Σχολιασμός αντιδράσεων από την υπογραφή της Κ.Σ.Σ.Ε Ξενοδοχοϋπαλλήλων...
Σχολιασμός αντιδράσεων από την υπογραφή της Κ.Σ.Σ.Ε Ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Η υπογραφή της Κλαδικής Σύμβασης Ξενοδοχοϋπαλλήλων συνάντησε αντικρουόμενες αντιδράσεις εύκολα αντιληπτές στη στόχευση τους, χρήζουν όμως σχολιασμού:
Σε ότι αφορά την επικοινωνιακή εκμετάλλευση του γεγονότος, μας είναι αδιάφορο ποιος επιχειρεί να προσδώσει στη συμφωνία πολιτικές ή αναπτυξιακές διαστάσεις ευρύτερες της καθαρά εργασιακής σημασίας που έχει για τους Ξενοδοχοϋπαλλήλους, (οι οποίοι διασφάλισαν μισθό και επιδόματα για τα επόμενα 2 χρόνια, την εποχή της απόλυτης εργασιακής απορρύθμισης), όμως έχουμε να παρατηρήσουμε στην Κυβέρνηση ότι αντί για θριαμβολογίες καλό θα ήταν να ξαναδούν το πλαίσιο υποχρεωτικής εφαρμογής και επέκτασης προς όλους για να εφαρμοστεί η Σύμβαση και να μην διακυβεύεται διάλυση των εργοδοτικών οργανώσεων από τις αντιδράσεις των μελών τους.
Στην αντίπερα όχθη συναντήσαμε όπως πάντοτε τις υποκριτικές όσο και υστερόβουλες αντιδράσεις των συνδικαλιστών του Κ.Κ.Ε., της συνδικαλιστικής μειοψηφίας στον κλάδο, οι οποίοι προφανώς προτιμούσαν να απολεστεί και η Σύμβαση στα Ξενοδοχεία αφού την χαρακτήρισαν ως «κατάπτυστη Σύμβαση – καρμανιόλα που εξυπηρετεί την κερδοφορία των εργοδοτών». Είναι κατανοητό πως αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους έναντι των εργαζομένων ενιαία ως παράταξη : Σε όλους τους κλάδους της Οικονομίας όπου πλειοψηφούν, εγκαταλείπουν τους εργαζόμενους έρμαια στις διαθέσεις των εργοδοτών και των ατομικών συμβάσεων, αφού πουθενά δεν επεδίωξαν να υπογράψουν μια συλλογική σύμβαση! Όταν οδηγούν με την ανοχή ή την συνενοχή τους τις αποδοχές των εργαζομένων στα 586 € ποιών την κερδοφορία εξυπηρετούν;
Επιπλέον ψεύδονται ασύστολα για τις υποτιθέμενες συνέπειες της εξαιρετικά περιορισμένου εύρους διευθέτησης του χρόνου εργασίας που συμφωνήθηκε για υπέρβαση του νομίμου ωραρίου κατά 2 ώρες, σε περιπτώσεις αυξημένης πληρότητας (πάνω από 75%). Η δυνατότητα για υπερεργασία 1 ώρας σε περίοδο αιχμής, είχε δοθεί από το 1991 χωρίς ουσιαστικά να χρησιμοποιηθεί από τους εργοδότες. Η απαίτηση για τις 2 ώρες προέκυψε από την εργοδοτική πλευρά, διότι η 1 ώρα υπερκαλύφθηκε από την μνημονιακή διάταξη που κατέστησε υποχρεωτική την 1 ώρα υπερεργασία την ημέρα αν απαιτηθεί από τους εργοδότες, προσαυξημένη μάλιστα μόλις κατά 1,20%. Φαίνεται πως οι «ταξικοί αγωνιστές» δεν έχουν επίγνωση για τις συνθήκες απασχόλησης στον κλάδο, ειδικά την εποχική περίοδο και τις συμφωνίες για δωδεκάωρη - επταήμερη απασχόληση συνήθως υποαμειβόμενη, η περιορισμένη αλλά ασφαλισμένη και αμειβόμενη διευθέτηση τους πείραξε!
Σχολιασμός αντιδράσεων από την υπογραφή της Κ.Σ.Σ.Ε Ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Η υπογραφή της Κλαδικής Σύμβασης Ξενοδοχοϋπαλλήλων συνάντησε αντικρουόμενες αντιδράσεις εύκολα αντιληπτές στη στόχευση τους, χρήζουν όμως σχολιασμού:
Σε ότι αφορά την επικοινωνιακή εκμετάλλευση του γεγονότος, μας είναι αδιάφορο ποιος επιχειρεί να προσδώσει στη συμφωνία πολιτικές ή αναπτυξιακές διαστάσεις ευρύτερες της καθαρά εργασιακής σημασίας που έχει για τους Ξενοδοχοϋπαλλήλους, (οι οποίοι διασφάλισαν μισθό και επιδόματα για τα επόμενα 2 χρόνια, την εποχή της απόλυτης εργασιακής απορρύθμισης), όμως έχουμε να παρατηρήσουμε στην Κυβέρνηση ότι αντί για θριαμβολογίες καλό θα ήταν να ξαναδούν το πλαίσιο υποχρεωτικής εφαρμογής και επέκτασης προς όλους για να εφαρμοστεί η Σύμβαση και να μην διακυβεύεται διάλυση των εργοδοτικών οργανώσεων από τις αντιδράσεις των μελών τους.
Στην αντίπερα όχθη συναντήσαμε όπως πάντοτε τις υποκριτικές όσο και υστερόβουλες αντιδράσεις των συνδικαλιστών του Κ.Κ.Ε., της συνδικαλιστικής μειοψηφίας στον κλάδο, οι οποίοι προφανώς προτιμούσαν να απολεστεί και η Σύμβαση στα Ξενοδοχεία αφού την χαρακτήρισαν ως «κατάπτυστη Σύμβαση – καρμανιόλα που εξυπηρετεί την κερδοφορία των εργοδοτών». Είναι κατανοητό πως αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους έναντι των εργαζομένων ενιαία ως παράταξη : Σε όλους τους κλάδους της Οικονομίας όπου πλειοψηφούν, εγκαταλείπουν τους εργαζόμενους έρμαια στις διαθέσεις των εργοδοτών και των ατομικών συμβάσεων, αφού πουθενά δεν επεδίωξαν να υπογράψουν μια συλλογική σύμβαση! Όταν οδηγούν με την ανοχή ή την συνενοχή τους τις αποδοχές των εργαζομένων στα 586 € ποιών την κερδοφορία εξυπηρετούν;
Επιπλέον ψεύδονται ασύστολα για τις υποτιθέμενες συνέπειες της εξαιρετικά περιορισμένου εύρους διευθέτησης του χρόνου εργασίας που συμφωνήθηκε για υπέρβαση του νομίμου ωραρίου κατά 2 ώρες, σε περιπτώσεις αυξημένης πληρότητας (πάνω από 75%). Η δυνατότητα για υπερεργασία 1 ώρας σε περίοδο αιχμής, είχε δοθεί από το 1991 χωρίς ουσιαστικά να χρησιμοποιηθεί από τους εργοδότες. Η απαίτηση για τις 2 ώρες προέκυψε από την εργοδοτική πλευρά, διότι η 1 ώρα υπερκαλύφθηκε από την μνημονιακή διάταξη που κατέστησε υποχρεωτική την 1 ώρα υπερεργασία την ημέρα αν απαιτηθεί από τους εργοδότες, προσαυξημένη μάλιστα μόλις κατά 1,20%. Φαίνεται πως οι «ταξικοί αγωνιστές» δεν έχουν επίγνωση για τις συνθήκες απασχόλησης στον κλάδο, ειδικά την εποχική περίοδο και τις συμφωνίες για δωδεκάωρη - επταήμερη απασχόληση συνήθως υποαμειβόμενη, η περιορισμένη αλλά ασφαλισμένη και αμειβόμενη διευθέτηση τους πείραξε!
