Σε προηγούμενες ΑΣΤΟΧΙΕΣ έγραφα ότι η συμπεριφορά του Κοργιαλενείου Διοικητικού Συμβουλίου είναι απαράδεκτη. Τέτοια απαξίωση απέναντι στις εργαζόμενές του, τέτοια απαξίωση απέναντι στην τοπική κοινωνία είναι πρωτοφανέρωτη.
Δεν νομίζω να υπάρχει πανελλαδικά άλλο Ίδρυμα ή Σωματείο ή Σύλλογος ή οποιοδήποτε άλλο συλλογικό όργανο, του οποίου οι εργαζόμενοι να είναι σε επίσχεση 4 μήνες και να μην έχει καθίσει να συνεδριάσει και να αποφασίσει τι θα κάνει, να μην έχει εκδώσει ένα δελτίο τύπου, να ενημερώσει την τοπική κοινωνία, που με διάφορους τρόπους έχει δείξει το ενδιαφέρον της και την αγωνία της για το πρόβλημα. Βέβαια, απ’ ό.τι μαθαίνω, κάποια μέλη του Συμβουλίου έχουν αφήσει να διαρρεύσει ότι εμποδίζονται από το πανώ που έχουν βάλει οι εργαζόμενες έξω από την κεντρική πόρτα της Βιβλιοθήκης!!!
Ας το πούμε καθαρά: η συνολική συμπεριφορά του Κοργιαλενείου Συμβουλίου αλλά και ειδικά τους τελευταίους 4 μήνες είναι τουλάχιστον απαράδεκτη. Τον πρώτο καιρό της επίσχεσης κάποια μέλη είχαν ουσιαστικά εξαφανιστεί. Άλλο ήτανε σε διακοπές, άλλο έκανε τον άρρωστο κ.λ.π. Στα Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια παρουσιάζονταν 2-3 μέλη, τα οποία όμως εξέφραζαν «προσωπική» άποψη. Τους κάλεσε ο αντιπεριφερειάρχης και δεν είχαν συγκεκριμένη θέση. Τόσους μήνες είναι κλειστά Βιβλιοθήκη και Μουσείο και αυτοί, που είναι οι άμεσα υπεύθυνοι και αρμόδιοι ακόμη δεν έχουν συλλογική απόφαση...
Και τώρα, που άρχισε να φαίνεται ότι τα χρήματα των επιχορηγήσεων από τα υπουργεία θα φτάσουν (;) μέσα στο επόμενο (;) διάστημα στην Κεφαλονιά εμφανίστηκε ο κ. Γεώργιος Μοσχόπουλος, ο οποίος, όπως έγραψα σε προηγούμενες ΑΣΤΟΧΙΕΣ, δημοσίευσε ένα κείμενό του σε τοπική ημερήσια (μόνο σ’ αυτή) εφημερίδα. Πού ήταν τόσους μήνες; Όταν διάφοροι θεσμικοί φορείς και άλλα συλλογικά όργανα συζητούσαν για το πρόβλημα του Κοργιαλενείου Ιδρύματος γιατί δεν βγήκε να μιλήσει και να μας πει την προσφορά του στο Ίδρυμα; Όταν εκατοντάδες εκπαιδευτικοί απηύθυναν κραυγή αγωνίας στο Κοργιαλένειο Συμβούλιο, πού ήταν ο πανεπιστημιακός κ. Μοσχόπουλος; Θα ξέρει, νομίζω, ότι ακόμη δεν πήραν απάντηση αυτοί οι άνθρωποι. Και μόνο από αυτό φαίνεται πόσο τιμά την ιδιότητα του δασκάλου.... Πιστεύω ότι πρώτα σ’ αυτούς είχε υποχρέωση να απαντήσει και μετά ας μας έλεγε ό,τι άλλο ήθελε.
Αλλά στον ίδιο δρόμο βάδισε και ένας άλλος Μοσχόπουλος, ο βουλευτής μας. Φαίνεται ότι πλησιάζουν οι επιχορηγήσεις των υπουργείων στην Κεφαλονιά και βγήκε να μιλήσει και ο Σπύρος Μοσχόπουλος. Όλους αυτούς τους μήνες της επίσχεσης των εργαζομένων δεν διαβάσαμε καμιά ανακοίνωσή του. Θα μας πει βέβαια ότι «δι’ ενεργειών» του εκταμιεύονται τα χρήματα. Άμα θέλουμε το πιστεύουμε. Το κύριο όμως για το βουλευτή δεν τόσο αυτό όσο το τι θα γίνει για μια τελική αλλά βιώσιμη λύση για τη Βιβλιοθήκη και το Μουσείο.
Τον καλούμε ως υπεύθυνο βουλευτή του νομού να μας πει τι συγκεκριμένα έχει κάνει προς αυτή την κατεύθυνση: Έχει άποψη για το πρόβλημα; Έχει προβληματιστεί πάνω στις διάφορες προτάσεις που έχουν ακουστεί; Πού έχει καταλήξει; Σε ποιες ενέργειες έχει προβεί; Τι σκοπεύει να κάνει τις επόμενες μέρες; Εδώ θα φανεί η προσφορά του.
Και για να ξαναπάω στον κ. Γεώργιο Μοσχόπουλο. Έγραψε ότι προτίθεται να δημοσιεύσει κι άλλο κείμενο. Θα το περιμένουμε με αγωνία, γιατί θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα μας αναφέρει με ποιο τρόπο θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα. Και το λέω αυτό , γιατί στο πρώτο κείμενό του δεν βάζει «τον δάκτυλόν του επί τον τύπον των ήλων».
Και τι μας λέει σ’ αυτό το κείμενο; Για να δούμε. (Πριν γράψω τα παρακάτω προσπάθησα να συγκεντρώσω υλικό και πιστεύω ότι κινούμαι μέσα στην πραγματικότητα).
• Οι άλλες βιβλιοθήκες των Επτανήσων λειτουργούν με έναν υπάλληλο. Άρα εμείς που έχουμε δύο, είμαστε υπερβολικοί !! Δηλαδή ο δεύτερος είναι περιττός, δηλαδή .. ο νοών νοείτω. Κι αυτά λέγονται από άνθρωπο που όλοι ξέρουμε ότι έχει ζήσει μέσα σε βιβλιοθήκες και αρχεία. Τι να πει κανείς... Ενώ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να κάνει ο ίδιος ό,τι περνάει από το χέρι του, για να λειτουργεί η Βιβλιοθήκη πρωί-απόγευμα, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζονται οπωσδήποτε δυο υπάλληλοι, δηλαδή όσοι είναι σήμερα.
• Οι εργαζόμενες ειδικά του Μουσείου διάλεξαν να κάνουν επίσχεση μέσα στο καλοκαίρι, τότε δηλαδή που το Μουσείο έχει μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, δηλαδή περισσότερα έσοδα. Ναι, αλλά ήξερε, όπως και τα άλλα μέλη, το πρόβλημα και δεν έκαναν τίποτε το ουσιαστικό προς τη σωστή κατεύθυνση. Άλλωστε, ο ίδιος εργαζόμενος διαλέγει το χρόνο που θα κάνει τον αγώνα του.
• Δεν κατάλαβα την «μπηχτή» του, ότι δηλαδή οι εργαζόμενες, που τώρα κάνουν επίσχεση, είχαν διοριστεί από το ζεύγος Κοσμετάτου. Τι εννοεί; Εγώ πάντως ρωτάω ποιοι διόρισαν στη θέση του λογιστή του Ιδρύματος το μακαρίτη τον Κομποθέκρα (θυμάστε το σκάνδαλο του Κοργιαλενείου;) και στη συνέχεια τη σημερινή λογίστρια, η οποία σημειωτέον δεν κάνει επίσχεση (η μόνη από όλες τις εργαζόμενες του Ιδρύματος);
• Γράφει, και σωστά μάλιστα, ότι το Κοργιαλένειο Συμβούλιο είχε στείλει στις εργαζόμενες ένα ερωτηματολόγιο, στην προσπάθειά του να διευθετήσει το οικονομικό πρόβλημα, ζητώντας τους να δηλώσουν αν προτίθενται να εργαστούν λιγότερες μέρες ή ώρες, με προφανή μείωση των αποδοχών τους. Ξέχασε όμως να γράψει ότι επιπλέον τις ρωτούσαν αν θέλουν ... να παραιτηθούν/απολυθούν!!!
• Γράφει για τα λευκώματα που εξέδωσε τα τελευταία χρόνια το Κοργιαλένειο Ίδρυμα, που ήταν δική του πράγματι ιδέα και είχε ο ίδιος τη γενική επιμέλεια και τα οποία έφεραν σοβαρά έσοδα στο Ίδρυμα. Αυτά είναι σωστά, αλλά είναι η μισή αλήθεια. Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν θα μπορούσε, για παράδειγμα, να εκδοθεί το λεύκωμα με τον τίτλο «Η παλαιά Κεφαλονιά – Ένας ατέλειωτος Αύγουστος» αν δεν ήταν τότε διευθυντής της Βιβλιοθήκης ο κ. Ηλίας Τουμασάτος (τον οποίο η συμπεριφορά του Συμβουλίου οδήγησε στην παραίτηση), ο οποίος ουσιαστικά έχει γράψει όλο το βιβλίο ή αν δεν συνέβαλε στη συλλογή και επεξεργασία του φωτογραφικού υλικού η κ. Κατερίνα Μαραβέγια, ή αν δεν έγραφε τα αγγλικά κείμενα του βιβλίου η, συνταξιούχα τώρα, κ. Ουρανία Κρεμμύδα. Δηλαδή θέλω να πω ότι χωρίς τους εργαζόμενους του Ίδρύματος δεν θα εκδιδόταν ποτέ το συγκεκριμένο λεύκωμα.
• Γράφει ακόμα για την «οσονούπω» πληρωμή των εδώ και 10 μήνες απλήρωτων εργαζομένων. Λες και τα λεφτά είναι εδώ και σε καμιά-δυό ώρες τα παίρνουν οι εργαζόμενες.... Αλλά γι’ αυτό το «χαρμόσυνο νέο - κοροϊδία» έχουν απαντήσει οι ίδιες οι εργαζόμενες.
Σπύρος Αλεβιζόπουλος
