
Όπως αποκάλυψε η εκπρόσωπος του οίκου Νικολέτ Τόμκινσον, το κύπελλο φυλασσόταν επί 16 ολόκληρα χρόνια ως θησαυρός από την οικογένεια, η οποία κατάφερε να το διαφυλάξει από τις λεηλασίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, θάβοντας το ακόμη και μέσα στις οικογενειακές καλλιέργειες. «Βρισκόταν στα χέρια της οικογένειας περνώντας από γενιά σε γενιά. Πιστεύουμε ότι το είχαν διακοσμημένο πάνω στο τζάκι, αφού ήταν κάτι για το οποίο ήταν υπερήφανοι.».

Ο συνονόματος εγγονός του Σπύρου Λούη, μιλώντας στα «ΝΕΑ» δήλωσε πως «Πήρα την απόφαση όπως αποφασίζει κάποιος να πάρει ένα πικρό φάρμακο.Το κειμήλιο δεν έφυγε από το σπίτι ποτέ. Πέρναγε από χέρι σε χέρι και από γενιά σε γενιά. Υπάρχουν λόγοι σήμερα που με αναγκάζουν να εκποιώ ένα τέτοιο αντικείμενο. Πήρα την απόφαση πριν από δύο χρόνια και μέσω γνωστών ενημέρωσα διάφορους οίκους, ανάμεσά τους και τον Christie's, ότι το πουλάω. Αυτοί ενδιαφέρθηκαν, το εκτίμησαν και μετά ήλθα σε επαφή με το ελληνικό κράτος για να ολοκληρωθεί η διαδικασία και να βγει στο σφυρί».

Αντίγραφο του κυπέλλου υπάρχει στο μουσείο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στη Λοζάνη της Ελβετίας. Ο Σπύρος Λούης έγινε εθνικός ήρωας όταν νίκησε στον Μαραθώνιο των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896!

