Πρίν 3 χρόνια την Δευτέρα 08.03.2010 δημοσίευσα ένα άρθρο στον τοπικό
τύπο με τίτλο "Περιφερειακότητα και Πανεπιστημιακότητα στο Ιόνιο".
Ο σκοπός που αρθρογραφώ κατα καιρούς από τότε ήταν και είναι η συνεισφορά στην επιβίωση του Τεχνολογικού Ιδρύματος της Επτανήσου και όχι η περιβολή μου με το μανδύα του μάντη κακών, ούτε η καλλιέργεια κενής πολιτικής εικόνας. Διαβάζοντας τα τεκταινόμενα, μέ λύπη διαπιστώνω πως απέτυχα. Ολα όσα έχω δημόσια πεί για τα διαρθρωτικά προβλήματα, τις περίεργες και φυγόκεντρες διοικούσες επιτροπές από την ιδρυτική εποχή Αρσένη αλλά και για τα άλλα πολύ βαθύτερα αίτια των κλυδωνισμών, από την εποχή που ήμουν δημοτικός σύμβουλος Πάλης το 2004, έχουν δυστυχώς επιβεβαιωθεί.
Ο σκοπός που αρθρογραφώ κατα καιρούς από τότε ήταν και είναι η συνεισφορά στην επιβίωση του Τεχνολογικού Ιδρύματος της Επτανήσου και όχι η περιβολή μου με το μανδύα του μάντη κακών, ούτε η καλλιέργεια κενής πολιτικής εικόνας. Διαβάζοντας τα τεκταινόμενα, μέ λύπη διαπιστώνω πως απέτυχα. Ολα όσα έχω δημόσια πεί για τα διαρθρωτικά προβλήματα, τις περίεργες και φυγόκεντρες διοικούσες επιτροπές από την ιδρυτική εποχή Αρσένη αλλά και για τα άλλα πολύ βαθύτερα αίτια των κλυδωνισμών, από την εποχή που ήμουν δημοτικός σύμβουλος Πάλης το 2004, έχουν δυστυχώς επιβεβαιωθεί.
Σκέφτηκα όμως να αρχίσω να τα παραθέτω, με σειρά υπαγορευόμενη από τις τρέχουσες εξελίξεις. ϊσως είναι χρήσιμα σε σκεπτομενους που ενδιαφέρονται να συνεισφέρουν στον σισύφειο αγώνα καθιέρωσης, ευστάθειας και προόδευσης των πνευματικών ιδρυμάτων στην Επτάνησο.
Οι λόγοι:
1. αφήνουμε για 14 χρόνια να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη. Περιορίζαμε την δράση σε δημόσιες σχέσεις εξωραισμού.
2. δέν βλέπουμε τις αληθινές αιτίες αλλά βλέπουμε άνετα εξιλαστήρια πρόσωπα. Τα βάλαμε με τον υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο.
3. Δέν ξέρουμε κατα βάθος τον αντίπαλο σε αυτόν τον δίκαιο αγωνα. Ο αντίπαλος είναι η ανταγωνιστικότητα μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα.
4. Δέν υπάρχει ενιαίο εξορθολογισμένο μέτωπο αλλά μιά βαβυλωνία επιχειρημάτων, αρχής γενομένης από το ίδιο το διδακτικό ερευνητικό προσωπικό των ΤΕΙ. Κάποιοι σοφοί από αυτούς σιωπούν.
5. Δέν συνειδητοποιούμε πως το Αυτοδιοίκητο του ΤΕΙ αλλά και ο κεντρικός σχεδιασμός είναι μύθοι που εμποδίζουν την τοπική κοινωνία να εμπλακεί για να το βγάλει από την κρίση. Οι τοπικές κοινωνίες εντός και εκτός νήσων Ζακύνθου Λευκάδος και Κεφαλληνίας δέν υστερούν πολιτικά στην σύγκριση με εκείνη της Κέρκυρας. Ομως, κάθε φορά που το ΤΕΙ βουλιάζει ψάχνει την τοπική κοινωνία και κάθε φορά που νομίζει πως αναπνέει την βαυκαλίζει.
6. Η τοπική κοινωνία αποζητάει ηγήτορες προόδου και όχι διαχειριστές υφισταμένων πλαισίων. Οταν όλα τα πανεπιστήμια σήμερα αποκτούν συμβούλια διοίκησης από λαμπρές προσωπικότητες και όχι απαραίτητα από καθηγητές, δέν μπορεί να λείπει η πολιτική ηγεσία της κοινωνίας μέσω αυτών που η ηγεσία επιλέγει. Πως αφέθηκε ένα τέτοιο ίδρυμα στον αυτόματο μιάς "διοικούσας επιτροπής"-ιερατείου, παλαιάς κοπής; Πως αφέθηκε παθητικά ως βορά του κεντρικού σχεδιασμού; Τώρα ψάχνουμε εντόπιες προσωπικότητες για στήριξη όπως και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο έψαξε για πρυτανικές παρεμβάσεις διασφάλισης της "πανεπιστημιακής" (περιέργως και ισοδύναμα "κερκυραικής") καθαρότητας του.
Παραθέτω το κείμενο όπως ως ειχε τότε. Τα τότε επίκαιρα στοιχεία κλπ. δέν αποκρύπτουν την σημερινή επικαιρότητα της ουσίας του:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(8 Μαρ. 2010). ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΤΗΤΑ στο Ιόνιο: η ενότητα μέσα από την εξάπλωση και η διάσπαση μέσα από την «ενότητα»
Ο κ. εκπρόσωπος της ΔΑΠ/ΝΔΦΚ του Ιονίου Πανεπιστημίου της Κέρκυρας (το οποίο ως γνωστόν ετεροπεριορίστηκε μέχρι το 2004 γεωγραφικά στην Κέρκυρα ενώ από τότε μέχρι σήμερα αυτοπεριορίζεται παντοιοτρόπως πάλι στην Κέρκυρα, παρά την περι του αντιθέτου εξαγγελία του πολιτικού ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου το 1982) αποφάσισε (βλ. ανάρτηση στην ιστοσελίδα του πρ. υπουργού κ. Δένδια, http://www.nikosdendias.gr/forum.php?id=25) να ανακοινώσει την πολιτική θέση της στο επαναφερθέν ζήτημα της συνεχιζόμενης μη εξάπλωσης του Πανεπιστημίου στην υπόλοιπη Επτάνησο (σε αντίθεση με ότι σκοπίμως και εξ’ αρχής και επιτυχημένα έπραξε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου) επαναφέροντας -και περιστρεφόμενη γύρω από- το ψευδεπίγραφο ιδεολόγημα πως «η διασπορά του Ιονίου Πανεπιστημίου απειλεί την ενότητα του».
Εφθασε μάλιστα στο σημείο να επικρίνει αβίαστα τον εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό του κ. Γ. Αρσένη για την ίδρυση ΤΕΙ ανεπτυγμένων ανά την επικράτεια, ή να χαρακτηρίζει τον προβληματισθέντα επί του θέματος κ. Μαχειμάρη ως «τον άνθρωπο που η Κέρκυρα ατύχησε να έχει Νομάρχη» και άλλα βαρύγδουπα όπως «καθώς θεωρούμε πλέον τον κ. Μαχειμάρη αφερέγγυο, επικίνδυνο και κατώτερο των περιστάσεων για ένα ζήτημα που είναι ζωής και θανάτου (!) για το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Παράλληλα, καλούμε το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κέρκυρας να επαναφέρει άμεσα στην τάξη τον Νομάρχη και να αφαιρέσει από τον τελευταίο τον χειρισμό ενός τόσο σημαντικού θέματος, ενώ καλούμε την Σύγκλητο και τους προέδρους των Τμημάτων να τοποθετηθούν με σαφήνεια απέναντι στο ζήτημα, διατρανώνοντας την βούληση της πανεπιστημιακής κοινότητας να διατηρηθεί ο ενιαίος ΠΑΝ-επιστημιακός της χαρακτήρας».
Επειδή ή χρονική επιβίωση του δημοσιεύματος αυτού δείχνει ότι η θέση αυτή δεν μετεβλήθη από τότε μέχρι σήμερα, και επειδή εις πείσμα όσων δηλώνει ο κ. εκπρόσωπος της φοιτητικής αυτής παρατάξεως ήτοι «πρέπει να επαναλαμβάνουμε ότι δεν βλέπουμε καμιά σύνδεση ανάμεσα στις έννοιες Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και Ιόνιο Πανεπιστήμιο», οι έννοιες Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και Ιόνιο Πανεπιστήμιο συνδέονται με την ίδια ακριβώς λεκτική σοφιστεία που ο ίδιος χρησιμοποίησε («η διασπορά απειλεί (πάντα) την ενότητα» …ιδίως όταν πρόκειται για πανεπιστήμιο), καλό θα ήταν η ΔΑΠ του Ιονίου Πανεπιστημίου να στοχαστεί επί των ακολούθων ερωτημάτων ώστε να διερευνήσει και να μας διαφωτίσει, λόγω συμπτωματικής γεωγραφικής γειτνίασης και με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κερκύρας και με την Περιφέρεια Κερκύρας και υπολοίπων Νήσων:
Εάν επέδρασε ποτέ (πόσες φορές και πώς) το Ιόνιο Πανεπιστήμιο της Κέρκυρας ή τα μέλη ΔΕΠ κεχωρισμένα, στον στρατηγικό σχεδιασμό των αναπτυξιακών προγραμμάτων της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και, αντίστροφα, εάν η τελευταία παρενέβη ποτέ πολιτικά στις κυβερνήσεις για την προώθηση επιδιώξεων του Πανεπιστημίου συμπεριλαμβανομένης και της γνωστικής του διεύρυνσης με νέα αντικείμενα προκειμένου να «υπηρετήσει» τους σκοπούς της και τις «χαραγμένες» της πολιτικές.
μήπως και η δραστηριότητα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων στα υπόλοιπα Επτάνησα τείνει βαθμιαία να καταστεί συμβολική αντί ουσιαστική και περιοριζόμενη στα απολύτως απαραίτητα, επειδή η ενασχόλησή της με αυτά έπληξε την «ενότητά» της ;
Επίσης, μήπως η εν τοις πράγμασι μηδενική έως ανύπαρκτη συνεκτικότητα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων ως λειτουργικής διοικητικής και αναπτυξιακής αλλά και πολιτισμικής οντότητας οφείλεται σε αυτήν ακριβώς την απευκταία πολυδιάσπαση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων δηλαδή την απώλεια της πολύτιμης «ενότητας» της εξ’ αιτίας της άχαρης και απρόθυμης προσπάθειας να καταπιάνεται -αναγκαστικά κατά καιρούς- με τα λεγόμενα «αλλότρια» (δηλαδή μη κερκυραικά) θέματα;
Ν. Σολωμός
Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος
Πάλη, Κεφαλληνίας
