Μερικοί προχωρούν ακόμη περισσότερο και με κυνισμό προβάλλουν τη λαθροχειρία ότι δεν ισχύει πια η αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο.
Όσοι υποστηρίζουν αυτές τις λογικές παραγνωρίζουν ότι τα μνημόνια προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν μια βαθειά τομή στην ελληνική κοινωνία, ότι διέρρηξαν κοινωνικές συμμαχίες της αστικής τάξης και των κομμάτων της.Τα μνημόνια «κατάπιαν» κόμματα και διέλυσαν το παλιό πολιτικό σύστημα. Δεν πρόκειται λοιπόν για μια επιφανειακή διαίρεση η οποία κλείνει και δεν μας αφορά. Η μόνη διαφορά που έκλεισε είναι μεταξύ των κομμάτων που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο,δυστυχώς με την αναδίπλωση της ηγεσίας του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ .Όμως στην κοινωνία αυτή η διαφορά όχι μόνο παραμένει αλλά εντείνεται. Ότι υπάρχει στη ζωή περνά και στη συνείδηση ,παρά την στρέβλωση που επιχειρούν να δημιουργήσουν.
Η κορυφαία στιγμή αυτής της αντίθεσης ήταν το δημοψήφισμα με το 62% των πολιτών παρά τους μύριους όσους εκβιασμούς που ψήφισε το όχι.
Τα μνημόνια στρατηγική επιλογή και όχι προσωρινή παρένθεση
Τα μνημόνια δεν αποτελούν ένα πλαίσιο προσωρινών αντεργατικών πολιτικών. Συνιστούν ένα σχέδιο συνολικής νεοφιλελεύθερης ,καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας ,ριζικής τροποποίησης του κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων,δραματικής υποβάθμισης της χώρας στον ευρωπαϊκό καταμερισμό.
Τα μνημόνια εφαρμόζονται στη χώρα μας για να συγκαλυφθούν και να αντιμετωπιστούν οι δομικές αναπηρίες της ευρωζώνης. Καταστρέφεται η χώρα για να διασωθεί το ΕΥΡΩ. Είναι μια μακρόχρονη στρατηγική απότομης προσαρμογής στο μοντέλο φτηνής και υποβαθμισμένης εργασίας ,ακύρωσης της δημοκρατίας ,της εθνικής αυτοτέλειας και της λαϊκής κυριαρχίας.Είναι το μοντέλο της ακραία νεοφιλελεύθερης αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης στις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης.Γιαυτό το λόγο η εναλλακτική λύση που προτείνει η ριζοσπαστική αριστερά δε μπορεί να υλοποιηθεί ,παρά μόνο αν αμφισβητήσει και συγκρουστεί με τον πυρήνα της στρατηγικής τους που είναι ο μηχανισμός της ευρωζώνης. Αυτό ήταν το οδυνηρό δίδαγμα της επτάμηνης διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ,το οποίο αγνόησε επιδεικτικά η σημερινή ηγεσία του.
Η εθνική συναίνεση και η πολιτική σταθερότητα ,εργαλεία απόκρουσης των κοινωνικών αντιστάσεων
Για να πετύχουν λοιπόν το στόχο τους για απρόσκοπτη εφαρμογή αυτών των αντεργατικών πολιτικών χρειάζονται ένα μνημονιακό πολιτικό σύστημα διευρυμένο , που να λειτουργεί ως καθεστώς και να αποκρούει πιο αποτελεσματικά τους κοινωνικούς αγώνες . Χτίζουν, με τις ευλογίες του ευρωπαϊκού κατεστημένου, ένα τείχος προστασίας των από πάνω απέναντι στις υποτελείς τάξεις. Γνωρίζουν όλοι ότι το 3ο μνημόνιο δεν βγαίνει, ότι δεν μπορεί να υλοποιηθεί, ότι θα προκαλέσει φοβερά πλήγματα και μεγάλη αντίδραση της κοινωνίας .
Η πολιτική σταθερότητα που επικαλούνται ,η εθνική συναίνεση που επιζητούν είναι το στρατηγικό σχέδιο μιας νέας διευρυμένης πολιτικής συμμαχίας ώστε να διασφαλίσει η αστική τάξη την κυριαρχία της ενάντια στο λαό.
Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να μην ηττηθεί το ΟΧΙ του λαού .
Να συνεχιστεί ο αγώνας. Να έχει ισχυρά ερείσματα μέσα στη βουλή .
Η Λαϊκή ενότητα είναι η δύναμη που μπορεί με τον καλύτερο τρόπο να εκφράσει με συνέχεια και συνέπεια αυτόν τον αγώνα γιατί διαθέτει μια πραγματικά εναλλακτική πρόταση,έχει σταθερή σχέση με το κίνημα, συνδιάζει την πάλη για το σήμερα με το όραμα μιας σοσιαλιστικής προοπτικής.
Οι πολίτες της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης να πουν ΟΧΙ στα μνημόνια, στον νεοφιλελευθερισμό και την συνεχιζόμενη εξαθλίωση.
