Τέλειωσα με άριστα,
μα...δεν έχω ευχάριστα μαμά,
¨Άκουσε με λίγο μαμά,
μια μικρή, μικρή χώρα κατέληξε η Ελλάδα, μια μικρή, μικρή, πυκνοκατοικημένη
πολιτικά χώρα.
34 κόμματα!.
Μια κυψέλη με “βασίλισσα ”της την παραζάλη.
Αναρωτιέμαι μήπως έχουν αρχίσει να μας συναρπάζουν περισσότερο από ποτέ τα ταξίδια
σε άγνωστες ιδεολογικές “χώρες”;
Τελικά, πάντα από ένα θαύμα γλύτωνε η Ελλάδα;
Ακούστε με λίγο καλοί μου,
Τις απορίες σας για
τον εκλογικό ιό(όχι τον νόμο), του Μάη του 2012 και τις
επιπτώσεις του, μπορείτε να τις λύσετε
ανατρέχοντας στο Σύνταγμα του 1864 που όρισε το σύστημα της ψηφοφορίας δια
σφαιριδίου.
Οι κάλπες ,τότε ,ήταν ορθογώνια μεταλλικά κουτιά, σαν τους τενεκέδες.
Ήταν κλειστά απ΄όλες τις πλευρές ,εκτός από μία τρύπα
στην οποία υπήρχε ένας χοανωτός σωλήνας.
Μέσα σ αυτό το σωλήνα, που είχε διάμετρο 12 εκατοστών, ο
ψηφοφόρος έβαζε το χέρι του και έβαζε το σφαιρίδιο.
(Η λέξη ψήφος αρχικά προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα την
οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων).
Σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες, όσοι υποψήφιοι.(σκέτη τενεκεδούπολη δηλαδή)
Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που
αντιστοιχούσαν εξωτερικά σε δύο χρώματα, το άσπρο(θετική ψήφος) και το
μαύρο(αρνητική ψήφος).¨
Ήταν και βαμμένη η μισή μαύρη και η μισή άσπρη.
Από αυτόν το χαρακτηρισμό μαύρο-άσπρο ξεκινάνε και οι
παροιμιώδεις εκφράσεις για τους αποτυχόντες υποψήφιους: “Τους μαυρίσανε”,
“αυτός έφαγε μαύρο” και άλλοι ανάλογοι χαρακτηρισμοί της εκλογικής
αποτυχίας.
Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει από όλες τις κάλπες(ού ουφ!)
και να πάρει από τον υπάλληλο που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη το σφαιρίδιο.
Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του
υποψήφιου(άραγε με τον τόνο της φωνής τους ρύθμιζε και το αποτέλεσμα;)
Ο ψηφοφόρος έριχνε σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο
τμήμα της κάλπης ενώ μόνο σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στο λευκό.
Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό και να αποφύγουν
λαθροχειρίες , η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, (έχω έναν
προβληματισμό, από τι υλικό ήταν το σφαιρίδιο; )για να αναγνωρίζεται στην
καταμέτρηση.
Πολλοί ψηφοφόροι που είχαν ιδιαίτερο λόγο να φαίνεται η
ψήφος τους, δάγκωναν το σφαιρίδιο, πριν το ρίξουν λέγοντας: ”Νά, μαύρο και
δαγκωτό”, δηλαδή, μαύρισε τον τάδε υποψήφιο.
Άλλοι, πάλι, έριχναν σφαιρίδια με το όνομα τους ή και
επιχρυσωμένο και έτσι έβαζαν σε μπελάδες (τους μπαγάσηδες)τις εφορευτικές
επιτροπές , που μάλωναν, αν τα σφαιρίδια αυτού του τύπου ήταν έγκυρα ή άκυρα.
Η τρύπα της κάλπης όταν έμπαινε το χέρι ήταν μία ,ώστε να
μην καταλαβαίνει ο άλλος, που θα σε έβλεπε, αν ψηφίζεις προς το άσπρο ή το
μαύρο.'
Έτσι ο ψηφοφόρος , βάζοντας το χέρι έριχνε ψήφο δεξιά ή
αριστερά, αν ήθελε να κατά-ψηφίσει (προς το μαύρο).
Το Σύνταγμα του 1911 το κατάργησε., χρησιμοποιήθηκε και
στις εκλογές του Μαρτίου 1912 και διατηρήθηκε έως και τις βουλευτικές εκλογές
του 1920.
Εκλογές 6 Μαΐου του 2012!
Εκλογές με μπόνους και...πόνους!
Οι εκλογές σφυροκόπημα.
Οι εκλογές πυρ κατά βούλησιν.
Οι εκλογές καθ΄ υπόδειξιν, με συντρόφους ,με
συγκάτοικους, με συνοδοιπόρους ,με συνεπιβάτες ,με σχέσεις, με υποσχέσεις, με
δεσμά ,με αγάπες, με έριδες ,με όνειρα, με λύσεις,, με πάθη, με λάθη, με
το το έτυχε και πέτυχε.
Εκλογές “Τα είδαμε όλα και τα είδανε όλα!
Το ΠΑΣΟΚ από 41,83% το 2009 στα νησιά μας, βρήκε βράχο
στην κατηφόρα και σταμάτησε στο 11 και κάτι τις .
Έσυρε τον ξεχαρβαλωμένο αραμπά όσο μπορούσε ο
Μοσχόπουλος, σπρώχτηκαν ψήφοι από
απέναντι( με την λογική της διπλής ψήφου), όμως τους έφυγαν πολλοί δικοί τους
που από καιρό είχαν πάψει να είναι δικοί τους.
Ακόμη και αυτοί που ήρθαν οργανωμένα από την Αθήνα
κατέβηκαν σε άλλη “στάση”.
Η ΝΔ από 33,04 το 2009
κοντοστάθηκε στο 18 % και κάτι ψιλά.
Δηλ. “Νά, μαύρο και δαγκωτό Αλεκοπαρέα” !
Είχαν που είχαν ξεφύγει, το αγροτικό μύριζε κοπριά από
μακριά και...
trangic,
πίσω από τις λέξεις κρυβόταν ο Αλέξης με 19% παρά κάτι ψιλά, ο Καμμένος τους
καψάλλισε και ταυτόχρονα εγέρθειτο και
η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (λαμβάνοντας από παντού ψηφαλάκια).
Ε λοιπόν, ναι, το εκλογικό αποτέλεσμα τοπικά, το
διαμόρφωσε ο Αλέξανδρος Παρίσης.
Μια χαλαρή
,αναγνωριστική βόλτα στις βιτρίνες των πεπραγμένων του “Μεγάρου” θα σας πείσει
ότι αυτή είναι η αλήθεια.
Την συνταγή τους, δεν θα την βρει κανείς, ακόμη και αν
την αναζητήσει στους καλύτερους τσελεμεντέδες
Το πως δένουν τα γλυκά τους, είναι ένα κράμα μαγείας και
χημείας!
Οφείλω δε να αναγνωρίσω ότι στην παράσταση: “Το ναι
αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του όχι” που έδωσαν, ήταν όλοι υπέροχοι μέχρι και
τον τελευταίο “κομπάρσο”.
¨Όλοι και όλα θα μείνουν στην οθόνη της ψυχής μας, στη
μνήμη για όσους τα αποτύπωσαν ,καθισμένοι στο ημίφως της θεατρικής πράξης.
Εν πάσει περιπτώσει , αν και εδώ , μιλάμε για την ΠΤΩΣΗ,
η εβδομάδα της Διερευνητικής τελείωσε και μένει να δούμε εάν ο “Πρόεδρος”
έχει κάποιον “άσσο” στο μανίκι.
Αν όχι,
Οι επόμενες εκλογές θα απαιτήσουν και πάλι διαθεσιμότητα.
Σωματική ,κομματική ,χρονική, πνευματική, συναισθηματική.
Ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε από τώρα.
Ποιός από εμάς είναι διαθέσιμος;
Και για ποιούς;
Για ποιόν;
Οι επόμενες
εκλογές..,
είναι ένας δείπνος μυστικός,
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός,
Ελευθερία Κουλουριώτου Δημοσιογράφος Ε-ΡΑ-Κ