Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ αποχαιρετά το σύντροφο Κώστα Τζιαντζή, ηγετική προσωπικότητα της Αριστεράς και του αντιδικτατορικού κινήματος που με τη δράση και τη σκέψη του άφησε βαθύ το αποτύπωμα στην πορεία και προσανατολισμό του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Ο Κώστας Τζιαντζής «έφυγε» σε ηλικία 63 ετών, τα ξημερώματα της Τρίτης της 1ης του Νοέμβρη του 2011.
Η ζωή του επηρεάζεται καθοριστικά από την Οκτωβριανή Επανάσταση, τη διπλή ελληνική επανάσταση του ΕΑΜ και του Δημοκρατικού Στρατού και τις επαναστατικές απόπειρες στον αιώνα που πέρασε. Από τη ζωή και το ρόλο της εργατικής τάξης, στην οποία πίστευε, υπηρέτησε και αφιέρωσε τη ζωή του. Ήδη από το αντιδικτατορικό και στη συνέχεια στο μεταδικτατορικό κίνημα, αγωνίστηκε όχι για να περιορισθεί η ιστορική ήττα της επανάστασης – και αυτό - αλλά κυρίως για να αρχίσει να χτίζεται μια νέα νικηφόρα κομμουνιστική προοπτική. Να αποφύγει η Αριστερά το βάλτωμα στα διαρκώς αναπαλαιωμένα προγράμματα που δεν αρκούν πλέον για να αντιμετωπισθεί ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός. Να μελετηθεί από τη σκοπιά των σύγχρονων αγώνων και των εργατικών επαναστάσεων του 21ου αιώνα η ιστορία και η εξέλιξη του καπιταλισμού. Να προχωρήσει ο ιστορικός υλισμός σύμφωνα με τις σύγχρονες ανακαλύψεις και τα επιτεύγματα της επιστήμης. Γι' αυτό και εργάστηκε αθόρυβα και ουσιαστικά στη μελέτη και πολιτική προσέγγιση του καπιταλισμού, της ιστορικής πορείας του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.
Η πολιτική και κομματική δράση του δεν γνώρισε διαλείμματα. Γνώρισε όμως μεγάλες δυσκολίες και φουρτούνες τις οποίες αντιμετώπισε με αισιοδοξία και παλικαριά. Με το χιούμορ, τη γνώση και αποφασιστικότητα του κομμουνιστή, που έχει συναίσθηση της αποστολής του. Με επίγνωση πως οι δυσκολίες, πηγή τους τελικά έχουν τις αγωνίες, τα παροδικά και πρόσκαιρα αδιέξοδα στην προώθηση του μακρόπνοου και αμφίρροπου αγώνα ανασυγκρότησης του πολιτικού υποκειμένου της επανάστασης, του κομμουνιστικού κόμματος, του πολιτικού μετώπου, του εργατικού κινήματος. Του προγράμματος, της τακτικής και στρατηγικής του, για τα οποία, στις δύσκολες μάλιστα εποχές καταθλιπτικής ηγεμονίας της αστικής πολιτικής και θεωρίας, επιδίωξε να συμβάλλει προπαντός συλλογικά.
Από δεκαοχτώ χρόνων εντάχθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας όπου σπούδασε Νομικά. Συνελήφθη το 1968 από την Ασφάλεια. Το 1969 οργανώθηκε στην ΚΝΕ. Στη διάρκεια της δικτατορίας ήταν μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της και ο βασικός συντελεστής στη δημιουργία της Αντι-ΕΦΕΕ. Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων από τη θέση του γραμματέα της Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ.
Καταζητούμενος της χούντας από το Φεβρουάριο του 1974 πέρασε στην παρανομία μέχρι τη μεταπολίτευση.
Μετά την κατάρρευση της χούντας υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Στη δεκαετία του 90, αγωνίστηκε για να αποτραπεί η παγκόσμιας δυσφήμησης συγκυβέρνηση της Αριστεράς με τα αστικά κόμματα. Το 1989 αποχώρησε από το ΚΚΕ μαζί με άλλα 14 μέλη της ΚΕ για τη δημιουργία εν συνεχεία του Νέου Αριστερού Ρεύματος στις γραμμές και στην Πολιτική Επιτροπή του οποίου “ανήκει” ως το τέλος της ζωής του. Στην πραγματικότητα βέβαια ανήκει ευρύτερα σε όλους αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους, ανήσυχους, πρωτοπόρους αγωνιστές, οι οποίοι μέσα στους σημερινούς σκληρούς όρους της πάλης για την επιβίωση, την ανατροπή της απάνθρωπης πολιτικής που προωθείται από τα αστικά επιτελεία, την εντεινόμενη χρεοκοπία της αγίας αγοράς και του νεοκεϊνσιανισμού, αποτινάζουν την κούραση. Ανασκουμπώνονται. Και με την αποφασιστικότητα και την αισιοδοξία αυτού που ξέρει, ρίχνονται στον αγώνα.
Ο Κώστας Τζιαντζής, εργάτης και φιλόσοφος, πολιτικός και διανοούμενος, απαιτητικός και τρυφερός με τους συντρόφους του, συμβάλλει στο να αποκτήσει νόημα και ελπίδα ο αγώνας για τη συνένωση των διασκορπισμένων αγωνιστών, η συμπόρευση τους με τις καταπιεσμένες, ανώτερες κομμουνιστικές δυνάμεις και δυνατότητες της εποχής μας.
Ως το τέλος παραμένει ολόρθος, μαχόμενος στα χαρακώματα για μια ριζική ανατροπή χωρίς αστικά κοινωνικά όρια, χωρίς ακρωτηριασμένα δικαιώματα, δίχως απαγορευμένες ζώνες. Για τις επαναστάσεις και τον κομμουνισμό του 21ου αιώνα.
Η Πολιτική Επιτροπή, τα μέλη και οι φίλοι του ΝΑΡ, οι συναγωνιστές και σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των άλλων εγχειρημάτων της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος τιμούν τον σύντροφο στον αγώνα. Εκεί που κονταροχτυπιούνται η στασιμότητα με την τολμηρή προωθητική πράξη και επιδίωξη, ο αγώνας για την επιβίωση με την πολιτική της φτώχειας, η λύση με τα μεγάλα και άλυτα προβλήματα της χειραφέτησης από κάθε καταπίεση.
Για το ψωμί, την αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό του κόσμου της εργασίας.
Η Π.Ε. του ΝΑΡ, Αθήνα, 1 Νοεμβρίου 2011
