Αθήνα – Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
Κυρίες και κύριοι,
εκπρόσωποι στη σημερινή πρώτη συνάντηση της Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας,
Νιώθω δυσάρεστα και έντονα προβληματισμένος, γιατί δεν έχω γελοιοποιηθεί ουδέποτε στη ζωή μου και ασφαλώς δεν θα αφήσω αυτό να συμβεί τώρα, πιστεύοντας ότι αυτό ισχύει για όλους εσάς. Το λέω αυτό, γιατί κάποιοι θέλουν να ακρωτηριάσουν το όραμα και τον ενθουσιασμό μας με οποίον κατεβήκαμε, πριν ένα χρόνο, στις εκλογές για να υπηρετήσουμε το νέο θεσμό της Αιρετής Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, που αποτελεί τον πυλώνα της Δημοκρατίας μας.
Θελήσαμε, με την πράξη μας αυτή, να υπηρετήσουμε τον τόπο μας και τους πολίτες – χωρίς κομματικές παρωπίδες και αγκυλώσεις.
Το πράξαμε, σε μια προοπτική ισόρροπης και βιώσιμης αειφόρου ανάπτυξης για τους πολίτες, υπηρετώντας το νέο θεσμό με ένα σαφές νομοθετικό πλαίσιο που δεν θα έβαζε φραγμούς σε κάθε πρωτοβουλία.
Αντ’ αυτού, με τη μέχρι σήμερα εμπειρία μας, διαπιστώνουμε καθημερινά ότι η γραφειοκρατία αυξήθηκε, η κηδεμονία του Κράτους - μέσω των αποκεντρωμένων διοικήσεων - επιβεβαιώνει ότι η κεντρική εξουσία μετάνιωσε για την εκχώρηση κάποιων αρμοδιοτήτων στην Αιρετή Περιφέρεια και σταδιακά τις αφαιρεί, προσπαθώντας το τελευταίο ανάχωμα εμπιστοσύνης των πολιτών, να το κατεδαφίσει.
Ανησύχησε η κεντρική εξουσία, γιατί, ενώ – ένα χρόνο τώρα – οι περιφερειάρχες ομονοούν και διεκδικούν για τις περιφέρειές τους τα δέοντα, κάποιοι παράλληλα θέλουν να μετατρέψουν ένα πολιτικό όργανο σε συνδικαλιστικό, μέσω ενός αντιδημοκρατικού Προεδρικού Διατάγματος, βάσει του οποίου γίνονται οι διαδικασίες εκλογής.
Στερούν, με τον τρόπο αυτό, στην αντιπολίτευση να συμμετάσχει αναλογικά στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Περιφερειών και το αποτέλεσμα για την ανάδειξη του Δ.Σ. είναι προδιαγεγραμμένο.
Οι καιροί είναι δύσκολοι, οι διαθέσιμοι πόροι πολύ περιορισμένοι και οι ευθύνες μας μεγάλες.
Μας θέλουν όργανα διαχείρισης της κεντρικής εξουσίας και διεκπεραιωτές διοικητικών πράξεων, όταν η καταιγίδα έρχεται να ισοπεδώσει την κοινωνία, όταν η εθνική κυριαρχία εκχωρείται -με την κάθε δόση που παίρνουμε- στους δανειστές.
Πότε, αλήθεια και ποιος υποσχέθηκε τέτοιες πολιτικές στους πολίτες των περιφερειών μας;
Στις σημερινές εκλογές, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, μικρή σημασία θα έχει για τους Έλληνες που μέρα με τη μέρα βυθίζονται στη φτώχεια, στην ανεργία και στην εξαθλίωση.
Είναι ανάγκη να μείνουμε όρθιοι, να τους στηρίξουμε με κάθε τρόπο και με όποια δυνατότητα, να κρατήσουμε εμείς τη σημαία της ελπίδας και να διεκδικήσουμε αυτό που ο λαός έχει χάσει: το χαμόγελό του!
Να βοηθήσουμε τον κόσμο να ζει ελεύθερος και περήφανος και ίσως, να είναι αυτή η πιο σημαντική πράξη που μπορούμε να κάνουμε για να δώσουμε ουσιαστικότερο νόημα στη σημερινή μας συνάντηση.
Η κοινωνία μας εμπιστεύτηκε και περιμένει από εμάς πολλά. Γνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, αλλά είμαστε εμείς οι πλέον κοντινοί που δεχόμαστε τη δυσαρέσκεια από την εφαρμογή των μέτρων, από την απαξίωση των νέων, από την αφαίμαξη μέσω δυσβάσταχτων φορολογήσεων, από την ανεργία που πλήττει τον οικογενειακό ιστό, από την αφαίρεση κάθε ελπίδας.
Η σημερινή κατάσταση μας έχει οδηγήσει σε αδράνεια, σε αναμονή των εξελίξεων. Όλα περιστρέφονται γύρω από την Οικονομία και ουδείς ανταποκρίνεται στα αιτήματα για αλλαγή προς την ανάπτυξη, την αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων επιβίωσης, καθώς αυτό που κυριαρχεί είναι η απογοήτευση.
Μέσα σε ένα τέτοιο δυσοίωνο κλίμα, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε -πρώτα εμείς- ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την υποταγή σε ένα τέτοιο σύστημα ασφυκτικής εξάρτησης, που μας οδηγεί σε απραξία.
Διεκδικούμε σθεναρά και στην πράξη έναν ολοκληρωμένο «Καλλικράτη», μια ουσιαστική Αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, με ρόλο και νόημα, αποτελεσματική στην εξυπηρέτηση των πολιτών που δεν εμπιστεύονται την κεντρική εξουσία και ακουμπούν την ανάκαμψη πάνω μας.
Οφείλουμε να μην τους διαψεύσουμε.
