Στα δελτία τύπου του Συνδέσμου μας, στις 15/7/2011 και στις 12/10/2011, διατυπώσαμε ορισμένα καίρια ερωτήματα σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το τοπικό ποδόσφαιρο, απευθυνόμενοι κυρίως στο Δ.Σ. της Ε.Π.Σ.Κ.Ι. από το οποίο περιμέναμε, όπως πιστεύουμε ότι περίμεναν και οι περισσότεροι Κεφαλονίτες φίλαθλοι, κάποιες απαντήσεις ή έστω κάποιες δικαιολογίες.
Και στις δύο περιπτώσεις, αντί απαντήσεων, διαβάσαμε στα ΜΜΕ το κατά Ευάγγελον διάγγελμα στα πλαίσια ενός θρησκευτικού παραληρήματος επιθεωρησιακού τύπου.
Κατανοούμε, αφενός μεν την αδυναμία του συγκεκριμένου ατόμου να μιλήσει σοβαρά με επιχειρήματα, αφετέρου δε την ανυπαρξία των υπολοίπων μελών ενός Δ.Σ. όπου φαίνεται να επικρατεί το «ενός ανδρός αρχή». Άλλωστε, αν προσπαθούσε κάποιος από αυτούς να απαντήσει στα ερωτήματα που θέσαμε, θα γελούσε όντως το πανελλήνιο. Αυτό που δεν κατανοούμε όμως είναι τη σιωπή της Μητρόπολης Κεφαλληνίας απέναντι στις βλασφημίες ενός αξιότιμου κατά τα άλλα τέκνου της. Με αφορμή περισσότερο το τελευταίο, επειδή φαίνεται τελικά ότι η σοβαρότητα και η αξιοπρέπεια πέθαναν οριστικά σε αυτόν τον τόπο κι επειδή ούτως ή άλλως άκρη δεν πρόκειται να βρούμε, αφού τα ευαγγέλια είναι όντως δεκατρία, θα μας επιτρέψετε, όσοι μπήκατε στον κόπο να μας ξαναδιαβάσετε, επειδή ευθυμήσαμε τόσο πολύ, με τις δηλώσεις του προαναφερόμενου κυρίου, που ξανανιώσαμε σαν παιδιά, να σας πούμε αντί άλλων ένα παραμύθι, προκειμένου να ευθυμήσετε και όσοι από εσάς δεν το καταφέρατε ως τώρα. Σας προειδοποιούμε όμως ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα της Κεφαλονιάς είναι συμπτωματική.
Ήταν λοιπόν κάποτε ένας άνθρωπος, ο οποίος αηδιασμένος από τη διεφθαρμένη κοινωνία στην οποία ζούσε και από τους άθλιους ανθρώπους της, αποφάσισε να πάρει τα βουνά και να κρυφτεί σε μια σπηλιά , ώστε να περάσει με ησυχία την υπόλοιπη ζωή του, όπως κι έγινε. Ενώ όμως πολύ σοφά φρόντισε για την εν ζωή εξαφάνισή του, δεν προνόησε για την μετά θάνατον. Έτσι λοιπόν, οι άνθρωποι που δεν του συγχώρησαν ποτέ ότι τους εγκατέλειψε στη μιζέρια τους και κράτησε για τον εαυτό του την ευτυχία, αποφάσισαν να τον εκδικηθούν, έστω και μετά θάνατον. Έψαξαν λοιπόν και βρήκαν το πτώμα του και αποφάσισαν να μην το αφήσουν να λιώσει και να το περιφέρουν από τόπο σε τόπο ως λάφυρο. Οι πιο πονηροί από αυτούς, προκειμένου να αποφύγουν τις αντιδράσεις και τις κατηγορίες από τους ελάχιστους εναπομείναντες ανθρώπους που διατηρούσαν κάποια ίχνη καλοσύνης και ανθρωπιάς, σκέφτηκαν να τον ανακηρύξουν άγιο, ώστε να συνδυάσουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Κατόπιν οι πιο βλάσφημοι από αυτούς, επικαλούνταν συνεχώς το όνομά του, προκειμένου να καλύψουν τις όποιες προσωπικές αδυναμίες και ανομίες τους.
Δυστυχώς το παραμύθι μας δεν έχει βρει ακόμη το τέλος του, αλλά φρονούμε ότι αυτό θα είναι ανάλογο εκείνου των μεγάλων τραγωδιών των αρχαίων προγόνων μας, με την επελθούσα ΚΑΘΑΡΣΗ!
Αν δεν σας ευθυμήσαμε αρκετά με το παραμύθι μας, ελπίζουμε αυτό να γίνει με την πρότασή μας προς τον κύριο μεγαλοπαράγοντα.
Αγαπητέ Πρόεδρε λοιπόν, όταν με το καλό τελειώσεις τις σοβαρές υποχρεώσεις σου (ως άλλος Μητσάρας ενώπιον των ΜΜΕ) με την εθνική ομάδα και μας κάνεις τη χάρη να ασχοληθείς και λίγο με το, τόσο μικρό μπροστά στο μεγαλείο σου, τοπικό ποδόσφαιρο, επειδή φαίνεται ότι, παρά τις επικλήσεις σου, ούτε ο Άη Γεράσιμος ούτε ο Δεσπότης μπορούν να σε φωτίσουν, προκειμένου να μας απαντήσεις σε αυτά που σε ρωτήσαμε, σου προτείνουμε, επειδή οι πληροφορίες μας λένε ότι έχεις απ’ ευθείας επαφές με τον Ύψιστο κατά τις καθημερινές περιπλανήσεις σου στο υπερπέραν, να πάρεις δύο πλάκες από κανένα νταμάρι, να τραβήξεις κατά Αίνο μεριά και αφού λάβεις τις απαντήσεις ως άλλος Μωϋσής, κατέβα κι ενημέρωσε κι εμάς τους ταπεινούς και αδαείς.
Υ.Γ. 1. Καημένε Άη Γεράσιμε τι σου ’μελλε να πάθεις!
Υ.Γ. 2. Σεβασμιώτατε Δέσποτα, αν παρ’ ελπίδα πάρεις τοις μετρητοίς την πρόταση του τέκνου σου, απόφυγε αν μπορείς το επικίνδυνο και θορυβώδες ελικόπτερο και προτίμησε ένα αερόστατο, ώστε και ασφαλής να είσαι, αλλά κι εμείς να σε βλέπουμε και να σε ακούμε καλύτερα!!
Υ.Γ. 3. Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι!!!
Για τον Σ.Π.Π.Κ.Ι.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Ι. Δρακάτος Χ. Δάβουλος