Τα αμπέλια μας έρχονται από πολύ μακριά στον χρόνο και
πρέπει να τα μεταφέρουμε επίσης μακριά στο μέλλον, σώζοντας τις ποικιλίες που κληρονομήσαμε από την ομηρική ακόμη εποχή. Έχει επί αιώνες εγκλιματιστεί στην περιοχή και στο μικροκλίμα, έχει μάθε να επιβιώνει στον χρόνο και με «σοφία» παράγει την καλύτερη ποιότητα σταφυλιών, έχοντας βρει ανοσία από τους κινδύνους των ασθενειών του αμπελιού. Η φύση διδάσκει!
Στην ποιότητα που μας δίνουν τα σταφύλια του «σοφού» υπερώριμου αμπελώνα, οφείλουμε στο μεγαλύτερο βαθμό, τα πολλά χρυσά (ολυμπιακά βραβεία) που φέραμε στο Ληξούρι και στην Κεφαλονιά. (64 διεθνή χρυσά βραβεία και διακρίσεις συνολικά!!!) και έτσι έγινε , το πιο βραβευμένο οινοποιείο της Ελλάδας στο εξωτερικό, με αποκορύφωμα, την ανάδειξη του οινοποιείου Φοίβος, σαν το καλύτερο οινοποιείο της Ελλάδα (το 2012 στο Βερολίνο, στο μεγαλύτερο διεθνές event κρασιού ανάμεσα σε 12.000 κρασιά από όλον τον κόσμο!)
Έτσι στην πρώτη φάση, αποφασίσαμε να του δώσουμε την ευκαιρία να αναζωογονηθεί -απομακρύνοντας ή κόβοντας σύριζα τα παλιά κούτσουρα- και σε δεύτερη φάση να τον αναγεννήσουμε σταδιακά από τις ρίζες του που βρίσκονται 2 και 3 μέτρα βαθειά και να κάνουμε τις απαραίτητες υποστυλώσεις σε δεύτερη φάση. Πιστεύω ότι κάνουμε το σωστό και ότι θα πετύχουμε το στοίχημα. Όπως σώθηκε η Οδύσσεια, θα σωθούν και οι ποικιλίες και τα κρασιά της: εριστάφυλλος μελιηδέας οίνος (σημερινός Σταλακτίτητης, γλυκές λιαστό Μοσχάτο Κεφαλληνίας του Φοίβου) και μελιηδύς ερυθρός οίνος, (σημερινή Μέθυση, γλυκιά λιαστή Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας του Φοίβου).
Νάτο λοιπόν το αποτέλεσμα της φετινής αναγέννησης του ομηρικού αμπελώνα μας! Όπου υπήρχε γερή βέργα, την αναδείξαμε κόβοντας όλες τις άλλες σύριζα (2 πρώτες φωτό) Όπου δεν υπήρχε, κόψαμε όλες τις βέργες και το φυτό βρήκε τρόπο να επιβιώσει και στον επόμενο αιώνα, νάτο το καινούργιο φιντανάκι έτοιμο! το φυτό στην 3η και 4η φωτό, είναι τουλάχιστον 100 χρονών, έρχεται από πολύ παλιά με συνεχείς προσπάθειες αναγέννησης (ισχυρίζομαι από το 1.200 π.Χ.) και καταφέραμε να πάει στο μέλλον! Σε αντάλλαγμα για την φροντίδα που του δίνουμε, μας δίνει εξαίρετα σταφύλια με το παλιό του DNA, δασκαλεμένο όμως από τον χρόνο.
Νάτο λοιπόν το αποτέλεσμα της φετινής αναγέννησης του ομηρικού αμπελώνα μας! Όπου υπήρχε γερή βέργα, την αναδείξαμε κόβοντας όλες τις άλλες σύριζα (2 πρώτες φωτό) Όπου δεν υπήρχε, κόψαμε όλες τις βέργες και το φυτό βρήκε τρόπο να επιβιώσει και στον επόμενο αιώνα, νάτο το καινούργιο φιντανάκι έτοιμο! το φυτό στην 3η και 4η φωτό, είναι τουλάχιστον 100 χρονών, έρχεται από πολύ παλιά με συνεχείς προσπάθειες αναγέννησης (ισχυρίζομαι από το 1.200 π.Χ.) και καταφέραμε να πάει στο μέλλον! Σε αντάλλαγμα για την φροντίδα που του δίνουμε, μας δίνει εξαίρετα σταφύλια με το παλιό του DNA, δασκαλεμένο όμως από τον χρόνο.
Νάτο και το επόμενο αποτέλεσμα -δεύτερη φάση-της φετινής αναγέννησης του ομηρικού αμπελώνα μας! Όπου υπήρχε γερή βέργα, την αναδείξαμε κόβοντας όλες τις άλλες σύριζα. Όπου δεν υπήρχε, κόψαμε όλες τις βέργες και τον γέρικο κορμό και το φυτό βρήκε τρόπο να επιβιώσει και στον επόμενο αιώνα, νάτο το καινούργιο φυντανάκι έτοιμο! Σε αντάλλαγμα για την φροντίδα που του δίνουμε, θα μας δώσει εξαίρετα σταφύλια με το παλιό του DNA, δασκαλεμένο όμως από τον χρόνο. Στην 4τη φωτογραφία δημιουργήσαμε φυτώριο με τις ποικιλίες του αμπελώνα μας, για να συμπληρώσουμε τα τυχόν κενά της αναγέννησης
