Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η πρωτοβουλία του κ. Παπανδρέου, πριν λίγες μέρες να εξαγγείλει δημοψήφισμα, προκάλεσε τεράστια αναταραχή μέσα στην Ευρώπη, έκανε πολύ χειρότερη την κρίση μέσα στην Ελλάδα, πόλωσε επικίνδυνα τον Ελληνικό λαό και μπλόκαρε την 6η δόση του δανείου.
Η Νέα Δημοκρατία πήρε πρωτοβουλία αμέσως να αποκαταστήσει την τεράστια ζημιά και να αποσοβήσει τους ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους. Αυτό ήταν για μας καθήκον εθνικής αξιοπρέπειας και ευρωπαϊκής ευθύνης.
Διακηρύξαμε ότι αποδεχόμαστε τη νέα συμφωνία για το κούρεμα του ελληνικού χρέους, την οποία έτσι κι αλλιώς την είχαμε από την πρώτη στιγμή χαρακτηρίσει «αναπόφευκτη».
Άλλωστε το κείμενο της 26ης Οκτωβρίου δεν περιλαμβάνει νέα μέτρα, ενώ περιλαμβάνει το ξεμπλοκάρισμα της 6ης δόσης.

Ενώ, λοιπόν, η χώρα είχε εξασφαλίσει τα χρήματα, ο κ. Παπανδρέου τα μπλόκαρε με την απόφασή του για δημοψήφισμα. Κι εμείς τα ξεμπλοκάραμε αποδεχόμενοι την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου…
Ταυτόχρονα, ζητήσαμε μια προσωρινή μεταβατική κυβέρνηση, ώστε να αποκατασταθεί αίσθημα σταθερότητας και να οδηγηθεί η χώρα στις κάλπες, όπου ο ελληνικός λαός θα εκφράσει τη θέλησή του σε συνθήκες ομαλότητας και ασφάλειας. Στην κυβέρνηση αυτή δεν διεκδικήσαμε καμία θέση, μόνο να παραιτηθεί ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος έχει γίνει πια επικίνδυνος για τον τόπο.
Με την πρότασή μας θα αντικαθιστούσαμε την ηρεμία και διεθνώς και εσωτερικά. Η πρότασή μας χαιρετίστηκε απ’ όλους – και ιδιαίτερα στο εξωτερικό, αλλά και μέσα στην Ελλάδα - ως θετική συμβολή.
Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου την χαρακτήρισε «πολύ θετική», αλλά λίγο αργότερα στο Βουλή την απέρριψε ως… «καταστροφική»! Την απέρριψε συνολικά και απροσχημάτιστα.
Εμείς την πρότασή μας την κάναμε. Κι αυτός έκλεισε τις πόρτες. Η πρότασή μας παραμένει στο τραπέζι. Ελπίζω να καταλάβει το λάθος του.
Τελικώς, ούτε ο ίδιος παραιτήθηκε, ούτε για εκλογές δεσμεύτηκε, ούτε την οποιαδήποτε σύγκλιση διευκόλυνε. Αντίθετα, έθεσε ως όρο να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση μαζί με το σύνολο των νέων μέτρων που θα τη συνοδεύουν – πιθανώς σαν αυτά που έχουν διαλύσει την Οικονομία. Και μάλιστα με 180 ψήφους, πράγμα που κατά το Σύνταγμα παραπέμπει σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Δηλαδή κάθε φορά που εμείς πάμε να ανοίξουμε το δρόμο, η κυβέρνηση Παπανδρέου - Βενιζέλου εφευρίσκει νέα εμπόδια και τον κλείνει.
Ζητούν τώρα να ψηφίσουμε μαζί με το «κούρεμα» και νέα μέτρα, που ακόμα δεν τα ξέρουν ούτε οι ίδιοι και πάντως δεν τα ξέρουμε εμείς. Δηλαδή θέλουν «λευκή επιταγή». Λευκή επιταγή δεν μπορεί κανένας να δώσει…
Και το ξεκαθαρίζω για μιαν ακόμα φορά: την ίδια οικονομική πολιτική που μας έφερε ως το σημερινό αδιέξοδο της ύφεσης, της μαζικής ανεργίας και της πλήρους αποτυχίας σε όλους τους στόχους, δεν την ψηφίζουμε.
Κάποιοι θέλουν, οπωσδήποτε να δέσουν τη χώρα χειροπόδαρα. Εμείς προσπαθούμε να της λύσουμε τα χέρια…
Θα εξακολουθήσω όλες τις προσπάθειες για να ξεπεραστούν οι ανησυχίες στο εξωτερικό και να για να αποκατασταθεί η ηρεμία στο εσωτερικό.
Δηλώνω και πάλι και στέλνω παντού το μήνυμα – και στο εσωτερικό και στην Ευρώπη: Την απόφαση για το «κούρεμα» τη δεχόμαστε. Τους στόχους της σύγκλισης τους αποδεχόμαστε. Τις διαρθρωτικές αλλαγές τις δεχόμαστε επίσης. Όπως ακριβώς έκανε πριν από τις εκλογές και ο σημερινός Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, ο οποίος τότε ήταν στην Αντιπολίτευση.
Υπάρχουν, βέβαια, και πολιτικές που δεν δουλεύουν, που έχουν αντίθετα αποτελέσματα, και που θα προσπαθήσουμε να τους πείσουμε ότι πρέπει να αλλάξουν για να δουλέψει το πρόγραμμα και για να πιάσουμε τους στόχους μας.
Εμείς συμβάλαμε να αποκατασταθεί η σταθερότητα και μέσα στην Ελλάδα και έξω…
Ο κ. Παπανδρέου χθες ευτέλισε το Κοινοβούλιο:
--Ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του για να… παραιτηθεί!
Και τελικώς δεν παραιτήθηκε. Ακόμα τουλάχιστον…
--Ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του, για να την αλλάξει με άλλη. Που τελικώς θα καταλήξει να είναι ίδια, όπως φαίνεται...
-- Χθες ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης στην τωρινή κυβέρνηση, κάνοντας προγραμματικές εξαγγελίες για την επόμενη, που όμως ακόμα… δεν υπάρχει!
Και από αυτά που εξήγγειλε, δεν ετοιμάζει κυβέρνηση δύο ή τριών ή πέντε μηνών. Αυτά είναι εξαγγελίες τετραετίας…
Και πάντως, όλα αυτά δεν τιμούν την πολιτική ζωή του τόπου.
Χθες στη Βουλή, ζήτησε από τα νέα παιδιά να μείνουν στη χώρα και να δουλέψουν. Δεν μας είπε πού θα δουλέψουν; Με την πολιτική του έχει καταδικάσει τη χώρα σε γενικευμένη ανεργία, σε απογοήτευση, σε απόγνωση, σε κατάθλιψη…
Ζήτησε να τα «βρούμε» και να δημιουργήσουμε μακρόβια κυβέρνηση αρκετών μηνών. Να τα βρούμε πού; Και να τα βρούμε πώς; Μια τέτοια κυβέρνηση απαιτεί συμφωνία εφ’ όλης της ύλης.
Χθες ο κ. Παπανδρέου πρότεινε κυβέρνηση συνεργασίας που θα πρέπει - εκτός από το νέο δάνειο, τις επόμενες δόσεις κλπ. – να διαχειριστεί και τα εξής, όπως ο ίδιος τα περιέγραψε:
-Το όνομα των Σκοπίων
-Τις γεωτρήσεις για φυσικό αέριο
-Τις αποκρατικοποιήσεις
-Την αξιοποίηση του πλούτου και της περιουσίας του ελληνικού λαού.
-Τα κοινοτικά κονδύλια
-Πολλές σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις
-Τις αλλαγές στις Τράπεζες.
Είναι δυνατόν, όλα αυτά να γίνουν ερήμην του ελληνικού λαού; Είναι δυνατόν να τα χειριστεί μια κυβέρνηση χωρίς εντολή και χωρίς νομιμοποίηση;
Πως μια τέτοια κυβέρνηση θα δεσμεύσει τις τύχες της χώρας για δεκαετίες; Όλα θα κρέμονται, κάθε στιγμή, από μια κλωστή.
Κι αν η κυβέρνηση αυτή διαρκέσει μερικούς μήνες, θα έχουμε, επί πλέον, μια πολύ μακρά προεκλογική περίοδο. Που είναι ό,τι χειρότερο
Ο κ. Παπανδρέου δεν ψάχνει κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας.
Προσπαθεί να δεσμεύσει τους πάντες στις προσωπικές και αδιέξοδες επιλογές του.
Όμως ο τόπος χρειάζεται κυβέρνηση. Με ισχυρή εντολή και ισχυρή νομιμοποίηση από το λαό.
Γιατί κανένα πρόγραμμα δεν μπορεί να σταθεί και να επιτύχει, αν δεν έχει την έγκριση και τη στήριξη του λαού.
Γι’ αυτό και επιμένουμε σε άμεσες εκλογές.
Ήλθε και μας είπε χθες, ότι είναι τάχα «επικίνδυνες» οι άμεσες εκλογές κι ότι δεν υπάρχει χρόνος…
Όμως υπήρχε χρόνος για να κάνει δημοψήφισμα στις 4 Δεκεμβρίου, με ένα κρίσιμο ερώτημα που θα τίναζε τα πάντα στον αέρα: την ίδια την παραμονή της χώρας στο ευρώ…
Αλλά δεν υπάρχει χρόνος, για τον κ. Παπανδρέου, να γίνουν εκλογές στις 4 Δεκεμβρίου, δηλαδή λύση ομαλότητας!
Κατά αυτόν, όλα μπορούν να γίνουν, ακόμα και τα πιο τυχοδιωκτικά, εκτός από ένα: εκλογές.
Εμείς ζητάμε πλέον μόνο ένα πράγμα. Στροφή στην ομαλότητα: Εκλογές!
Για να σταθεροποιήσουμε τη χώρα, να αποκαταστήσουμε την εικόνα της, και να οδηγηθούμε όσο πιο γρήγορα έξω απ’ αυτόν τον εφιάλτη».