«Οι παλινωδίες της Υπουργού Περιβάλλοντος, σε ό,τι αφορά το σχέδιο νόμο για τη βιοποικιλότητα, δείχνουν ένα και μόνο: Ότι στην κυβέρνηση δεν ξέρουν, ούτε τι θέλουν, ούτε τι κάνουν.
Βασικές ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου, όπως αυτές που αφορούν στο ελάχιστο όριο αρτιότητας για τις περιοχές natura- περιοχές που καλύπτουν το ¼ της ελληνικής γης- χαρακτηρίζονται από μια ισοπεδωτική, λανθασμένη, αντιεπιστημονική και προβληματική προσέγγιση. Οφείλει η κυβέρνηση να καταλάβει, έστω και την τελευταία στιγμή, ότι τέτοιες ρυθμίσεις δεν μπορεί να επιβάλλονται χωρίς μελέτες, χωρίς εξέταση των ιδιαιτεροτήτων κάθε περιοχής, χωρίς διάλογο και διάθεση συνεννόησης. Και ούτε, βέβαια, μπορεί η κυβέρνηση να καλύψει έτσι την έως τώρα αδράνειά της σε ό,τι αφορά τα περιβαλλοντικά θέματα που σχετίζονται με τις περιοχές natura και τους φορείς διαχείρισής τους».
