Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι της παραδοσιακής ναυπηγικής τέχνης, των καρνάγιων και των ξύλινων πλωτών στολιδιών του Αιγαίου, εκλεκτές προσκεκλημένες και προσκεκλημένοι καλημέρα.
Σας ευχαριστούμε εκ μέρους του Δ.Σ. του Συνδέσμου μας θερμά για την σημερινή σας παρουσία.
Σας καλέσαμε εδώ για να γίνετε και εσείς κοινωνοί των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε ως Σύνδεσμος στα πλαίσια αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας και του παραλογισμού που συναντά ο κάθε Έλληνας σήμερα από το τέρας του κακού δημόσιου τομέα αλλά και να συγχαρούμε τις εξαιρέσεις στο δρόμο του καλού και της βοήθειας για την εξεύρεση νομίμων και εφικτών λύσεων από κάποιους άλλους υπηρέτες του Δημοσίου.
Ώστε εσείς με την πέννα σας να μεταλαμπαδεύσετε τους προβληματισμούς, την αγωνία μας, στους στόχους μας και τους συνεχείς αγώνες μας για την εφαρμογή της νομιμότητας της ουσιαστικής πραγματικότητας της ζωής σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας όπως τα βιώνουμε εμείς αλλά και κάθε συλλογικό όργανο.
Σε έναν τοίχο κάποιοι στον Ρέντη, έγραψαν με σπρέι «Η πέννα είναι πιο αιχμηρή από το ξίφος». Αυτό ζητάμε σήμερα από εσάς.
Και το ζητάμε γιατί η υπομονή μας έχει εξαντληθεί, έχουμε κουραστεί, έχουμε αηδιάσει από την δημόσια αναλγησία που κρύβεται πίσω από τις κατά το δοκούν αποφάσεις κάποιων, ευτυχώς ολίγων, υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, που αντλούν δύναμη από την μονιμότητα της θέσεώς τους και την στήριξη του αλάθητου μέσω της συνδικαλιστικής βοηθείας που τους παρέχεται απλόχερα.
Τα δύο προηγούμενα χρόνια είχαμε κάνει το 1ο και 2ο ναυτικό σαλόνι μας στην επαρχία με ικανοποιητική επιτυχία.
Φέτος στα πλαίσια του εορτασμού στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον Πειραιά της «Ευρωπαϊκής ημέρας θάλασσας», έναν εορτασμό που θα ξαναδεί η Ελλάδα μετά από 27 έτη, όταν οι επίσημοι προσκεκλημένοι της Ελλάδος θα είναι αρκετές χιλιάδες για το γεγονός αυτό, όταν ολόκληρος ο Πειραιάς μέσω Οργανώσεων, Οργανισμών, Δήμου, Υπηρεσιών έχουν κατορθώσει το ακατόρθωτο, δηλαδή να γίνει ένας σοβαρός συντονισμός, κάποιοι αρνούνται να δουν θετικά την προβολή της Ελλάδος στους χιλιάδες αλλοδαπούς και Έλληνες επισκέπτες στον Πειραιά κατά τις εκδηλώσεις της «Ευρωπαϊκής ημέρας θάλασσας».
Εμείς , ως Σύνδεσμος στην πρόσκληση του ΟΛΠ ΑΕ και του Δήμου Πειραιά προσήλθαμε από την πρώτη στιγμή εθελοντικά και αποφασίσαμε, υπερβάλλοντας εαυτούς, να τιμήσουμε την μεγάλη μας αγάπη την ΘΑΛΑΣΣΑ και με τις πενιχρές δυνάμεις μας, χρηματικές και ουσιαστικές να στήσουμε το 3ο ναυτικό σαλόνι παραδοσιακών σκαφών στο λιμάνι του Πειραιά. Αποφασίσαμε να βάλουμε στο παιχνίδι της γνώσης και της επαναφοράς της μνήμης και των αναμνήσεων, της ιστορίας, της ναυπηγικής τέχνης και της αναγκαιότητας επιβίωσης επαγγελμάτων που χάνονται μικρούς και μεγάλους, ώστε οι μεγάλοι να συμπληρώνουν γνώση και να ξαναθυμηθούν το παρελθόν ενώ οι νεώτερες γενιές να αντλήσουν πληροφόρηση, να αγαπήσουν την Ελληνική παράδοση και να λατρέψουν το υγρό στοιχείο της θάλασσας, την νησιωτικότητα της Ελλάδος και τα παραδοσιακά μας σκαριά.
Σχεδιάσαμε να υλοποιήσουμε διάφορες εκδηλώσεις και ήδη 8 ημέρες προ της ενάρξεως των εορταστικών μας εκδηλώσεων δεν ξέρουμε τι θα υλοποιηθεί από τα παρακάτω. Στα πλάνα μας υπήρχε και υπάρχει και θα κάνουμε το απολύτως δυνατό για την υλοποίηση τους .
– Μια έκθεση μαθητικής ζωγραφικής με θέμα τα παραδοσιακά σκάφη.
– Μια έκθεση φωτογραφίας για τα παραδοσιακά καρνάγια.
– Μια έκθεση χειροποίητου μοντελισμού παραδοσιακών σκαφών.
– Μια έκθεση αυτοκινουμένων αντικών, αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες.
– Εκδήλωση μουσικής βραδιάς με την μπάντα του Πολεμικού μας Ναυτικού, την καλλίτερη στρατιωτική μπάντα της Ευρώπης.
– Εκδήλωση λαϊκού και νησιωτικού μουσικού προγράμματος με τον παραδοσιακό καλλιτέχνη και το υπέροχο βιολί του, τον Νίκο Οικονομίδη.
– Ανάρτηση διαφημιστικού υλικού για την προβολή και γνώση των ανωτέρω στον Πειραιά.
Η βοήθεια ήρθε από μερικούς μόνο. Πρέπει λοιπόν να ευχαριστήσω θερμά για την συμβολή τους :
– Τον ΟΛΠ ΑΕ και τον Πρόεδρό του κ. Γιώργο Ανωμερίτη αλλά και όλους τους θεσμικούς παράγοντες του Οργανισμού.
–Τον Δήμο Πειραιά, τον Δήμαρχο και ιδιαίτερα τον αντιδήμαρχο φίλο κ. Πέτρο Κόκκαλη για την συνεχή ηθική υποστήριξη.
– Το Υπουργείο Ναυτιλίας, τον Υπουργό του, φίλο κ. Θοδωρή Δρίτσα και ιδιαίτερα τον Αρχιπλοίαρχο Λ.Σ. κ. Παναγιώτη Παρασκευά και την ομάδα εργασίας που συνεστήθη για το θέμα.
– Το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά, τον Λιμενάρχη, Υπολιμενάρχη και τους Αξιωματικούς που έκαναν και κάνουν τα πάντα για την επιτυχία των εκδηλώσεων στο λιμάνι.
– Τα Υπουργεία Ναυτιλίας, Τουρισμού και Εθνικής Αμύνης που έθεσαν υπό την αιγίδα τους τις εκδηλώσεις του 3ο Ναυτικού Σαλονιού, τους ελάχιστους χορηγούς και υποστηρικτές μας και τέλος για άλλη μία φορά τους συνδιοργανωτές μας τον ΟΛΠ και τον Δήμο Πειραιά.
Τον ΝΟΕ για την υπέροχη φιλοξενία του και την στήριξή του στα παραδοσιακά σκάφη όπως αυτή εκδηλώνεται με ρεγκάτες και αγώνες των ξύλινων καϊκιών.
Στα παράπονα μας τώρα ! Καταδικάζουμε την αδιαφορία :
Α. Όλων των εταιρειών που απευθύναμε εκκλήσεις για χορηγία και υποστήριξη πραγματική, ηθική ή χρηματική, και δεν είχαν την ευγένεια να μας απαντήσουν ούτε με ένα «ΟΧΙ» , ενώ απλόχερα οι ίδιοι μέσω διαφημιστικών εταιρειών δίνουν τα πάντα για την προβολή τους στην τηλεόραση. Καλό και άγιο πράγμα η στήριξη της επιχειρηματικότητας αλλά η συνοδοιπόρευση με την ιστορία, την παράδοση, την τέχνη, τον πολιτισμό είναι απαραίτητη. Όποιος υποτιμά και αδιαφορεί για τις ανωτέρω αρχές αργά η γρήγορα το πληρώνει όχι μόνο ως επιχείρηση αλλά ως άτομο, ως λαός, αλλά και ως έθνος.
Β. Κάποια Δημόσια Υπηρεσία έχει στυλώσει τα πόδια της λόγω της ελλείψεως πρωτοβουλίας, της επιθυμίας να κατανοήσει τα αυτονόητα, και της απουσίας δικαιοσύνης και ίσης εφαρμογής παλαιοτέρων αποφάσεων της, με την επιμονή της αυτή η υπηρεσία σήμερα δημιουργεί προϋποθέσεις να τιναχθεί στον αέρα ολόκληρο το 3ο Ναυτικό Σαλόνι Παραδοσιακών Σκαφών.
Τι κι αν οι προϊστάμενοι του διευθυντή κατανόησαν το δίκαιο του αιτήματός μας, τι κι αν πληρούνται τυπικώς και κυρίως ουσιαστικώς όλες οι τεθείσες προϋποθέσεις τι κι άν εκ μέρους των άλλων αρμοδίων καθ’ ύλην υπηρεσιών υπήρξε σύμφωνη γνώμη και στήριξη, τι κι αν έλαβε έγγραφα που αιτιολογούσαν τον τρόπο δεσίματος των πλοίων μας, τι κι αν βάσει πλήρους νομιμότητας θα λειτουργούσε η έκθεση μας, η νοοτροπία «το κράτος είμαι εγώ» λειτούργησε για άλλη μία φορά.
Έτσι αυτή την στιγμή αναγκαζόμαστε να απευθυνθούμε στον αρμόδιο υπουργό, που προΐσταται αυτής της Υπηρεσίας, μήπως του αλλάξει κάποιος επιτέλους γνώμη.
Γ. Τι κι αν κάποιοι άλλοι προϊστάμενοι και υφιστάμενοι συμφώνησαν να γίνει μία έκθεση ζωγραφικής και έστειλαν ένα email η αδιαφορία περιφερειακών υφισταμένων μεγαλούργησε. Ακούσαμε τα εξής τρελά : «ναι κάπου το είδαμε το mail”, «δεν έχει ενδιαφέρον το θέμα», «είναι αργά τώρα, τελειώνει η χρονιά», «άστο για μια άλλη φορά».
Η σωτηρία τελικά ήρθε από τα ιδιωτικά σχολεία και κάποιους/ ες δασκάλες ελαχίστων των δημοσίων σχολείων του Πειραιά που αντελήφθησαν την αξία του θέματος και έστειλαν ζωγραφιές των μαθητών.
Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα των Μουσείων το Υπουργείο Παιδείας έθεσε ως θέμα εκθέσεως στις Πανελλήνιες εξετάσεις την «πολιτιστική μας κληρονομιά» κάποιοι ευτυχώς αντιλαμβάνονται πολλά, ενώ πολλοί κάποιοι άλλοι πεισματικά αρνούνται να κατανοήσουν τα αυτονόητα.
Δ. Τι κι αν είχαμε έγγραφη άδεια εισόδου σε χώρους του λιμένος. Ένας φύλακας δεν ανεγνώριζε τις έντυπες άδειες του προϊσταμένου του και ζητούσε mail με τα ονόματά μας. Καθυστερήσεις, εκνευρισμοί, αλλαγή των ωρών συναντήσεων. Και έρχομαι τώρα να ρωτήσω , όλα αυτά θα λειτουργούσαν έτσι, εάν κάποιοι υπηρετούσαν στον ιδιωτικό τομέα ή παιζόταν η δουλειά τους ; Εάν δεν υπήρχε η μονιμότητα της θέσεως θα μεγαλουργούσε η αδιαφορία τους;
Ε. Είπαμε να κάνουμε έκθεση Αντικών (αυτοκίνητα – μοτοσυκλέτες) δίπλα στα σκάφη. Αντιμετωπίζουμε όμως την άρνηση κάποιων να είναι δίπλα-δίπλα τα διασωθέντα αυτοκίνητα και τα διασωθέντα σκάφη του παρελθόντος. Τα πρώτα μαζικής παραγωγής με απλόχερη την φροντίδα του Δημοσίου και τα δεύτερα χειροποίητα χωρίς φροντίδα των κυβερνώντων διαχρονικά.
Και πάλι διερωτώμαι, εάν εμείς που έχουμε γνωριμίες, που ξέρουμε πως δουλεύει το σύστημα, που έχουμε την κατανόηση κάποιων επί κεφαλής, αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα προβλήματα, ο απλός ανυποψίαστος επενδυτής τι έχει να τραβήξει για να στήσει στην Ελλάδα μια επιχείρηση, όταν εμείς για να κάνουμε ένα απλό σαλόνι παράδοσης και ιστορίας αγανακτήσαμε ;
Που, πως και πότε θα έρθει η ανάπτυξη για την χώρα από τους νέους επενδυτές ;
Αυτό όμως είναι το κερασάκι στην τούρτα των προβλημάτων μας.
Ως Σύνδεσμος έχουμε να συνεχίσουμε την αντιμετώπιση μιας άλλης τρελής ιστορίας.
ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ μέχρι τρόπιδος.
Μια άλλη δημόσια υπηρεσία αρνείται επι 8 ολόκληρα έτη να εφαρμόσει την κοινοτική νομοθεσία και κατ’ επιλογή της φρόντισε να καταστραφούν ότι απέμεινε από τα ξύλινα αλιευτικά παραδοσιακά σκάφη, γιατί υιοθέτησαν την εύκολη λύση της καταστροφής. Σύνολο 12.500 ξύλινα αλιευτικά καταστράφηκαν ολοσχερώς στις χωματερές.
Στη συζήτηση που θα επακολουθήσει θα σας δώσουμε στοιχεία και θα τεκμηριώσουμε τι ζητάμε. Πως μπορεί να γίνει έστω τώρα, την τελευταία ώρα, την ύστατη στιγμή η διάσωση και η επιβίωση των παραδοσιακών ξύλινων σκαφών.
Πολιτική βούληση πρέπει να υπάρχει, που κατά την γνώμη μας απουσιάζει 20 και πλέον έτη από το Δημόσιο.
Έτσι αποφασίστηκε ομόφωνα από το Δ.Σ. του Συνδέσμου μας να προσφύγουμε στην δικαιοσύνη, μήπως και σωθεί η παράδοση, ο πολιτισμός, η ιστορία, η ναυπηγική τέχνη μιας χώρας που έχει μόνο μια πρωτιά, την εμπορική της ναυτιλία αλλα δυστυχώς και ένα αδιάφορο κράτος, που στρέφει το πρόσωπό και κλείνει τα αυτιά του.
Σε πείσμα όλων των δυσκολιών, εμείς είμαστε αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουμε το 3ο ναυτικό μας σαλόνι ή έστω μια ρεγκάτα -δηλαδή πέρασμα /παρέλαση των αξιόλογων σκαφών από κάποιο σημείο μόνο για φωτογράφηση. Είναι γνωστό εξ’ άλλου ότι η γραφειοκρατία καταστρέφει τα πάντα εμείς λέμε ότι η Ελλάδα είναι η καλύτερη χώρα του κόσμου αλλά όταν αποφασίσει να ντυθεί με τα επίσημά της ρούχα κατατρώει τα παιδιά της.
Σας ευχαριστούμε που ήρθατε εδώ και πιστεύουμε ότι αυτό που σας είπα στην αρχή και είναι το αίτημα μας , δηλαδή «η πένα είναι πιο αιχμηρή από το ξίφος».θα το υλοποιήσετε με τον καλλίτερο τρόπο όπως εσείς μοναδικά γνωρίζετε.
Καλή αντάμωση στο 3ο ναυτικό μας σαλόνι παραδοσιακών σκαφών, όπου, όπως και με οποιαδήποτε μορφή γίνει.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΟΣ
