Του Άγη Βερούτη
«Όλα τα παιδιά των κομματικών στρατών έχουν ψυχή, οι υπόλοιποι δεν ενδιαφέρουν κανέναν, ούτε τον εαυτό τους!
Πρέπει όσο είναι εφικτό να περιοριστούν στο ελάχιστο οι απώλειές τους από την κρίση!
Να διατηρηθεί κατά το δυνατόν το επίπεδο ζωής τους ρε παιδί μου!
Να μην υποφέρουν και αυτοί επειδή κάποιοι κακοί ιδιώτες κλέβουν τους φόρους από το δημόσιο ταμείο!
Να κρατήσουν τα λεφτά τους τα παιδιά μας, γιατί μας στηρίζουν!
Λεφτά έχουν για να τους τα πάρουμε, οι διεφθαρμένοι ιδιώτες της παραγωγικής οικονομίας και τα αποστερούν από το κράτος. Θα τους τα πάρουμε για τα δικά μας παιδιά!»
Όλα τα παδιά! Όλα τα λεφτά!!!
(το παραπάνω υποθετικό σκεπτικό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η επιχειρηματολογία και το σλόγκαν των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί ως τώρα στα χρόνια του μνημονίου).
Είπανε των κυβερνώντων επί αρχικού μνημονίου, ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου, να συρρικνώσουν το δημόσιο και τις λαθροσυντάξεις κατά 30% και εκείνοι συρρίκνωσαν την Οικονομία σε ίσο ποσοστό! Με την υπερφορολόγηση! Οι επόμενοι υπερθεμάτισαν.
Θεωρητικά όμως, μια μείωση του 30% στο ΑΕΠ θα έπρεπε να συνοδευτεί και από μια μείωση του 30% στο μέγεθος του δημοσίου τομέα. Όμως όχι. Αυτό θα ήταν κοινή λογική, και άρα κατάπτυστο.
Με μείωση του ΑΕΠ λοιπόν κατά 30%, λοιδορούν κάποιοι τους επιχειρηματίες που κλείνουν την επιχείρηση τους, μετά 6 χρόνια ύφεσης, όταν το 85% των επιχειρήσεων είναι σήμερα ζημιογόνο λόγω συρρίκνωσης της οικονομίας! Οι 5 στις 10 επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέως, κυρίως μικρομεσαίοι, έχουν ήδη κλείσει.
Άλλη ήταν η οικονομία που στήσανε την επιχείρησή τους, και άλλη εκείνη που την κατάντησαν οι κυβερνήσεις του "ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!", που αρνούνται να απολύσουν 12.000 δημόσιους υπαλλήλους ενώ η διατήρηση του συνόλου τους έχει κοστίσει 1,5 εκατομμύρια ανέργους στην παραγωγική οικονομία.
Αφήστε που η όποια μείωση του δημοσίου μεταφράστηκε σε αύξηση των συνταξιούχων, καθώς με εξαιρετική μαεστρία δρομολογούνται νέες ορδές συνταξιούχων δημοσίου με πλασματικά χρόνια και εξαγορές, ενώ τα εφάπαξ τρέχουν σαν να μην έχει επέλθει οικονομική καταστροφή στη χώρα, από τις πολιτικές του ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!
Ο σεβασμός στην επιχειρηματικότητα, σε αυτή τη χώρα, είναι μηδέν!
Αφού με την πιστωτική ασφυξία έκλεισαν τεράστιες επιχειρήσεις, όσες απομένουν ανοιχτές εγκλωβίζονται εντός συνόρων. Αυτό θυμίζει τον απατημένο εραστή που λέει στην ερωμένη του "Καλύτερα νεκρή παρά με άλλον!"
Περισσότερο αποτρεπτική κίνηση, για όποιον σκέφτεται ακόμη να επενδύσει στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί.
Η επιχειρηματικότητα είναι στο εδώλιο, και ήδη η κατάληξη είναι προδικασμένη:καταδίκη εις θάνατον!
Όμως όλοι από την επιχειρηματικότητα τρώμε, είτε ως υπάλληλοι, είτε ως κράτος, είτε ως τράπεζες, είτε ως συνταξιούχοι, είτε ως εισοδηματίες με ενοίκια, είτε ως επιχειρηματίες.
Για να δούμε, όμως, πόσοι ακριβώς είναι εκείνοι που (παραγωγικά εργαζόμενοι) δημιουργούν νέο πλούτο από τον οποίον ζούμε όλοι στη χώρα:
Κατ΄ αρχάς τέτοιοι (παραγωγικά εργαζόμενοι που δημιουργούν νέο πλούτο) δεν είναι οι:
- Άνεργοι ~ 1.450.000
- Άνεργοι ελεύθεροι επαγγελματίες ~ 200.000-400.000
- Δημόσιοι υπάλληλοι ~ 620.000 (πού πληρώνονται από τους φόρους των άλλων)
- Συνταξιούχοι ~ 2.700.000
- Ανήλικοι
- Υπερήλικες που δεν έχουν σύνταξη (πχ σύζυγος συνταξιούχου).
Από τους 4.970.000 οικονομικά ενεργούς Έλληνες πολίτες αφαιρούμε 1.450.000 ανέργους, αφαιρούμε τουλάχιστον 200.000 άεργους Ελεύθερους Επαγγελματίες ή και μικρομεσαίους που φυτοζωούν εγκλωβισμένοι σε μια ζημιογόνα επιχείρηση που δεν έχουν λεφτά για να την κλείσουν και άρα τη διατηρούν ως ζόμπι, αφαιρούμε και 620.000 δημόσιους υπάλληλους που εργάζονται στο στενό δημόσιο τομέα γιατί πληρώνονται από τους φόρους των υπολοίπων.
Μας μένουν στο μέγιστο 2.700.000 παραγωγικά εργαζόμενοι που παράγουν πλούτο για να ζήσουμε ΟΛΟΙ στην Ελλάδα.
Αν είμαι ~10% λάθος πάλι θα είναι 2,5-3 εκατομμύρια. Όμως οι υπόλοιποι 8.000.000 και βάλε, μόνον καταναλώνουν, αλλά χωρίς παράγουν πλούτο.
Αυτό δεν είναι βιώσιμο, και για αυτό οι κυβερνήσεις των ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ! έχουν πέσει με μανία να υπερφορολογήσουν ό,τι υπάρχει αλλά και δεν υπάρχει, καταναλώνοντας περιουσίες που χτίστηκαν σε βάθος δεκαετιών.
Οι ηλιθιότητες που έγιναν ως τώρα ήταν παρά τις προτροπές της τρόικας για μείωση των δημοσίων δαπανών. Η τρόικα είπε αρχικά να βρούμε το 75% του ελλείμματος από μείωση σπατάλης, και το υπόλοιπο 25% από τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, που τους έλεγε ο "λεφτά υπάρχουν" ότι έχει η Ελλάδα, προκειμένου να δικαιολογήσουν το μέγεθος του κράτους που δήθεν αναλογούσε στην Ελλάδα.
Αν όμως δεν είχε φοροδιαφυγή η Ελλάδα, θα έπρεπε να μικρύνουν το κράτος: η φοροδιαφυγή ήταν φυσικά ένα κατασκεύασμα για να μην πειράξουν το μέγεθος του κράτους Λεβιάθαν. Γι΄ αυτό ο ΓΑΠ εκόπτετο ότι "Διοικεί έναν διεφθαρμένο λαό"! Για να μη κόψει κράτος!
Η φοροδιαφυγή όμως δεν ήταν τόση πολλή παραπάνω από το πανευρωπαϊκό 16% που είναι συστημικό των δυτικών οικονομιών (η Γερμανία έχει 18%).
Επιστράτευσαν λοιπόν δυο πληρωμένες μελέτες, μια με βάση τις συναλλαγές αγοράς ακινήτων που πλήρωναν φόρο με τις αντικειμενικές τιμές τότε χαμηλότερες από τις τότε εμπορικές, και μια δεύτερη με βάση τη δόση στεγαστικών μιας τράπεζας, συγκριτικά με το 40% του εισοδήματος που είχε ως ταβάνι η Πράξη Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος από το 2007 και μετά, που έδειχναν τη φοροδιαφυγή στο 26%-28%. Λες και τα στεγαστικά είχαν όλα δοθεί μετά το 2007, ή ότι ο Έλληνας δεν θα κάνει το... του παξιμάδι για να πάρει κεραμίδι.
Έτσι ξεκίνησαν να φορολογήσουν, όχι τους φανταστικούς φοροφυγάδες, που θα πιάνονταν για πλάκα από τις κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών σε σύγκριση με τη φορολογική τους δήλωση από τον ΑΦΜ τους, αλλά τον κοσμάκη που πλήρωνε τους φόρους νομίμως έτσι κι αλλιώς.
Τα υπόλοιπα είναι μαύρες σελίδες της ιστορίας μας: διαρθρωτικές και θεσμικές αλλαγές μηδέν, και υπερφορολόγηση 100!
Αυτό είναι όλο...
Το μνημόνιο τελικά κατέληξε να είναι η υπερφορολόγηση των περιουσιών και όχι των εισοδημάτων. Αυτό είναι ενάντια στην ατομική ιδιοκτησία, όπως καθορίζεται στην Χάρτα των Ατομικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, και όπως ορίζεται από το Ελληνικό Σύνταγμα, πως κανένας πολίτης δεν μπορεί να φορολογείται πάνω από όσο μπορεί να πληρώσει.
Η υπερφορολόγηση τελικά κατέληξε να μπαίνουν φόροι όχι επί εισοδημάτων, αλλά επί αποταμιευμένων και ήδη φορολογημένων περιουσιών, όπως αναδρομικά φορολογείται ο Έλληνας για να βεβαιωθούν το 2014 εναντίον του €4,2 δισ. φόροι ιδιοκτησίας, μη ανταποδοτικοί, με προοπτική ο φοροεισπράκτορας να αναμένει να μπορέσουν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι μόνο €3 δισ.! Άσε τα αυθαίρετα τεκμήρια! Ωμή παραβίαση του Συντάγματος αποτελεί αυτό. Η δικαστική εξουσία πού είναι;
Με την πρόσφατη συζήτηση για πληρωμή των φορολογικών υποχρεώσεων με αντίτιμο σε ακίνητα, αυτό ουσιαστικά δρομολογεί τη δήμευση των πατρογονικών ακινήτων της πρώην μεσαίας τάξης και των πρώην νοικοκυραίων.
Με τις off-shore και το transfer pricing των πολυεθνικών, αλήθεια, γιατί δεν γίνεται τίποτα απολύτως; Ποιον κοροϊδεύουν; Ή μάλλον ποιον νομίζουν πως κοροϊδεύουν;
Ταυτόχρονα δεν έχει γίνει καμία κάθαρση στην ενδημική διαφθορά, καμία μείωση της τερατώδους γραφειοκρατίας, καμία απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, καμία κατάργηση υποχρεώσεων αδειοδοτήσεων, καμία συρρίκνωση του κράτους, κανένας διαχωρισμός των θεσμικών εξουσιών
Το κράτος είναι παντού για να πνίξει τον δουλευταρά και τον τίμιο. Κατσαπλιάς!
Αν αυτό είναι τελικά το πραγματικό μνημόνιο (real memorandum), που εφαρμόζεται με τις ευλογίες της αγίας τρόικας, με μια στυγνή και απάνθρωπη εσωτερική υποτίμηση ενάντια στον Έλληνα, όπως ποτέ στο παρελθόν δεν έχει επιχειρηθεί ξανά στην ιστορία, με αυτές τις προϋποθέσεις κάθε εχέφρων Έλληνας είναι εξοργισμένος και αντίθετος.
Εκτός από τους ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!
Περιμένετε εκλογές συντόμως. Βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ είναι.
Με τον απλό Έλληνα πολίτη, αλήθεια, ποιός είναι;
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter: @Agissilaos
agissilaos@gmail.com
