Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2008 στο ιστολόγιο thebouble.blogspot.grως απάντηση στην έμμονη απαίτηση ενός φίλου και συνταξιδιώτη του διαδικτύου να σχολιάσω την ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του Συνασπισμού. Το κείμενο αναδημοσιεύθηκε και στο ιστολόγιο του Συνασπισμού Αχαΐας ενώ ακολούθησε σύντομος αλλά ενδιαφέρον διάλογος.
Το αρχικό κείμενο μαζί με τη συζήτηση που ακολούθησε παραθέτω εδώ ως πρώτη συνεισφορά στον διάλογο που ανοίγει το ηλεκτρονικό περιοδικό esto.gr για την Αριστερά, τα Κινήματα, το παρόν και το μέλλον τους ως μια απόδειξη ότι η κοινωνία έχει πριν πάρα πολύ καιρό αρχίσει αυτό το διάλογο.
Το μόνο που οφείλω να προσθέσω είναι αυτό που η ιστορία των Κρίσεων μας διδάσκει: μετά από τις συντάξεις, τους μισθούς, τις δημόσιες τηλεοράσεις, την παιδεία και την υγεία, η Κρίση έχοντας αποτελειώσει την κοινωνία, κάποια στιγμή στρέφεται κατά του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Όταν έρθει αυτή η στιγμή δεν κάνει εξαιρέσεις, δεν χαρίζεται σε κανέναν, σαρώνει τους πάντες και τα πάντα. Τότε είναι αργά για διαλόγους...
Η κοινωνία έχει ανάγκη από πολιτικά κινήματα. Οι ηγέτες έπονται!
