ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΕΒΕΚΙ - ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΒΕ – Ο ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ - ΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΣΗ
Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες
Η Α.Α.Σ. ευχαριστεί όλους εκείνους που στήριξαν το αγωνιστικό της ψηφοδέλτιο με επικεφαλή το συνάδελφο και συναγωνιστή Γιώργο Κουμαριώτη και πλαισιωμένο με 18 συναδέλφους που έδωσαν τη μάχη για την εκπροσώπηση των ριζοσπαστικών δυνάμεων στο ΕΒΕΚΙ.
Με ποσοστό ανεβασμένο από 4% σε 7% και μάλιστα σε μεγαλύτερο αριθμό ψηφισάντων δεν μπορεί παρά να μας δίνει μεγαλύτερη αισιοδοξία, να μας ατσαλώνει ακόμη περισσότερο στον αγώνα μας απέναντι στη φιλομονοπωλιακή πολιτική των αστικών κομμάτων και των συνοδοιπόρων τους, η οποία εκφράζεται και μέσα από τον έλεγχο του επιμελητηρίου.
Ήταν βέβαια γνωστό, ότι για τον έλεγχο του επιμελητηρίου θα ενεργοποιούνταν όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί οι οποίοι θα διασφάλιζαν αν όχι μόνο την εκλογή αλλά και την απόλυτη πλειοψηφία για το λεπτό εκείνο στρώμα των μεγαλοεπιχειρηματιών, δορυφόρων του μεγάλου κεφαλαίου.
Είναι εκείνοι που ουσιαστικά βοηθούν τη μονοπώληση της αγοράς παραγκωνίζοντας τους μικρούς ΕΒΕ, οι οποίοι βιώσαν με το πιο εξουθενωτικό τρόπο την «ανταγωνιστικότητα» και την «επιχειρηματικότητα» όλα τα προηγούμενα χρόνια, ενώ τώρα με το βάθεμα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης πολλοί βρίσκονται με το ένα πόδι στην ανεργία, ενώ μια μεγάλη μάζα βρίσκεται και τυπικά σ’ αυτήν.
Η Α.Α.Σ. τους προηγούμενους μήνες ήρθε σε επαφή με τη πλειοψηφία των μικρομάγαζων και των επαγγελματιών προκειμένου να αφουγκραστεί και δια ζώσης την θλιβερή κατάσταση για τους συναδέλφους μας. Χαράτσια, περαιώσεις, αύξηση ΦΠΑ, μείωση του τζίρου απόρροια του ΦΠΑ και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, οι αντιασφαλιστικοί νόμοι και οι αδυναμία κάλυψης των υποχρεώσεων σε ΟΑΕΕ, ΔΕΚΟ, Προμηθευτές και τράπεζες, πράγματα που έχουν φέρει σε απόγνωση τους συναδέλφους.
Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν στις εκλογές του επιμελητηρίου μιας και δεν ήταν ταμειακώς εντάξει. Οι διοικήσεις των επιμελητηρίων αν και βρισκόμαστε στη βαθύτερη καπιταλιστική οικονομική κρίση από την εποχή του κραχ το 1929, δε μπήκαν καν στο κόπο να προσφύγουν σε διακανονισμό, προκειμένου η μεγάλη μερίδα των μικρών ΕΒΕ να φιμωθεί ώστε να μη σταθεί εμπόδιο στην επικράτηση της φιλομονοπωλιακής κατεύθυνσης. Πανηγυρίζουν οι μεν και οι δε για τα ποσοστά που επέτυχαν, όταν (σύμφωνα με στοιχεία του ΕΒΕΚΙ ) οι εγγραμμένοι είναι 5009 μέλη (επιχειρήσεις) και δικαίωμα ψήφου είχαν 2406 μέλη δηλαδή το 48%. Από αυτούς ψήφισαν 1338 άτομα δηλαδή το 26% του μητρώου του ΕΒΕΚΙ ποσοστό που ασφαλώς είναι πολύ μικρότερο αν αναλογιστεί κανείς τους 2 ψήφους αρκετών Ο.Ε., Ε.Ε., ΕΠΕ., Συνεταιρισμών και τους 3 ψήφους των Α.Ε.
Απορίας άξιο είναι επίσης όταν με το προΰπολιγισμό του (κάτι παραπάνω από 700.000€ για το 2011) το ΕΒΕΚΙ , δεν έχει την δυνατότητα να κάνει εκλογικό τμήμα στην Ιθάκη αποκλείοντας τους Θιακούς συναδέλφους. Επίσης γιατί να υπάρχει ένα εκλογικό τμήμα για 2406 μέλη ή για 2925 ψηφοφόρους;
Στις εκλογές του επιμελητηρίου όπως και τη προηγούμενη φορά παρατηρήθηκε έντονη πόλωση όπως αυτή διαμορφώθηκε από των ανταγωνισμό των δύο κυρίαρχων ψηφοδελτίων, στον οποίο ανταγωνισμό πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν οι κομματικοί μηχανισμοί ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και οι εσωκομματικές τους αντιπολιτεύσεις. Συμπαραστάτες βέβαια στάθηκαν και στελέχη των ΣΥΝ – Σύριζα , ΔΗΜΑΡ οι οποίοι βέβαια δε χάνουν την ευκαιρία να πολεμήσουν το ταξικό κίνημα όπως αυτό εκφράστηκε από τη Α.Α.Σ. στις εκλογές του επιμελητηρίου. Άλλωστε είναι γνωστός ο εκλογικός τους τυχοδιωκτισμός από τη μια και οι παρεκκλίσεις του για «ενότητα της αριστεράς» από την άλλη. Μια «ενότητα» ασφαλώς στο όνομα της ενσωμάτωσης του λαϊκών στρωμάτων στην κυρίαρχη πολιτική.
Σημαντικός παράγοντας ήταν βέβαια και απατηλές υποσχέσεις σε συναδέλφους για δυνατότητα άντλησης προγραμμάτων, αλλά και η τρομοκρατία και ο εκφοβισμός όπως π.χ. ψήφισέ γιατί σου κάνω τζίρο, ή γιατί σε έχω βοηθήσει .
Επίσης λειτούργησε και η απαξίωση του θεσμού του επιμελητήριου από μεγάλη μερίδα συναδέλφων, κρίνοντας και πολύ σωστά, ότι δε προσφέρει τίποτα για το μικρό επαγγελματία παρά ένα χαράτσι παραπάνω το οποίο και αυτό χρησιμοποιείτε για την αυτοπροβολή των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Η απαξίωση όμως συνάδελφοι δεν έρχεται με την αποχή αφού είμαστε, ακόμα, οικονομικά, φορολογικά και νομικά συνδεδεμένοι με το επιμελητήριο. Η απαξίωση αυτού του κρατικού θεσμού που υλοποιεί ασφαλώς φιλομονοπωλιακή πολιτική, τη πολιτική της Ε.Ε. πρέπει να τη πολεμήσεις οργανωμένα μέσα από το αγωνιστικό και ριζοσπαστικό κίνημα των επαγγελματιών. Ένα τέτοιο κίνημα δε θα μπορούσε παρά να είναι ταξικά προσανατολισμένο σε πλατιά κοινωνική συμμαχία με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, το σπουδαστικό κίνημα και τις ταξικές οργανώσεις των γυναικών.
Η σημερινή κατάσταση των ΕΒΕ
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες μετά τα πανηγύρια των επιτελείων των άλλων συνδυασμών και τις τυμπανοκρουσίες μερίδας τύπου ας ρίξουμε μια ματιά στο παρόν και στο άμεσο μέλλον των μικρών ΕΒΕ.
Στην πιο πρόσφατη έρευνα του ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ (Αύγουστος 2011), και σε σύγκριση με στοιχεία προηγούμενων ερευνών, διατυπώνονται οι παρακάτω εκτιμήσεις:
• Προβλέψεις για 183.000 «λουκέτα» το επόμενο δωδεκάμηνο, εκ των οποίων 100.000 ως το τέλος του 2011.
• Κίνδυνος για απώλεια 250.000 θέσεων απασχόλησης (εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι, μισθωτοί) στο επόμενο δωδεκάμηνο. Συνολικά 373.000 επιχειρήσεις θέτουν ερωτηματικά για το αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν ή όχι το επόμενο διάστημα.
• Μείωση τζίρου κατά μ.ο. 29,1% . Εμπόριο και μικρότερες επιχειρήσεις έχουν πληγεί περισσότερο. Το 80% κατέγραψε μείωση ζήτησης.
• 1 στις 3 επιχειρήσεις με καθυστερημένες οφειλές και υποχρεώσεις (ΟΑΕΕ, ΔΕΚΟ, Δημόσια Ταμεία, Προμηθευτές κ.λπ.).
• Μείωση ρευστότητας και επενδύσεων.
• Επιδείνωση των επιπτώσεων από την αύξηση του ΦΠΑ (από 13% σε 23%) στον κλάδο της εστίασης που αριθμεί 125.000 επιχειρήσεις, στο σύνολό τους σχεδόν μικροεπιχειρήσεις.
• Οι ακάλυπτες επιταγές, που κατέχουν επιχειρηματίες και δεν τις έχουν σφραγίσει πλησιάζουν τον αριθμό των ήδη σφραγισμένων.
• Η πλειοψηφία πιστεύει ότι τα μέτρα της κυβέρνησης θα βαθύνουν την ύφεση.
Στα παραπάνω στοιχεία της συγκεκριμένης έρευνας πρέπει επίσης να προσθέσουμε τα εξής:
• Την πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 70% την προηγούμενη πενταετία και τις συνέπειες στην κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων βιοτεχνών που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό.
• Τη μονοπώληση κλάδων και τομέων της οικονομίας που σπρώχνει στο περιθώριο της οικονομικής δραστηριότητας το μεγαλύτερο τμήμα των μικροεπιχειρήσεων.
Ο προϋπολογισμός και οι προβλέψεις του Ο Κρατικός Προϋπολογισμός διαμορφώνει συνθήκες πραγματικής φοροεπιδρομής ενάντια στα λαϊκά εισοδήματα.
Σε συνθήκες κορύφωσης της καπιταλιστικής κρίσης, συρρίκνωσης του λαϊκού εισοδήματος και αλματώδους αύξησης της ανεργίας, αυτός προβλέπει ότι τα φορολογικά έσοδα για το 2012 θα αυξηθούν κατά 3,6 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2011, δηλ. κατά 7,1%.
Τα έσοδα από την άμεση φορολογία των φυσικών προσώπων προϋπολογίζει ότι θα ανέλθουν στα 10,7 δισ. παρουσιάζοντας μια πρωτόγνωρη αύξηση σε σχέση με το 2011 κατά 2,5 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά 29,1%. Αυτά εκτιμάται ότι θα προέλθουν από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 5.000 ευρώ και την κατάργηση των φοροαπαλλαγών στο εισόδημα. Ουσιαστικά το σύνολο των επιπλέον φόρων θα κληθούν να το καταβάλουν τα λαϊκά νοικοκυριά με εισόδημα μέχρι 25.000 ευρώ, οι τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες.
Για τους αυτοαπασχολούμενους, την πάλε ποτέ «ραχοκοκαλιά της οικονομίας» όμως, η κυβέρνηση προσφέρει ιδιαίτερη περιποίηση (αν ίσχυε ο προηγούμενος μύθος, η οικονομία θα ήταν προ πολλού παράλυτη...). Ειδικά, λοιπόν, γι' αυτούς, έχουν θεσπιστεί επιπλέον, το τέλος επιτηδεύματος που θα αποδώσει 250 εκ. ευρώ το 2011 και 400 εκ. ευρώ το 2012, η «περαίωση» και το κλείσιμο των ανέλεγκτων χρήσεων (αδιευκρίνιστου ποσού) και μαγειρεύονται τα νέα «αντικειμενικά κριτήρια» που βρίσκονται στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών και προβλέπονται σκληρότερα από προηγούμενα. Συνολικά, οι αυτοαπασχολούμενοι θα επιβαρυνθούν το 2012 με 5 δισ. ευρώ αυξημένα κατά 53,5% σε σχέση με το 2011 και κατά 216,5% σε σχέση με το 2010. Αυτό σημαίνει χοντρικά χαράτσι 4.000 - 5.000 ευρώ κατά κεφαλήν, μόνο από αυτήν την παρτίδα φορολογικών μέτρων. Αυτή η επιβάρυνση είναι αδύνατο να αποδοθεί σε συνθήκες όξυνσης της οικονομικής κρίσης. Το μόνο που θα επιτύχει, είναι επιτάχυνση των λουκέτων και ανεργία με σοβαρές συνέπειες στην επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ και των οικογενειών τους.
Στον αντίποδα, οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα «χαϊδεμένα παιδιά» του προϋπολογισμού, προβλέπεται να πληρώσουν μόνο 2,3 δισ. φόρους, μειωμένους κατά 34,9% σε σχέση με το 2011 και κατά 37,2% σε σχέση με το 2010. Επιβεβαιώνεται πιο καθαρά ο φιλομονοπωλιακός αντιλαϊκός προσανατολισμός της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ειδικά για το Ασφαλιστικό, πρέπει να σημειώσουμε τα εξής:
Η επιχορήγηση του ΟΑΕΕ προβλέπεται στα 1,16 δισ. ευρώ μειωμένη κατά 10% σε σχέση με τα προηγούμενα 2 χρόνια. Εδώ πρέπει να θυμίσουμε και τα παρακάτω στοιχεία για τη βιωσιμότητα του Ταμείου.
• Το 40% περίπου των ασφαλισμένων αδυνατεί να πληρώσει εν μέρει ή εξ ολοκλήρου τις εισφορές του. Οι ρυθμίσεις των χρεών των ασφαλισμένων απέτυχαν να προσφέρουν στο Ταμείο σημαντικά έσοδα, γιατί οι ασφαλισμένοι αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους
• Τα αποθεματικά του Ταμείου έχουν ουσιαστικά μηδενιστεί από τις αντιασφαλιστικές πολιτικές των προηγούμενων δεκαετιών, και τα εναπομείναντα κινδυνεύουν με «κούρεμα», αφού τα περισσότερα είναι τοποθετημένα σε κρατικά ομόλογα. Σήμερα, οι συντάξεις εξασφαλίζονται βασικά από τις εισφορές των ασφαλισμένων. Οι εισφορές των προηγούμενων γενεών έχουν επιδοτήσει τα μονοπώλια.
• Τα πράγματα θα χειροτερέψουν με τη διαφαινόμενη συρρίκνωση του αριθμού των ασφαλισμένων λόγω της οικονομικής κρίσης και της μονοπώλησης της αγοράς σε βάρος των μικροεπιχειρήσεων.
• Το 70% των συνταξιούχων παίρνει σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και αυτό επιδεινώθηκε με τις μειώσεις των δώρων και των επιδομάτων.
Η κατεύθυνση της κυβέρνησης είναι να φορτώσει τα βάρη της κρίσης και τα οικονομικά αδιέξοδα του Ταμείου, στις πλάτες των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων.
Επίσης, επισημαίνουμε δυο ακόμα πλευρές της πολιτικής της κυβέρνησης, που δεν αποτυπώνονται άμεσα στον προϋπολογισμό, αλλά διαφημίζονται σαν μέτρα διεξόδου από την κρίση και βρίσκονται στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων με την «τρόικα».
Τα «ευρωπαϊκά προγράμματα» δεν έφτασαν ποτέ στο παρελθόν στις μικροεπιχειρήσεις και δεν είχαν τέτοιο στόχο. Τα καρπώθηκαν κύρια μεγάλες επιχειρήσεις και ένας περιορισμένος αριθμός μεσαίων. Τα ψίχουλα που περίσσεψαν για τους αυτοαπασχολούμενους δεν ήταν ικανά να βελτιώσουν την οικονομική τους θέση σαν σύνολο, και χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο για την ιδεολογική χειραγώγηση ενός μικρού τμήματός τους και τις ανάγκες διαφήμισης του «ευρωπαϊκού μονόδρομου». Την ίδια τύχη θα έχουν και τα επόμενα που προβάλλονται σαν φάρμακο για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Το άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων» που προβάλλεται σαν ευκαιρία απασχόλησης μπροστά στη λαίλαπα της ανεργίας, βάλει ευθέως κατά του δικαιώματος στην εργασία και το εισόδημα ενός σημαντικού τμήματος των αυτοαπασχολούμενων. Το επόμενο διάστημα προετοιμάζονται από την κυβέρνηση νέα μέτρα για τα ταξί, τα φορτηγά, τους αρτοποιούς, την παραπέρα διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων, τη διεύρυνση των όρων εγκατάστασης και λειτουργίας των σούπερ μάρκετ και των πολυκαταστημάτων κ.λπ.
Η διέξοδος και η λύση
Ετσι, λοιπόν, έχουν τα πράγματα από την πλευρά της κυβέρνησης. Αυτή είναι η προοπτική των φιλομονοπωλιακών πολιτικών και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Στο γήπεδο, όμως, δεν παίζουν μόνο η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα μονοπώλια. Στο στίβο των κοινωνικών αγώνων, τρέχει και το συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, αρκεί να έχει κατεύθυνση προς τον τερματισμό και να μη βολεύεται στην κερκίδα. Η ΠΑΣΕΒΕ με τις θέσεις της και τη δράση της αποτελεί τη μοναδική εγγύηση για τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος απέναντι στον κύριο αντίπαλο, τα μονοπώλια.
Και, βέβαια, το μέλλον δεν προβλέπεται ρόδινο. Μόνο όμως, όταν ο αυτοαπασχολούμενος το βλέπει, κοντόφθαλμα, μέσα στους τέσσερις τοίχους του μαγαζιού του. Εκεί δεν υπάρχει διέξοδος. Πόσες ώρες θα δουλέψει ακόμα για να εξασφαλίσει τις ανάγκες της οικογένειάς του; Δε βγαίνει λογαριασμός. Σήμερα πια, οι πελάτες του έχουν φτωχύνει πολύ. Αν σπάσει τα στενά δεσμά του μικρόκοσμου του μαγαζιού του θα συναντηθεί με τις ανάγκες των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών. Εδώ ανοίγονται προοπτικές.
Και στο κάτω - κάτω της γραφής γιατί άνοιξε ένα μαγαζί. Για να εξασφαλίσει ένα μεροκάματο άλλοτε μικρότερο και άλλοτε μεγαλύτερο, δύσκολο πάντα. Σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, φαίνεται πιο καθαρά ότι ο καπιταλισμός είναι ανίκανος να του εξασφαλίσει σίγουρη δουλειά και μεροκάματο που να καλύπτει τις ανάγκες του. Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να εγγυηθεί αυτά τα δικαιώματα.
