Κόβω προσεχτικά τις σελίδες του ημεροδείκτη.
Κυριακή 17 Ιουνίου .
+ Β΄Ματθαίου των Αγιορειτών Πατέρων και... των εθνοπατέρων.
Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι, που ανατρέπουν την φαντασία..
Πάντως νέα Σελήνη
έχουμε στις 19 Ιουνίου 4:25 π.μ.
Η ζωή τον Ιούνιο μετατράπηκε σε μια εκστρατεία με στόχο
να συνειδητοποιήσουν κάποιοι γιατί “αγοράζουν” το τίποτε.
Το “ΤΙΠΟΤΕ” πάντως ,δεν το αγόρασε ακόμα κανείς.
Η ζωή τον Ιούνιο είναι γεμάτη ένστικτα και ο διχασμός κι ο τριχασμός
της προσωπικότητας μας έγινε της “μόδας”.
Το πάθαμε γιατί χαζέψαμε πολύ πόλεμο τελευταία “Χειρο-σίμα
Αγάπη μου”,.
Η τέχνη της χειραψίας αποτελεί ειδική παράγραφο στη γλώσσα
του σώματος.
Το χαλαρό φευγαλέο άγγιγμα προδιαθέτει αρνητικά, μια ζεστή
χειραψία συχνά κάνει “κλίκ” στην αμοιβαία συμπάθεια, το χαστούκι εκφράζει
ψυχικό ανα-βρασμό που ενεργοποιεί την βαλβίδα περιστροφής της χύτρας -συγνώμη-
του θυμού ήθελα να πω, που σφυρίζοντας ως υπερταχεία τραίνου πίπτοντας ως
ράβδος αντί λόγου, προκαλεί ευρυαγγεία ,
αναλόγως δε το σημείο της γνάθου που εφαρμόζεται δύναται να προκαλέσει ανήκουστων
βλάβη .
Η γροθιά εκφράζει
την τάση διεκπεραίωσης των
εκκρεμοτήτων, την δράση και ενδεχομένως
και την αποδίμησην εις Κύριων , αλλά και την απόδραση....
Από το”κόψε” των παρεξηγήσεων έως το “give me five” των συμπαικτών, για τις
σχέσεις κάνουνε κυριολεκτικά ότι περνάει από το χέρι τους οι πολιτικοί μας.
¨Ητανε να μην αρχίσει ο διαγωνισμός αντιπαραθέσεων στα ΜΜΕ, μ
αυτές σχεδιάζουν την είσοδο τους στο “χρηματιστήριο αξιών” κάποιοι
αρσενικοθήλυκοι ταγοί μας.
“Τρέχει ,τρέχει, τρέχει το νερό..”
(εμείς το έχουμε κάνει ήδη ύμνο συνθηματικό),
για ανθρώπους με σημάδια ασταθούς συμπεριφοράς
μετά την πίεση της “δουλειάς”.
(π.χ Καννέλη -κασιδιάρη.)
Πάντως στο ντιμπέιτ της Κυριακής 10 Ιουνίου, Σίσσυ (ΛΑΟΣ)και
Χριστόφορος (ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ)κάθισαν πλάι πλάι-εξάλλου στα περισσότερα σημεία
συν-έκλειναν-,ο Χριστόφορος την ενημέρωσε ότι νερό δεν είχε, εκείνη του είπε
,ναι, αλλά έχεις καφέ, εκείνος τον ήπιε και καταγράφηκε ως “συλλεκτικό είδος”,
η αχτύπητη Σίσσυ έφυγε άβρεχτη και ο κ .Κουρούκλης (ΚΚΕ)έκανε την υπέρβαση
γιατί δεν φοβάται το κακό το μάτι (φτού να μην τον ματιάσω) κ.ο.κ..
Ο “μπουλντόζας ” Τζωρτάτος ,(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ) λίγο έλλειψε να ρίξει από την καρέκλα του τον Σταύρο Τραυλό (ΝΔ), ο οποίος κράτησε την ψυχραιμία του ως το τέλος ,με έκδηλη την έκπληξη του για τις επιθέσεις που δέχτηκε(τώρα φαντάζομαι ότι κατανόησε πλήρως τι κάνουν οι βουλευτές όταν εφαρμόζουν την έδρα τους στην έδρα της βουλής και τι κάνουν 'όταν την καθίζουν στις καρέκλες του καφενείου της βουλής).
Τι κι αν το προηγούμενο βράδυ κάθισαν στο ίδιο τραπέζι και τα λέγαν μέλι
γάλα;
Η πολιτική
αντιπαράθεση, αναποδογυρίζει την καρδάρα και χύνει και το γάλα.
¨Οσο για ο μέλι...
“περνά ,περνά η μέλισσα ,με τα μελλισόπουλα και με τα
λυκόπουλα...”
Μέχρι το μεταπτυχιακό, έχεις να μάθεις Σταύρο!!!!
Πάντως οφείλω να ομολογήσω, ότι Βαριέμαι από χτες.
Ο επαναληπτικός αγώνας(φανταστείτε να είχαμε και παράταση
και να κρινόταν ο αγώνας στα πέναλτι) και χωρίς Παύλο, μου έχει τσακίσει το
νευρικό μου σύστημα.
Είναι κι αυτό το δόντι που ταλαιπωρεί την οδοντίατρο Σοφία
Λουκέρη υποψήφια της ΝΔ ,που με κάνει να
διστάζω να επικοινωνήσω μαζί της για να αναπτύξουμε πολιτικό διάλογο (την
ατυχία μου)!
Γι αυτό αλλάζω τους ορισμούς του “Θέλω” και του “μπορώ” μου.
Αλλάζω την σειρά τους.
Παίζω μαζί τους.
Θέλω.
Μπορώ;
Απαιτώ.
Επαρκώ;
Τρώγομαι.
Γίνεται;
Αξιώνω.
Κατορθώνω;
Ζητάω. Έχω
την ικανότητα;
Ανυπομονώ. Έχω την
δύναμη;
Εσάς, πως σας βρίσκω;
Στην ίδια κατάσταση με μένα;
Ευτυχώς που μπούκαραν στο Δημαρχείο οι επαγγελματίες του
Αργοστολίου για τις πινακίδες που φύτρωσαν ξαφνικά και έδειχναν προς πλατεία
μεριά δια της τεθλασμένης και τον έναν και μοναδικό χορηγό τους (τι Πρε μούρα
κι αυτή) ,που ο Μάκης ο Καππάτος ζήτησε από τον Βαγγέλη Κεκκάτο να παραιτηθεί,
που πλακώθηκε ο Χάρυ Πότερ Ανουσάκης με
τον Βασίλη Ρουχωτά και διεκόπη το Δημοτικό
Συμβούλιο της Τετάρτης, που οι “ψιθυριστές” του Διαδικτύου κατέβασαν τις
τιμές της καντίνας του ενός από τους δύο αιγιαλούς του Αργοστολιού, που ο Νίκος
Παπαδάτος αφού παραιτήθηκε από Αντιδήμαρχος Ελλειού Πρόνων ,ανέλαβε υπεύθυνος για τις παραλίες,
(παραλία καρδιά έχει ο άνθρωπος) και που θα ανοίξει τον δρόμο της παραλίας της
Αγίας Κυριακής από τους βράχους που τον έχουν κόψει στην μέση(αυτό το καλοκαίρι
φαντάζομαι),διαφορετικά,
“Με τα χέρια μου και την καρδιά μου
θα έφτιαχνα τσαντίρια στα όνειρα μου
Δεν την βγάζω γενικώς, αλλά δεν είμαι μόνη, δεν είμαστε
μόνοι.
¨όλοι όσοι μας μιλούν προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν την
αλχημεία του να καταφέρεις να κάνεις τον μισθό σου να διαρκέσει ένα μήνα
Σκέτη παλιοκατάσταση η κατάσταση.
Η ανακύκλωση το καθαρτήριο, οι μετακινήσεις, οι
μεταμορφώσεις, οι εντός παρενθέσεως, όλα και όλοι απλώνονται και επιβάλλονται
απεριόριστα.
¨Έχουμε καεί σαν τα δεντριά από την λάβα τους.
¨Όλοι είναι εδώ, αλλά δεν ξέρουμε σε ποιόν να ανοίξουμε τη
πόρτα.
Προβληματιζόμαστε πολύ για να μην ξαναγίνει το πρώτο
τελευταίο.
Διστάζουμε γιατί δεν ξέρουμε
ποιοί κρύβονται πίσω από τα παραμύθια και ποιοί πίσω από τις αλήθειες.
Νύχτες και μέρες αμήχανες..
Ποιά στιγμή δεν θάχουμε διλήμματα;
Πρέπει να βρούμε την αλήθεια μας.
Αλλιώς θα πρέπει να το πάμε πάλι από την αρχή.
Αφού το ξέρετε...Γι αυτό
μην διαψεύσετε αυτή την πατρίδα.
Ελευθερία Κουλουριώτου Δημοσιογράφος Ε-ΡΑ-Κ
