∆ΙΚΑΣΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΝΕΥΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΟΝ 21ο αιώνα καλούνται πλέον να αντιµετωπίσουν νέες
προκλήσεις και να αποδείξουν την διασυνδετική τους συνεργασία, όχι µόνο µέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά και στην κατάθεση κοινών ερευνητικών προγραµµάτων, στην επεξήγηση και αιτιολογία της παραβατικής και επιθετικής συµπεριφοράς, στην θεραπευτική αντιµετώπιση αυτών που επιδεικνύουν σταθερά και χρόνια βίαιες αντιδράσεις. Η νοµοθερα-πευτική προσέγγιση και η νευρονοµική συµβουλευτική, αποτελούν επιλογή αλλά και υποχρέωση, όλων όσων εµπλέκονται στο χώρο της δικαστικής, προκειµένου να διερευνήσουν την γενετική προδιάθεση του εγκλήµατος, να κατανοήσουν την αιτιολογία της επιθετικότητας και να προλάβουν µελλοντικές πράξεις βίας. Το γονίδιο του νόµου συνυπάρχει µε το γονίδιο της ηθικής, αλλά και µε αυτό της παραβατικότητας. Αποτελεί λοιπόν ελεύθερη και συνειδητή επιλογή η αποκλίνουσα συµπεριφορά, ή το άτοµο είναι γενετικά προσανατολισµένο στην επίδειξη βίας και το ρόλο του εκλυτικού αιτίου, αναλαµβάνουν εναλλακτικά οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, ή/και η ψυχολογική κατάσταση του ατόµου; Πόσο πραγµατικά βίαιος είναι ο θύτης, σε ποιο βαθµό έχει ο ίδιος επηρεαστεί από την επιθετική του συµπεριφορά, µε ποιο τρόπο βιώνει την δική του τραυµατική εµπειρία; Τελικά, ποιον δικάζουµε στο εδώλιο του κατηγορουµένου: µια συνειδητή εγκληµατική πράξη, ή µια αλλοιωµένη εγκεφαλική δραστηριότητα; Οι αίθουσες των δικαστηρίων δεν αποτελούν πλέον τον χώρο αντιπαράθεσης µεταξύ των δικαστών, των νοµικών και των ειδικών της ψυχικής υγείας, αλλά ένα κοινό στάδιο επιστηµονικής συνεργασίας και ανταλλαγής εποικοδοµητικών απόψεων. Ο δικαστής είναι πλέον και θεραπευτής, ο νοµικός είναι ενήµερος για τα νευροψυχολογικά ερευνητικά πρωτόκολλα και ο νευροψυχολόγος κατανοεί την νοµική βάση των ευρηµάτων του. Η Νευρονοµική στον 21ο αιώνα αποτελεί την επιστηµονική πρόκληση για όλους µας, και µας καλεί να δώσουµε απαντήσεις, αλλά και να διερευνήσουµε τα επαγγελµατικά και προσωπικά µας όρια.
Ο Φραγκίσκος Ραγκούσης, γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 1968 από την “Ευαγγελική” και εισήχθη στη Νοµική Σχολή Αθηνών. Από το 1975 ασκεί µάχιµη Ποινική ∆ικηγορία. Είναι παντρεµένος µε την Αµαλία Βαρότση και απέκτησαν την Λίλα, α. ∆ικηγόρο και τον Θεµιστοκλή, πολιτικό µηχανικό.
Χειρίζεται υποθέσεις µε µεγάλο κοινωνικό και νοµικό ενδιαφέρον όπως, υπόθεση Μονσελά, υπόθεση Νικολαΐδη-Καλαθάκη, υπόθεση Πατριαρχείου Ιεροσολύµων, υπόθεση απαγωγών και βασανισµών Πακιστανών, υπόθεση απαγωγής Παναγόπουλου, υπόθεση “Μαρσελίνο”, και πλήθος βαρύτατων ποινικών υποθέσεων. Υπερασπίστηκε τους Ξηρούς, µέλη της Ε.Ο “17Ν” και τα µέλη της Ε.Ο “Συνωµοσία Πυρήνων της Φωτιάς”. Ως πολιτική αγωγή έχει παρασταθεί στην υπόθεση κατάρρευσης κτιρίου µε ανθρώπινα θύµατα στον σεισµό του 1999, στην δολοφονία Τσαλικίδη για το σκάνδαλο των υποκλοπών της Vodafone, καθώς και σε υποθέσεις πολιτικών στόχων από ρατσιστικές επιθέσεις.
Έχει συνεργαστεί µε τα Υπουργεία Εθνικής Άµυνας και ∆ικαιοσύνης. Έχει δώσει διαλέξεις σε Πανεπιστήµια και σε διεθνή Forum.
