εκτοξεύσει κυκλοφορίες εφημερίδων και θεαματικότητες τηλεοπτικών
δελτίων. Σήμερα όμως τα κλασσικά "μέσα" αντιμετωπίζουν την προοπτική
λουκέτου. Ακόμα και με ενέσεις άχρηστης κρατικής διαφήμισης και
υποχρεωτικής δημοσίευσης ισολογισμών, τα κλασσικά "μέσα" χάνουν
συνέχεια έδαφος.
Η απαξία που αντιμετωπίζουν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προώθηση
συγκεκριμένων θέσεων που δημιουργούν ερωτηματικά αντικειμενικότητας
για την ενημέρωση που ο αναγνώστης πλέον έχει από ποικίλες πηγές στο
Διαδίκτυο. Ο ρόλος του Διαδικτύου τα τελευταία χρόνια είναι
καταλυτικός στη διαμόρφωση και την αφύπνιση της κοινής γνώμης, και τη
διαρροή ειδήσεων που στο πρόσφατο παρελθόν θάβονταν σε συρτάρια για
ευνόητους λόγους.
Η πολυδιάστατη ενημέρωση που έχει φέρει το Διαδίκτυο έχει ωριμάσει το
παλαιότερα ευκόλως κατευθυνόμενο "ποίμνιο", και έχει απογυμνώσει την
ανεπάρκεια των πολιτικών φορέων του παρελθόντος, που βασίστηκαν στην
ελλειπή ενημέρωση για να στηρίξουν και να γιγαντώσουν το φαύλο και
διεφθαρμένο πελατειακό κράτος, όπου πολιτικοί διόριζαν στο δημόσιο και
διορισμένοι τους ψήφιζαν, σε καθεστώς ανοχής για την αμοιβαία
διαφθορά. Οι υστερικές φωνές των προνομιούχων λίγων, που αντιστέκονται
σθεναρά στις απαραίτητες αλλαγές, αηδιάζουν πλέον τον πληροφορημένο
και ώριμο Έλληνα.
Ο σημερινός Έλληνας έχει προσωπική άποψη για τις πολιτικές εξελίξεις,
την ανάγκη δημιουργίας κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, τις παθογένειες
της κοινωνίας από τις επιλογές των πολιτικών, και για το πώς εκείνος
μπορεί πλέον να αποτελέσει καταλύτη στη μετεξέλιξη ενός συστήματος που
θα υπακούει στους κανόνες της κοινής λογικής.
Είναι ευρύτατη αντίληψη των πολιτών ότι η μεσαία τάξη εξαθλιώνεται από
το σημερινό πελατειακό σύστημα, προκειμένου εκείνο να διατηρηθεί
ανέπαφο. Αυτό έχει αναγάγει τα σημερινά κόμματα σε "δημοσιοϋπαλληλικά"
κόμματα με ξύλινο λόγο, και την αντίστοιχη αποδοχή στο εκλογικό σώμα.
Οι αρχηγοί τους υπολείπονται σε δημοτικότητα από τον "Κανένα".
Η μεσαία τάξη ξύπνησε! Δεν υποκύπτει σε εκβιαστικά διλήμματα του
παρελθόντος! Δεν αναζητά χαρισματικό Ηγέτη να την αποπλανήσει. Αναζητά
τιμιότητα, ειλικρίνεια και προσφορά. Η φτωχοποιημένη μεσαία τάξη είναι
ολόκληρη ο "Κανένας", και απαιτεί αλλαγές που θα επαναφέρουν το
αίσθημα δικαίου στην κοινωνία. Απαιτεί ανάπτυξη μέσα από την απεμπλοκή
του κρατικού Λεβιάθαν από την καθημερινότητά της, και ξεκάθαρες
κουβέντες για την μείωση του δημοσίου.
Ο σημερινός Έλληνας, που απομυζάται από το σύστημα εδώ και δεκαετίες,
αξιώνει να δει επιτέλους το μόχθο του να πιάνει τόπο. Ξέρει πως αυτό
δεν θα γίνει από τους συνήθεις υπόπτους του σημερινού πολιτικού
κολαστήριου, αλλά από τις δημιουργικές δυνάμεις που θα ξεπηδήσουν μέσα
από τα σπλάχνα της ίδιας της μεσαίας τάξης.
Αυτό είναι που φοβούνται περισσότερο οι ανεπάγγελτοι ηθοποιοί του
Μεταπολιτευτικού θιάσου, βέβαιοι ότι θα σημάνει τους τίτλους τέλους
της θλιβερής τους παράστασης, που έφερε τη Χώρα μας στη σημερινή της
κατάντια.
