Συνοδεύτηκε στην τελευταία του κατοικία ο Μητροπολίτης.

Με πλήθος κόσμου και μέσα σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία του Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Σπυρίδωνος στην Μητρόπολη.

Εκεί ήταν όλη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του τόπου. Τον επικήδειο εκφώνησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεθώνης κ. Γκίλης. Χαιρέτησαν η Βουλευτής κ. Αφρ. Θεοπεφτάτου, ο Δήμαρχος κ. Αλ. Παρίσης, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Π. Δρακουλόγκωνας αντί του Περιφερειάρχη, ο κ. Σ. Κουρής, και η κ. Μοσχονά, από το Λύκειο Ελληνίδων., αλλά κι άλλοι πολλοί ιερείς. Στεφάνι έστειλε και ο Πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς.

Ακολούθησε πομπή προς τον Άγιο Νικόλαο, εκεί περίμεναν πούλμαν για τον Άγιο Γεράσιμο σε όσους θέλανε να πάνε, για την ταφή του στη Μονή.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. κ. Σπυρίδων εγεννήθη, εν Πειραιεί το έτος 1926. Το έτος 1953 απεφοίτησε της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εχειροτονήθη Διάκονος τον Μάρτιον του έτους 1951 και Πρεσβύτερος τον Ιανουάριον του 1954 υπό των τότε Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Ευρίπου κ. Αλεξίου και Ρωγών κ. Διονυσίου, σεπτή Εντολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κύρου Σπυρίδωνος.

Υπηρέτησεν ως Διάκονος εις τον Ιερόν Ναόν Αγίου Βασιλείου (Μετσόβου και Μπουμπουλίνας) Αθηνών από του έτους 1951 και τον Ιανουάριον του έτους 1954 εχειροτονήθη Πρεσβύτερος εν τω αυτώ Ιερώ Ναώ.
Ακολούθως υπηρέτησεν ως Γραμματεύς και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης από του έτους 1954 – 1971, υπηρετών ταυτοχρόνως, από μεν του έτους 1954 – 1958 Προϊστάμενος και Ιεροκήρυξ του Μητροπολιτικού Ναού Παναγίας Δεξιάς, του οποίου εγένετο και κτήτωρ. Από δε του έτους 1958 – 1971 Προϊστάμενος και Ιεροκήρυξ του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Θεσσαλονίκης.

Το έτος 1972 επέστρεψεν εις την γενέτειράν του, τον Πειραιά, τοποθετηθείς εις τον Ιερόν Ναόν Ευαγγελιστρίας, ως Προϊστάμενος και Ιεροκήρυξ αυτού, κληθείς μετ’ ολίγον υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Κύρου Χρυσοστόμου του Ταβλαδωράκη να αναλάβει την Πρωτοσυγκελλίαν και της Ιεράς αυτής Μητροπόλεως, οπότε και ο εν αρετή και Αγιότητι βίου διακρινόμενος, σοφός αυτός Ιεράρχης, επρότεινεν αυτόν, ως βοηθόν Επίσκοπόν Του, το έτος 1976.

Η εις Τιτουλάριον Επίσκοπον Νεοχωρίου χειροτονία αυτού εγένετο την Κυριακήν, εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εν τω πανηγυρίζοντι Ιερώ Ναώ Ευαγγελιστρίας Πειραιώς (15.8.1976).

Μητροπολίτης Κεφαλληνίας εξελέγη, υπό της Σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Μάϊον 1984 και την 3ην Ιουνίου εγένετο η ενθρόνησις αυτού εις τον Ιστορικόν Αρχιεπισκοπικόν Θρόνον της Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας, αναδειχθείς κατά κοινήν ομολογίαν άριστος οιακοστρόφος του σκάφους της Κεφαλληνιακής Εκκλησίας κατορθώσας τον ήρεμον και γαλήνιον πλούν αυτού.

Με πρωτοβουλία του ανοικοδωμήθησαν εις όλας τας Ιεράς Μονάς νεότευκτα κτίρια, ηγουμενεία, τραπεζαρίες, αρχονταρίκια, ξενώνες, ίδρυσε το Εκκλησιαστικόν Μουσείον εις την Ιεράν Μονήν Αγ. Ανδρέου.