμα, το οποίο δεν εκτελέσθηκε για μόνο το λόγο ότι δεν υπήρχε οικονομική δυνατότητα. Συνεπώς, η προαναφερόμενη ρύθμιση δεν καθιστούσε ανεπίτρεπτη την έκδοση της ένδικης διαταγής πληρωμής. Περαιτέρω, με την προαναφερόμενη ανακοπή προβάλλεται ότι το χρηματικό ένταλμα, με βάση το οποίο εκδόθηκε η ανωτέρω διαταγή, ήταν άκυρο και τίτλος μη νόμιμος, καθόσον δεν παραδόθηκε στον ως άνω εργολάβο επίσημο παραστατικό αυτού. Προστίθεται δε ότι εν πάση περιπτώσει αυτό αποτελεί εσωτερικό έγγραφο της Υπηρεσίας και δεν συνιστά το έγγραφο που απαιτεί ο νόμος για την έκδοση του εν λόγω εκτελεστού τίτλου. Και ο ισχυρισμός όμως αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, προσκομίσθηκε επικυρωμένο φωτοτυπικό αντίγραφο του ως άνω χρηματικού εντάλματος, το οποίο, κατά τα παρατιθέμενα στην ένδικη διαταγή πληρωμής, ήταν νομίμως χαρτοσημασμένο. Το χρηματικό δε αυτό ένταλμα φέρει χρονολογία εκδόσεως, τη σφραγίδα του Δήμου και την υπογραφή του Δημάρχου, του Προϊσταμένου του οικείου Τμήματος και του εκκαθαριστή, ενώ περαι­τέρω αναφέρει το δικαιούχο, το έργο που εκτελέσθηκε, το οφειλόμενο ποσό, τον εγκεκριμένο λογαριασμό και τα λοιπά δικαιολογητικά που προβλέπονται. Συνεπώς, πρόκειται για νομότυπα συντεταγμένο έγγραφο, από το οποίο προκύπτει ότι ο εν λόγω Δήμος είχε αναγνωρίσει την προαναφερόμενη χρηματική απαίτηση του καθ ου η ανακοπή και ως εκ τούτου νομίμως αυτό απετέλεσε το έρεισμα για την έκδοση της διαταγής πληρωμής. Τέλος, ο ανακόπτων Δήμος υποστηρίζει ότι παρά το νόμο υποχρεώθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση να καταβάλει αφενός τόκους από την επομένη της εκδόσεως του προαναφερόμενου χρηματικού εντάλματος και αφετέρου ολόκληρη τη δικαστική δαπάνη. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι σύμφωνα με το Ν.Δ. 496/1974 (άρθρο 7 παρ. 2) η υποχρέωση για καταβολή τόκων επί οφειλών Ν.Π.Δ.Δ. αρχίζει από την επίδοση αγωγής και όχι την όχληση, ενώ κατά το άρθρο 307 του Π.Δ. 410/1995 η δικαστική δαπάνη των Ο.Τ.Α. ανέρχεται στο ήμισυ της οφειλομένης από τα φυσικά πρόσωπα. Πλην όμως, σύμφωνα με το τελευταίο αυτό άρθρο, το Δικαστήριο, εν πάση περιπτώσει δύναται -και δεν υποχρεούται- να μειώσει στο ποσοστό αυτό τη δικαστική δαπάνη των εν λόγω Οργανισμών. Περαιτέρω δε, κατά την εφαρμοζόμενη (άρθρο 21 παρ. 5 Π.Δ. 171/1987) και επί δημοτικών έργων διάταξη της παραγράφου 8 του άρθρου 5 του Ν. 1418/1984 (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 παρ. 6 του Ν. 2229/1994), η οποία ως ειδική κατισχύει αυτής του προαναφερόμενου άρθρου 7 (παρ. 2), οφείλονται τόκοι υπερημερίας από την υποβολή έγγραφης οχλήσεως και στην προκειμένη περίπτωση ο καθ ου η ανακοπή είχε υποβάλει, μετά την παρέλευση της προβλεπόμενης δίμηνης προθεσμίας από την κατάθεση στη Διευθύνουσα Υπηρεσία του οικείου (εγκεκριμένου) λογαριασμού, έγγραφη όχληση για το οφειλόμενο ως άνω ποσό, η περί του οποίου αξίωση επιπροσθέτως δεν έχει υποκύψει σε παραγραφή, καθόσον η τελευταία αυτή, διεκόπη με την επίδοση της μνημονευόμενης επιταγής και από τότε δεν έχει παρέλθει πενταετία. (ΔιοικΕφΑθ. 2724/2004)