Το τέλος του χρόνου γενικά;
Κάναμε Χριστούγεννα με τα βασικά και τα απολύτως απαραίτητα(ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα),με περισυλλογή και διάθεση για πολλές εσωτερικές αλλαγές.
Αυτό που ξέρουμε πλέον πολύ καλά να συλλαβίζουμε οι περισσότεροι ,είναι τα α και το χ και όσοι έπεσαν από τα σύννεφα αυτή τη χρονιά, μάλλον ζούσαν πολύ καιρό σε αυτά.
Η οικονομική κρίση έβαλε “τρικλοποδιά” στην πολυπόθητη οικονομική ανεξαρτησία-αξιοπρέπεια μας.
Οι πολιτικοί μιλούν εξ ονόματος μας ,αναλύουν και κρίνουν.
Σχολιάζουν με γλώσσα “κορακίστικη” ένα “κοινωνικοοικονομικό φαινόμενο” σαν να μην είναι εκείνοι η γενεσιουργός του αιτία.
Οι νέοι είναι οργισμένοι.
“¨Ελα εκεί που λάμπουν τ' άπιαστα
και η αυγή μου σκεπάζει την στοργή,
περπάτησα μόνος, περπατήσαμε μαζί,
η αγάπη ονειρεύεται εκεί που σκιάζει την οργή.
Τα χρόνια κυλούν ανάμεσα μας..”
Πάνος Μυρμιγγίδης
“Το Ξημέρωμα”(εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη).
Είναι τρελό να προσπαθώ αυτό τον άνεμο της νιότης να εκφράσω...
απλά.., πάω να ευχηθώ στα νέα παιδιά να καταδιώξουν τις ξεπερασμένες ιδέες ,να απορρίψουν τα ξεπερασμένα μυαλά , τους ξεπερασμένους πολιτικούς ,να αναζητήσουν τα συνθήματα τους ακόμη και σε κείμενα που γράφτηκαν χιλιάδες χρόνια πριν:
”Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι καταχράστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε στους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία” (Ισοκράτης).
Απλά.., πάω να ευχηθώ, οι νέοι να μην πάψουν ποτέ να είναι αυτοί που δικαιούνται να ξυπνούν με τα όνειρα.
Η ζωή ακόμη και με τα φαναράκια της βρίσκει πάντα τρόπους για να προχωράει μπροστά.
Και ζωή είναι τα νειάτα!
¨Οσο για εμάς, που ενηλικιωθήκαμε ,ανεβαίνοντας δυο δυό τα σκαλοπάτια και τώρα μεσοπέλαγα αρμενίζουμε έχοντας τις ενοχές μας πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό από όσα θεωρούσαμε δεδομένα, πρέπει να αλλάξουμε τροπάριο σαν την Κασσιανή ,να αναθεωρήσουμε τις σταθερές μας αξίες, να βρούμε ένα αντίδοτο, για το παραλυτικό αέριο που μας παραλύει.
Και είναι τόσα πολλά αυτά που μας απονευρώνουν...σε προσωπικό, επαγγελματικό ,οικονομικό, πνευματικό ,πολιτικό, τοπικό επίπεδο ...
Επιτρέψτε μου να συνδυάσω πνευματικές τροφές με ματαιόδοξα επιδόρπια.
Ξεκινήσαμε αυτή την χρονιά με τον “Καλλικράτη ”που πέρασε από πάνω μας όπως ο κρύος αέρας πάνω από παραφουσκωμένο σουφλέ , και μας κάθισε.Τοπικά, οι πρώην Δήμοι-οι σημερινές Δημοτικές ενότητες(για να μην ξεφεύγουμε και από τον οδικό χάρτη της νέας Αυτοδιοίκησης), αποψιλώθηκαν και τα μάτια μας έγιναν ταξίδια στο παρελθόν και σανίδια για ναυαγούς στο μέλλον.
Τον περασμένο Δεκέμβρη δεν είχε μπει ακόμη η άνοιξη του ουρανού κατάνυξη της Δημαρχίας Παρίση και παρακολουθούσα με παραφροσύνη “σαν την κυρά Φροσύνη” το πρώην κτίριο της τράπεζας της Ελλάδος ,να μετατρέπεται σε δημαρχιακό μέγαρο, με σύντομες και επ ουδενί σύννομες διαδικασίες, με απ ευθείας αναθέσεις και εναποθέσεις μοκετών που η γόβα στιλέτο τα βρίσκει σκούρα μαζί τους και σκέφτηκα ότι κάποιος έκανε μποϊκοτάζ στο μυαλό μου.
Μα τέτοια πρόκληση από την πλευρά του “γνήσιου”, που δήλωνε ότι θα παρέμενε μια γροθιά με τους πολίτες και μάλιστα σε ένοχα σαρακοστιανά χρόνια;
Με το τέλος της επίδειξης ηγεμονισμού , περίμενα ως νομοταγής πολίτης να ληφθεί απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την χρήση του κτηρίου, να γίνει αποδοχή των χορηγιών, αλλά συνδυάστηκαν άψογα τα κεμπάπ με τα ντονέρ και τσιμουδιά!
Ξέρετε τι θα γινόταν αν γινόντουσαν γνωστοί οι χορηγοί; Ιδιαιτέρως ο ένας;
Μέλισσα με τσίμπησε όταν τα ευαίσθητα αυτιά μου άκουσαν από τον ίδιο τον Παρίση τα σχέδια του για τον παράνομο Ραδιοφωνικό σταθμό της Λειβαθούς.
Μαν του μαν επί τριμήνου τράβηξε αυτή η ιστορία. Το έφερνε προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, το απέσυρε για να ¨ανακουφιστεί” και ξανά μανά τα ίδια.
Παρήλθεν ο χρόνος και δεν τα κατάφερε γιατί κάποιοι δεν ήταν πρόθυμοι να βάλουν το κεφάλι τους στον τορβά.
Καραμπινάτη παρανομία βλέπετε, όπως και το ένταλμα πληρωμής 5000 ευρώ για πρακτικογράφο του π. Δήμου Λειβαθούς επί Δημαρχίας κ. Μιχαλάτου, που έβγαλε μάτια , αλλά δεν έσταξε μύτη!
Μα τόση αφέλεια πια;
Μα τόση αφέλεια πιά;
Μία κοινή συνέντευξη parole d honneur παραχώρησε στον ένα χρόνο της θητείας του ο Δήμαρχος κι αυτή ήταν για τα χρέγια.
Της νέο-ορθοδοξίας έγινε με τις συστάσεις προς τους δημοσιογράφους από την συντονίστρια κ.Νικολαίδου,
Προσωπικά δεν έμαθα ποτέ πόσα είναι τα χρέγια. Κι ούτε εσείς θα μάθετε.
¨Έναν απολογισμό επιχειρώ για τα σημαντικότερα που μας προέκυψαν σε επίπεδο Δήμου σε περίπτωση που δεν το έχετε ακόμη καταλάβει αν και τα παραπάνω το μαρτυρούν περίτρανα.
Στην συνέχεια γράφτηκε το πόνημα του κ.... με την αλησμόνητη κόντρα Παρίση Ρουχωτά και το ξήλωμα του δεύτερου από το αξίωμα του Αντιδημάρχου Παλικής και των λοιπών καθηκόντων του.
Αιτία; Η Αντίδραση του Βασίλη Ρουχωτά στην τοποθέτηση του κ. Μιχαλάτου ως προέδρου της ΔΕΥΑ.
Ο κ. Βαγγέλης Θεοφιλάτος, “εάλω την πόλη “ μέχρι να παρακαθίσει στην θέση του Β. Ρουχωτά.
“Εάλω την πόλη” γενικώς ο Θεοφιλάτος στα Δημοτικά Συμβούλια όποτε τον σβιντάριζαν.
Ο Ακάθιστος Ύμνος είχε την τιμητική του σε αρκετά Δημοτικά Συμβούλια ( αποχωρήσεις της αντιπολίτευσης) και ο Πρόεδρος Ανουσάκης, αποτέλεσε την αφορμή για εκτενείς αναφορές στον ναό της διασκέδασης (σας παραπέμπω στην ολιγόλεπτη παραίτηση του μετά από τις επικρίσεις του κ. Αποστολάτου στο πρόσωπο του).
Ο Νέστωρας Βεντούρας επειδή” τον ξέρει η μάννα του” ανεξαρτητοποιήθηκε μαζί με τον Β Ρουχωτά και έτσι αποκτήσαμε και την πτέρυγα των ανεξάρτητων στο μικρό μας “Κοινοβούλιο”.
Παρήλασαν δέσποινες και δεσποινίδες ακόμη και από το Ιράν της Αθήνας!
Καραβιδόψυχα κατάσταση δηλαδή και βίρα τις άγκυρες ο Κασιανός στην Ιθάκη!
Πήραμε και την πρωτιά στα λουκέτα. Κλείσανε 2 τμήματα των ΤΕΙ και οι μαύρες σημαίες ανεμίζουν ακόμη.
¨Έκλεισαν υπηρεσίες, φορείς, το Κοργαλένειο σχοινοβατεί,
σεξουαλικώς παρενοχλημένοι γενικώς καταλήξαμε και κάποιοι απ ότι φαίνεται το απολαμβάνουν μια και δεν αντιδρούν.
Και ο Βουλευτής;
Ο κ. Σπύρος Μοσχόπουλος., χμ! βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ναί, του λαού και του όχλου όχι.
Είχαμε και την γνωστοποίηση του ροκανίσματος αρκετών χιλιάδων ευρώ στην π. Νομαρχία.
Κι άλλο φέσι για όλους μας;
Επιστροφή στον Δήμο που έχει κάνει τον συναισθηματικό κόσμο των περισσοτέρων τούρμπο.
Σας παραπέμπω και στην μάχη της καρέκλας της πλατείας Βαλλιάνου.
Ας όψονται τα ζάρια και η τύχη που μας έφεραν τριάρες!
Στις εκλογές του Επιμελητηρίου υπήρχε από την πλευρά Μιχαλάτου μια ποικιλία από γκεστ σταρ κατά τα αμερικανικά πρότυπα.
βon pour l orient θα έλεγαν οι εταίροι μας.
Εξάλλου δεν έχει σημασία η κομματική στήριξη, αλλά ο ψυχικός κόσμος!
Και ο Παρίσης αυτόν προέβαλλε δια μίαν ακόμη φορά αλλα και εις έτη πολλά αυτόν θα προβάρει.
σαν ήρωας από το “Πάντα Καλά” του Παύλου Μάτεσι
Και καλά κάνει και έχει και αυτές τις εκρήξεις οργής σε όποιον τολμά να του πιάσει τον .κ...
Τις εκρήξεις οργής τις συνιστούσε και ο Λι Στρόμπεργκ στο Actor΄s Studio “Να μπαίνετε στο πετσί του ρόλου σας “'έλεγε στον Πόλ Νιούμαν και στον Μάρλον Μπράντο.
Και τι ήθελε και αυτή η γέφυρα και απώλεσεν μέρος της;¨Άρχισε η προβολή των “Ψιθύρων Μίσους”, ότι για την καθυστέρηση της αναστύλωσης της φταίει ο αιτών την “Αίτηση θεραπείας” της, δηλαδή ο Α.Παρίσης.
Σαν τραγωδός μοντέρνας τραγωδίας κατέληξε για να υπηρετήσει αυτό τον τόπο και να στέκει παράπλευρα...του αδελφού.*(συμπληρώστε ...)
Χρόνος παλιός ...με προβληματισμούς, με προβλήματα αλλά και με ευχάριστα και συγκινητικά, όπως η επιτυχία του ΝΟΑ με την ομάδα πόλο , η ανάδειξη της ECO FORMULA του Σταύρου Τραυλού, και οι αγώνες Formula που θα γίνουν την ¨Άνοιξη στην Ελλάδα με τον Σταύρο μέλος της Επιτροπής διοργάνωσης ,η φιλοξενία ομάδων για τους παραολυμπιακούς. Η αρχαιολογική ανακάλυψη στον Πόρο.
Την Κυριακή στο χωριό” της ΕΤ3 που έκλεισε με την Κεφαλονιά, την αδελφοποίηση με περιοχή της Ιταλίας και τους μοτοσικλετιστές να περιοδεύουν την Κεφαλονιά ,Την επίσκεψη του Ρώσου Πρέσβη ,την Σπίθα των Κεφαλήνων που έσβησε, τις συνάξεις(λίγες) των δικών μας Αγανακτισμένων ¨,την επίσκεψη του κ. Γερουλάνου και τα πρώτα γιουχαρίσματα, τις αντιδράσεις για τα Ιχθυοτροφεία...
Τα καλυτερότερα και εξυπνότερα άρθρα, αλλά και τον πήχη και στην τοπική δημοσιογραφία να κατεβαίνει επικίνδυνα.
Σίγουρα κάποια αφήνω πίσω., συμπαθάτε με.
Ξεφυλλίζοντας απόψε τα περασμένα, το μυαλό μου στριφογυρίζει στα γιαπιά.
Σταματάει και μετράει με στιγμές, ώρες, μεσημέρια, δειλινά ημέρες, μήνες(32).
Ξεχνάει ο χρόνος;
¨Όχι ,θυμάται, τα γράφει όλα και τα φυλάει.
Τα κάνει καράβια και ιστορίες
Φτάνει χρόνος καινούργιος.., να τον ζήσετε, να τον χαρείτε, μην του κρυφτείτε, είναι δικός σας, είναι ο χρόνος σας.
“Ερχόμαστε
Φεύγουμε
Θυμόμαστε
Πονάμε
Ξεχνάμε
Γελάμε
Είναι όλα μια μικρή βροχή που πέφτει αργά
Κάποιο μοναχικό ξέσπασμα
Περιμένοντας τη νύχτα να φέρει τον ήλιο
Θα τα πούμε...
Καλημέρα.”
Πάνος Μυρμιγγίδης.-”Το Ξημέρωμα”
Καλή χρονιά!
Ελευθερία Κουλουριώτου Δημοσιογραφος Ε.ΡΑ.Κ
